Alle inzendingen over Duitse dichteres

Duits denken , Duits voelen doe ik toch denkt u echt dat zoiets niet kan?…

Zo vaak gevierd als dichteres heb ik dus veel te vieren. De vierde vier viel deze week dus vier ik dat nu heden gevierde vier mij toegediend gij haalt mijn fiere score naar beneden. maar wie die teugel vieren liet heeft hier zijn jaloezie beleden gevierendeelde deelt u mede u heeft de vierschaar slechts bereden.…

Dag na dag Ben je er ziel, Jaar na jaar Geef je ons tijd Ons kwaad te Vergeven, ben je soms De angst van De kindertijd Soms gewoon benieuwd Naar wat het lot Ons brengen gaat Gebaseerd op het gedicht Ziel van de Poolse dichteres Wislava Szymborska, winnaar Nobelprijs Literatuur 1996…

En dit is haar land geblakerd door het vuur En dit is haar hoofd onder as en twijfel De laatste nachtvlinder vloog door het raam Dit was het huis met treetjes zonder deur Stilte ritselde over het papier vrede schreef haar droeve hand Het gedroomde land waar niemand van liefde omkomen zou Vrede schreef haar droeve hand…

Op een regendag zeiden zij gedag hun laatste woorden druipende akkoorden ze zouden elkaar nadien niet vaker meer zien Eens de zee altijd de zee sprak de zeeman en op zijn laatste reis stapte hij resoluut van de boordtree Eens een gedicht altijd een gedicht sprak de dichteres en bij haar laatste vers sprong zij verstomd in de Woordzee…

Woorden verraden onnodig. De woorden hadden, hebben nooit 'zin' gehad... zij schoten ernstig tekort: emotie voor leugen der eerlijkheid. Emotie in het opperen van listig verraad van intern verwarde geesten. Het komt echter door schijn der scheiding van privé en werk, in onze 'samen'leving. Het was de tweestrijd van elk mens: in vertrouwen…

Zal het mij ooit wel eens lukken, één kleur van deze dichteres creatief dicht te benaderen? (Ik respecteer ten volle de door haar verkozen rust en het gewenste toekomstig afgeschermde privéleven)…

(voor Miriam Mandel) Op 13 februari 1982 hield je de poëzie voor gesloten en blikte je eenzaam in de duisternis van de grote slaap, het verre niets, waar misschien nog iets te leven valt. Een ex-man en twee lieve kinderen in het ongewisse latend, want achter de dikke muren was je onhoorbaar en tastte de dood je alsmaar meer aan. Je universitaire…

de grootste Duitse dichter hij komt tot leven door de kamer waar hij schreef, het bed, de bibliotheek, de tuin we doen ook Erfurt aan en Eisenach, van Bach, waar Luther in de Wartburg evengoed historie heeft geschreven onze Duitse gids wil het nabij verleden en verdeeldheid doen vergeten spreekt over goede positieve tijd…

Duits Dresden’s binnenstad: ´de altstad´ kreeg in 1944 ´n koekje van eigen deeg het centrum werd genadeloos gebombardeerd Maar na "het brand meester" bleken ze na de Duitse vereniging met meesterlijk vakwerk de ´altstad´ weer zo op te (her)bouwen dat ik als Rotterdams post-oorlogs kind alleen maar diep respect kan hebben voor zoveel architectonisch…

Kolderiek periodiek (nr.5 uit een reeks van 100) De Duitse staander bleek op commando ook nog te kunnen liggen...…

. -------------------------------------- Jo Govaerts is een Vlaamse dichteres die op veertienjarige leeftijd haar eerste dichtbundel publiceerde.…

Ik heb mijn oren niet geloofd maar wel de prullenmand gedregd een peuk, die stonk terstond gedoofd Werd mij een kool - ik redeneerde dat ik dit verre prefereerde boven uw jonge en begeerde begaafde dichteres gestoofd.…

De woorden, hoe relatief als dichteres. Menselijke woorden glijden voorbij lege, holle klanken lijken stiltes te roepen, om antwoorden te vragen.. die voor elk kwamen. De letters, de cijfers...alles is zo relatief. Eén lief, één leven verbaasde mij toen, nu het scheen alles volledig te geraken in diep stil zwijgend wezen.…

