Alle inzendingen over Duimen- dag

Het was zijn club, een baan om van te dromen Maar als er onvoldoende wordt gescoord Dan lig je er zo uit bij Feijenoord De duimen gaan omlaag, als ooit in Rome  En alle kranten koppen moddervet: ' Been gebroken, Been is afgezet'.…

Wat houdt ze van augurken, Haar duimen en wijsvingers tastend in het zure vocht Ik zucht maar laat betijen Als het oosten in ons opspeelt gaan we beiden somberen en herkauwen, al zijn we dan nauwelijks runderen, de grieven van de dag Mijn dochter, wat is het water diep wat goed is voor vis en de zeemeerminnen Van het Great Barrier…

Maar jij, likt duimen en dinges af. Geen gram erbij, geen indigestie en geen straf. Ik heb genoeg, nu al. Schuif mijn bordje aan de kant. Mijn hart in niemandsland.…

hoe spoken een netvlies bestormen beelden schetsen, onzichtbaar zo zichtbaar dichtbij grijze onverklaarbare tijden laten de mens lijden hoofdzaak is er niet meer bij voeten wankelen door de dagen handen die verlorenheid dragen de duim, de vingers gekromd een mond die wil spreken in een herhaling tot stilte verstomd gedachten van…

Lief koppie van me kussen, haardos, ogen, bed nog niet moe, huil jij Papa komt troosten met pil van mooiste verhaal Slik je tranen weg want duim smaakt stukken beter…

op het kruispunt van gedachten hangen dromen in touwen de tijd ingaand als een klopgeest toegelaten in de zachte delen van onwetendheid op haar dooie gemak zeilend tussen duim en wijsvinger lonkend naar mijn geestgronden als voer voor mijn intellect…

Niet enkel letterdief, nee ook fantast Op smeuïge berichten kon hij bogen Die waren lekker uit zijn duim gezogen Nu is zijn naam als journalist belast Al maakt dat Peter Blasic vast niet blij Plezier verzint hij er óók zelf wel bij…

"Dat is," zo zei hij, "uit de duim gezogen; Oranje is juist aan de bedelstaf. Want onze rijkdom is enorm gedaald Door alle boetes die ik heb betaald."…

Hij zwaait, gebaart en steekt de duim omhoog: ‘Zo doorgaan jongen en je wordt gelukkig!’…

Wat houd ik van beschaafde complimenten Zoals -bij goed gedrag- een dikke pluim, Of een terloopse opgestoken duim Strijkages zelfs ervaar ik nog als krenten. Van mij mag in ‘oké’ voorgoed de bijl, Er is niks mis met vleierij met stijl.…

wij zijn zo trots op de Nederlandse zakenmensen terecht knap handeldrijvend hardwerkenden/echt altijd zoekend naar hoog percentage winstbejag dit volgen wij natuurlijk met pretogen brede lach einde betoog duim omhoog…

Wie zulke nonsens uit de duimen zuigt, heeft enkel maar zijn jaloezie betuigd.…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

Deze herinneringen zullen wij nooit vergeten Hij geeft ons elke dag een soort van trots Met zijn duim omhoog kijkt hij ons aan En verteld hij dat het goed is Het gevoel dat hij van boven mee kijkt Lieverd, hij is bij je en zal dat altijd blijven.…

de vaas schampt tegen de muur alleen scherven blijven over verwonderd staart ze naar die doorzichtige stille verscheidenheid ze raapt de stukken op bekijkt ze een voor een op het gebroken glas weerkaatst het licht duim wijsvinger scherven kleuren langzaam rood…

Mark zei er gaat geen cent meer naar de Grieken En elke landgenoot krijgt duizend pop Hij stak zijn beide duimen nog eens op En liet zich tussen glazenwassers kieken Zo is maar weer eens klip en klaar gebleken Beloften zijn er louter om te breken.…

Wop kraaide de victorie Met een kruisje op zijn hoofd Als stayer en Elfstedendwinger Strooit met geld aan hem beloofd Dacht als ik nu geen u-bocht neem Als destijds Hilbert van der Duim Word ik gewoon weer kamerlid Verdien ik vast méér dan een pluim...…

. -------------------------------------------------------- Uit: 'Gigantische dagen.', 2002.…

springend onbeteugeld op de open hei geef vandaag je denken vrij en lach eens om je zorgen pas morgen is de dag dat jij de gang van zaken weer stevig controleren mag…

dan spoelt de vloed je tegemoet moet je springen om te overleven en die kunst versta je goed kom naar zee laat strand je dragen dan hoef je het verleden niet om raad te vragen blijft vandaag de mooiste dag…

ach, zie hem liggen in de wieg, een schatje hij heeft een geelgroen truitje aan en kan al met zijn vuistjes slaan geweldig ook dat Haagse haar ... een matje tevreden ligt hij op zijn duim te zuigen want Haagse baby's huilen niet ... die juichen Zeer binnenkort wordt het 500.000e Hageneesje verwacht.…

verzamelaar van obscene gebaren krijgt van zijn teamgenoot, het ‘middelvinger-gebaar’ cadeau voor zijn verjaardag teamgenoot re-mailt: -‘op dit moment heb ik een top-gebaar dubbel: 'het is het: duim tussen wijs- en middelvinger-gebaar!’ Guido De Pelsmaeker - © (SABAM)…

ik voel je hand in vingerlang verglijden lees in afdrukken de lijnen van je lijden ik palmde je niet in daar waar onze duimen kruisten vonden wij altijd een nieuw begin we vouwden samen in gedachten woord en daad baden om de hemel die toch ook voor ons bestaat ik bracht wolken in jouw blauwe lucht maar jij zaaide bloemen in…

Het volk heeft luid en duidelijk gesproken De duimen zijn massaal omlaag gestoken Het plan en zijn bedenker gaan eraan Geen privacy en ook nog eens te duur Camiel moet van het kastje naar de muur. ------ De ANWB leden hebben zich uitgesproken tegen het mobiliteitsplan van minister Eurlings van Verkeer.…

Verstand op nul, omlaag de duim, gezellig tieren met z’n allen, bedreiging rechts... naar links een fluim. Al dat schelden, schreeuwen, lallen… Kan niet een keer de kiezer vallen?…

ik draad een armpje hoog haar lach lijkt nog bevroren vierkant toch de vingers van het handje in een welkomsboog daar gaat de duim in warm ontdooien rood de lippen in toegankelijk ontplooien dit zijn geen marionetten of juist wel jij trekt aan de touwtjes en toch speel ik mijn spel…

Al jaren dood gaat zij nog elke dag een heel eind om in mij. Ik zie haar na het scheren elke morgen voor me, en sta een voetstap in haar schaduw stil.…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Zuigend aan hun duim. Wat zij kunnen kan ieder kind. Na veertig jaar muteren denkbeelden. Empathische waanbeelden en stroopluister. IJswakken van schaamschuldspijt. Nee, zij hadden gelijk terwijl het verdriet hen uitteerde. Loof de Kerstnaalden in het tapijt. De stofzuiger zonder duim heeft moeite.…