8100 resultaten.
Rimpel
gedicht
2.5 met 19 stemmen 9.083 Een rimpel naar de dood.
Nooit meer wordt hij groot. Nooit meer wacht zij om de hoek.
Ieder woord raakt zoek. Alles was, is waar gebleven? Wend
De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen.
Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag.…
Rimpels
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 462 Ik zag zovelen manen zich in
de rimpels van het bestaan verdampen
in de holle gaten van de nacht.
Verloren gewaande mensen met de ogen dicht,
in schroom te drijven zonder een klacht
om daarin een laatste last te dragen.…
rimpeling
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 258 Rimpeling
Het verdriet van de wereld,
in de licht geloken ogen,
het stille lichaam krom gebogen,
als populieren in een storm.
De tranen van de wereld,
vullen groeven als kanalen,
zij spreken wereldtalen,
tot de evenaar en voorbij.…
rimpeling
hartenkreet
3.8 met 14 stemmen 824 Daar zit je genietend
en kern gezond
buiten op je bank
lekker in de luwte
kort aan de waterkant
en je zegt tegen mij:
" dit is mijn plekje "
kijk:
kabbelend water
en eenden gesnater
hier de houtsnippen
ginds de waterkippen
zie je de gele waterlis
die waterrimpeling?
daar zwemt een grote vis
en aan de oevers van de plas
speelt…
rimpels
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 140 dit is een verdrietig gedicht
ik zag, zojuist, mijn spiegelend gezicht
waar de jeugd, met een enkele puist
haar jonge jaren onbevangen vlagt en wimpelt
daar weent mijn huid, het rimpelt
ik ben niet meer die schone Heleen,
begeerd door geile Grieken
bedroefd, gegroefd wend ik het gelaat af
misschien kunnen mijn krullen u verlokken
men zegt…
Rimpeling
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Jij die mij doorleeft
En mijn gesleten
Gevoelsoppervlak tot
Een rimpeling brengt
En met nauw'lijks
Hoorbare vleugelslag
Licht brengt dat het
Donker in mij aanraakt
En verdrijft…
Rimpels
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 514 Een positief effect van zoiets simpels:
De oudjes zitten beter in hun rimpels.…
Rimpel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 152 Geen rimpel in het water
Ik staarde naar de zon
In dit heden werd het later
Ik wist waar het begon
De ogen van deze stad
Filterde mij met een doel
Je toekomst is een pad
Dat je leidt uit dit gevoel…
rimpels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 rimpels
de lijnen van het leven
rimpelen het rulle zand
korrels krassen in het nu
vervormen wijze woorden
de beelden in mijn geest
verstuiven voor het oog
vluchtige veranderingen
vervagen verse sporen
wie ben ik en waar
ik was zo even daar
in de rust ontstane rand
groeit gekartelde oneindigheid
wind vereffent het reliëf
door golven…
Rimpelig
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 We worden dan wel oud, maar steeds vitaler
Alleen je huid wordt rimpelig
en valer...…
Het decolleté
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 399 Duizelingwekkend
gewaagd
hoorde ik ook zeggen
'k zag ze
bekvechten
gisteren op tv
te diep
het decolleté…
oorzaak
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 169 verdriet kruipt heel diep
het zit tot in oren en tenen
die zwellen paarsblauw
omdat ze niet kunnen wenen…
Nooit gezien
hartenkreet
2.5 met 4 stemmen 549 Kijk
daar loopt ze
goudblonde haren
glanzend
maar haar ogen
diepgroen
die mysterie kunnen uitstralen
zijn nu leeg
haar glimlach geforceerd
alsof niets haar kan raken
ze gaat door
praat door
betekenisloze woorden
ze hoort
betekenisloze woorden
niets dat raakt
ze wilt gezien worden
haar ogen zeggen me:
Kijk me aan
en kijk iets dieper…
Diep
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 572 Soms voel ik me zo diep,
sluit ik mijn ogen,
en zie het vallen van mijn tranen,
tranen van verdriet;
soms verstop ik me van de wereld,
opzoek naar de waarheid,
opzoek naar jouw sterren en dat heldere licht,
ik voel je warmte en zie je gezicht;
soms wil ik naar je toelopen,
ik wil je zoeken in alles wat ik doe,
ik wil je volgen,
ook al…
diep
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 226 verlaat
de dag
als deze
is er ooit bewezen
dat ie opkomt
opnieuw
opnieuw
opnieuw
voor ieder wezen
opnieuw leren
leven
in ruimte
en leegte
luiden de klokken
hun lied
en op de straat
en in deze steeg
een lied
dat het leven draagt
op de schouders van geesten
een traan klinkt
er is nooit echt iets
anders als de klokken
in het diep…
Met lichte tegenwind
netgedicht
2.4 met 7 stemmen 229 je fluistert en toch
rimpelen je woorden
de meren van gevoel
geen duik
in het diepe met
opspattende emoties
maar kabbelende
golfjes weerstand
van binnenuit
met lichte tegenwind
hernemen spiegels
hun egale glans
je woorden drijven
zonder lading nu
langzaam naar de overkant…
Droomspiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 Stap voor stap
Voelen mijn tenen
Het koele
Van de spiegel
Waarover ik droom
Terwijl ik mijn teen stoot
Aan een druppel water
Breekt de spiegel
In ontelbare cirkels
Omringt door het voelbare
Vloeibare
Laat ik me zakken
in een kolk van Liefde
Tot op de bodem…
een nieuwe herkomst
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 126 zonder een rimpeling
te veroorzaken
verzonken we stil
tot op de bodem
om midden een zee
van herinneringen
de stroom trachtten
te doorbreken waarmee
we naar het duister
werden gedreven
weg van diep water
ons staande
wisten te houden
aan gene zijde…
Taal der liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 382 Laat woorden, laat zinnen, laat expressie
der hoogstaande intelligentie níet heersen!
