Over meeuwen

Het meeuwengeschreeuw mis ik in de polder
het geluid van die gillende geeuw en gekrakeel,
met hun krijsen, met hun kromme puntige snavel, geel
het eisen en krijgen en pikken en pakken en hakken
als gieren, loerend
speurend en peurend in kieren

Ik lijk wel niet wijs
want ik mis hun gekrijs
hun scherpe vlucht
zomaar vallend uit lucht
naast mij opdagend in 't zand
vragend als ik aan strand...

En ik zucht
want wou nou net iets knapperigs
maar omringd door kanjers van kapers
die ook happerig
die turen met priemende kijkers
misgunnend elkaar
wie 't snelst en de eerste
iets durven pikken zomaar
nog dichter en dichter, wikken
uit tas bikken, vlug slikken

Ik voel me zo gierig als hen
hun kwijnen en pijnen in hun schreeuw
zijn mijn pijnen
van willen en hebben en graaien en paaien

Die ook weer verdwijnen
als ze zweven en hangen,
stil,
wijd
op de wind.

natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 133