Zij leidt de dichterschaar Van 't Vaderland, voorwaar En Vlaanderland, nietwaar 'k Heb medelij met haar Want één ding zit me dwars Als Neêrlands dichteres Had lichtgewicht miss Lieke Te weinig in haar mars Zij is meer dan een 'zes' Maar ging niet polemieke…

Haar stem verloren wanneer handen bekoren klinkt een vrolijke noot krachtig als herboren.…

De wegen zijn vervuild met Duitse kruizen en wederzijds bloed, dat alles weet ik nog al te goed. Komt hier dan nooit een einde aan? Deze bommen en geweren, zal dat eeuwig blijven bestaan?…

Ze kwamen plots de grens over marcheren Ons landje was daar niet op voorbereid Eén tank slechts had het leger indertijd Daar zijn ze weer maar nu om te cremeren? ‘k Vertrouw het niet...in elke kist een dooie? Vertel mij wat...‘t zijn Leopards van Troje…

De Bundeswehr schenkt ieder veel vermaak Na twintig jaar zei een der hoge pieten: ‘Het is bijzonder moeilijk raak te schieten Slechts één keer van de veertien is het raak’ Een schietgebed? Als dat niet helpen mag Schiet dan maar weer een bok of in de lach…

Haar uiterlijk was goed verzorgd, de kleding schoon geen vlekje die dat beeld verstoorde. Ze zei; "wees welkom op dit feest we zijn herenigd, zoals behoorde. "Een feest op drie oktober hoe is dat bedacht, wat ligt er aan ten grondslag?" Ze nam nog eens een flinke slok en hik, wat op een feest als dit, ook warm wordt aanbevolen. "Het gaat…

Na de gondelvaart en het Heineken biertje bij het San Marco plein ging ik brug op brug af door een stralend Venetië en bij een afstapje naar het water trof ik twee Duitse deernen, die beiden met mij op de foto gingen alsof ik hun geliefde was. Voor even was ik George Clooney met twee beeldschone actrices in een liefdesscène.…

Ik drink geregeld een paar glazen bier Nu het gebod van reinheid is geschonden - er werd in Duitse brouwels gif gevonden - bedierf dat maar voor even mijn plezier Want duizend liter...gaat als stoere vent mij zelfs niet lukken...hooguit één procent…

Ogenschijnlijk gezellig. Maar dan grijpt Efficiëntie je naar de keel: 'Denk je nu werk'lijk dat je met een of andere mondvoorraad van doen hebt? Stipt en verleidelijk staat hier onze logistieke Trots!' Strenggerangschikte producten achter onafzienbaar glas... Trots - tot daaraan toe, maar etaleren doe je niet met kilte. Enge netheid…

Jij bewoog mij daar het huis te bouwen met een dagelijkse krant en een dichteres op het dak en ze sprak daar over het weer over de oorlog en eindelijk vrede tussen ooievaars en zomerregen liefde ze de kinderen en mijn wiegend lied nam ze op in haar vloeiend repertoire vol speelse zomer woordenzinnen zag ik het dak vaak als de hoogste…

In de ban van zelfgekozen eenzaamheid Geen contact – wat zij ook niet zocht In de ban van klank en woord – boetserend, polijstend, balancerend op het koord In de ban van Leven dat zij niet leiden kon maar door haar schrijven wel delen mocht In de ban van haar geraakt, onontkoombaar, onomkeerbaar – dichteres van het stille…

Graag groet ik u nog allen even voor het slapen gaan, dat heeft Alice Nahon mij ooit eens voorgedaan; en wat de criticasters ook maar zullen zeggen: ik hoef ’t waarom toch hier niet uit te leggen? Dus, lieve mensen, goede nacht en slaap maar fijn, Dan zal ook morgen wel een mooie dag weer zijn.…

en denk in het Duits en in het Nederlands: "Mist"!!! wat weer goed rijmt op het duitse Verpisst. Alles wird vorübergehen, ook in hoge nood? helaas in dit vijandige dorp pas na onze dood. Iedereen wil liefde, geen nijd, jaloezie of haat, het woord Liefde, wat in het Eifeler Platt niet bestaat.…

Ze is een dichteres van elke zak patat. Ik zie haar denken: 'Vent, ga eens existeren!' ---------------------------- Uit: 'Dat zijn zo de dingen waar het hier om gaat', 2002.…

ik heb hem opgevangen van een prins hij had een bril op met een Duits accent zei ze even later…

De dichteres beschreef velerlei zuivere getuigenissen en stak haar borst vooruit.…