Laat chique omgangsvormen, laat zogenaamd fatsoen
niet overheersen buiten goed en welgevallig doen.
Laat dan maar, over ons heen komen
de dromen der dagen,
onze dromen in vele vlagen
alle andere talen
lange tijd heersend, regerend
over deze wereldbol.
Ja,…
aan het water
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 101 vandaag stroomt het water van niets naar niets
het slaapt in de schoot van zwaartekracht
er flitst een zilverwinde als een hinde in het struikgewas
'het komt door de zon', fluistert het water zijdezacht
ik wist dat de rivier praten kon, een koe in het gras
een vogel in de lucht en hier een dikke vlieg
het water herhaalt zijn loop vanuit…
Onsterfelijk
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 271 Ik herinner haar handen
wrijvend over elkaar
alsof ze haar rimpels wilde doen verdwijnen
in haar geest was ze jong
dan lachte ze maar
om die handen want die waren niet van haar
ze was totaal verstomd
af en toe een oerkreet
ik vergeet het nooit, verdomd
haar laatste diepe zucht
zo heeft ze zichzelf ontvlucht
een lach verscheen op haar…
vissen aan de IJssel
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 57 licht is een eiland dat drijft,
diep is het niet maar gedragen
over een rimpeling geblazen.
als het aan wal ligt verliest het gewicht.
op tast ligt een kleine rij wolken
als een witte kroon verzonken.
zo ver te zien grijpt rimpeling
aan lichte koorden die dringen
naar waterkringen.…
De kracht van de last beogen
netgedicht
3.4 met 15 stemmen 1.140 Als het zoekende hart tracht
de kracht van de last te beogen,
in het lijden van het leed,
in het licht van het vermogen,
als het gaan het rood betreedt,
dan openen gesloten deuren ogen.…
Treurend oog
netgedicht
4.2 met 10 stemmen 1.339 Treurend oog,
zing uw spijtzangen
en voer de bezieling van uw gaan
terug over de wegen van uw verlangen,
over de wateren van uw tranen,
en laat u door uw moed bedaren.
Treurend oog,
uw hart ziet wat uw zicht belicht
en zwicht niet voor het gif,
van de dwalende heugenis,
die uw streven heeft omgeven
en uw lijdenswegen heeft geweven.…
Rimpels 2
hartenkreet
2.9 met 23 stemmen 2.194 Ik heb een paar rimpels
geen wratjes en vlekken
heb het soms koud
maar hoef mijn lijf
nog niet bedekken,
geen grijze haren
wel 'n blond bosje hooi
ben ook niet oud
<>
van binnen heel mooi
goed bij de tijd
toch levert m'n hoofd
vaak een grote strijd,
maar word ik ouder
ik blijf wie ik ben
dat heb ik
mezelf beloofd!…
dagje ouder
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 634 Stram en stijf
je voelt dat je ouder wordt in je lijf
daar is niets op tegen
maar je kunt je minder snel bewegen
ach, en daar zie ik weer een rimpel erbij
gladstijken wordt nu een heel karwei.…
Paradijs
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 150 Mijn tranen rimpelen het
water in een golvend patroon
ik tuur naar boven
wolken jagen het donker voorbij
daar lig jij sierlijk gevlijt
in diepe rust jij bent niet
langer een vreemdeling
in het paradijs
jij liet de mist verdwijnen
als een trouwe dienaar
door mijn uitgekost verleden
kan heden worden geleeft…
spiegeling
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 166 de zon baant zich voor dag en dauw
een weg naar een wolkeloze hemel
eenden liggen nog diep in hun veren
verscholen tussen het riet
een meerkoet duikt onafgebroken in
het rimpelend water
hoe ik deze gewone, aardse beelden
in houdbare woorden verzamelen wil
hoe zij onzegbaar verborgen blijven
mijn schuchter pogen ver te boven…
Je was het moe
hartenkreet
4.2 met 27 stemmen 3.102 Dat grote lelijke eiken bed
met witgesteven lakens
het veren kussen opgeschud
warme kruiken als reddingsbakens
daarin zag ik je liggen
bleek en rimpelig je gelaat
ogen diep gelegen in hun kassen
geen medicijn wat baat
je borstkas ratelt en rochelt
een laatste adem, diepe zucht
eindelijk je strijd opgegeven
en ik adem...opgelucht…
schok
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 780 diep onder de korst
is een schok verwekt
platen drukken elkaar op
tot splinters en scherven
de golf plant zich verder
in een ring die uitdijt in rimpels
er wellen pluimen op
die ploffen in een krater
alles wat leeg was moet terug vol
zoals de holtes in kalk
de mijnschacht die verzakt
een gedrilde speurhond
klimt over puin
hij…