Alle inzendingen over Eer vol leven

een kakker lakt de wolken zwart waardig zeker neem haar hart draag het weg zo ver mogelijk hier vandaan neem de eer de zon is geen maan maar neem van mij aan dat de weg niet recht zal zijn ga,maar doe het oprecht voel de strijd vol van pijn wie beter is is beter af ga en leef dat is je straf…

Hij is door de dood gegaan Mijn redding was Zijn streven Jezus, leven van mijn leven Hij heeft mij in alles bijgestaan. Geen dank is daarvoor te groot Ik wil Hem loven en prijzen En alle eer en hulde bewijzen Aan mijn Redder uit de nood.…

soms word je dood verklaard ongezien en woordeloos nog eer men is opgebaard of niets dan goeds ontbreekt bij de lege inhoud van een symbolische kist het leven blijkt dan ijzig broos en de naastenliefde ja, die getuigt van een dikke mist…

Als je hebt besloten Je leven op hoop te moeten bouwen Kun je concluderen Jezelf eigenlijk niet te vertrouwen. Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er weinig eer te behalen.…

is Vol pijn…

Mijn armen in, over de hemelboog, Haar lijf vol leven, zacht en warm…

Thans vierentwintig jaren geleden geboren daarna schonk ‘t bestaan haar slechts pijn Gelukkig liet dit al haar nimmer ontsporen maar wèl leven achter ‘t masker van schijn Tranen, die in ‘t stille eenzaam stroomden konden getuigen van haar loodzware strijd In nachten dat ze van de liefde droomde en mijmerde over een bestaan, zonder verwijt…

Het vertrouwen in eigen zaak: een grote en mooie taak vol van grootse liefde, in buik en beleving laatste liefde, eerste liefde!…

bruggen zijn gebouwd tunnels gegraven bergen geslecht dalen gevuld in een leven vol dagen was het ravijn wel zo diep en het graniet onbegaanbaar bleef de rivier in al die tijd echt onbevaarbaar mogen wij wel de aarde trotseren of is leven van elkaar leren…

Bij ons in de tuin, veel bloemen En drie merels, weldoorvoed En ook nog bijen, die zoemen En koolmezen, net uitgebroed En mijn aardbeien, die worden aangevreten En slakken, die ook profiteren En wie heeft wat op zijn geweten? Hoe weet ik dit evenwicht waarderen?…

en euforisch kunnen naast gelukzalig en opwindend soms ook erg pijnlijk en verdrietig zijn voor wie hier en nu vol het leven viert stap voor stap de dromen waarmakend die jij als jong vrouw al dan niet kende haast de dagen dan ook niet naar morgen zing vecht huil lach werk en bewonder ze beleef en ervaar de verrassing ten volle die voor…

Riante woningen van VVD’ers, met stalen hekken rond het struikgewas, het eindeloze Westlandtuindersglas, het megastallenrijk van BBB’ers …. Daar stelt men zich niet open uiteraard voor vluchtelingen zonder huis en haard.…

Vol eerbied en ontzag het evangelie horend voelen we verbondenheid met Uw geloofsgetuigen in die heel bijzondere nacht. Het licht van engelen omringt ons bij het zingend Eer zij God. Uw ster straalt ons van verre tegemoet, lokt ons in gedachten naar waar wij in ootmoedigheid het heilig Kind verwachten.…

Hier beleven mensenogen de eer klein leven vol grootheid te bemerken. Speurgrage, denkende handen werken in het rijk van betoverend bosmeer. Over de vennen strijkt bosbessenglans. Eilandjes, waar bladerwirwar op groeit, scheppen broedparadijs voor eend en gans.…

soms doen tranen mijn gemoed zwellen als kruisende lanen over kwetsbaarheid vertellen het is slingeren door een stad vol onbegrepen bomen en ik in het luchtledige de grip op grijpen in damp weg zie stromen zo ook zal niet elk zaad als van zelve aarden het sterft in brakke grond eer de zon het verwent met haar verlichtende waarde…

je hebt alles verbrand en verdaan schoenen versleten hielen gekust klieren gesust je trapte teveel op eer en geweten je snoof inhaleerde de tijd spoog op de toekomst het verleden heeft je bevrijd omdat alleen oud je vertrouwd is nu kom je bij ons je handen zijn leeg je kop is vol weten je maag zonder eten geen huis en haard…

Anoniem gaan ze zonder enige dwang voor andermans leven telkens weer. Alleen aan God komt toe hun eer.…

Een achterlijke groep die onverstoord uit naam van een cultuur een vrouw vermoordt als zij óók als volwaardig mens wil leven. Signalen serieus oppakken? Tja… zoiets is onze eígen eer te na.…

Mijn eer en uw eer uw hart mijn hart heeft niets gemeen. Ik schrijf u met de ravenveer. Ik schrijf u met het ravenzwart het teken: neen. ----------------------------------------------- Uit: Verzamelde gedichten, 1980.…

Ik zie, nu je ogen vol met tranen zijn, dat je je blik naar binnen richt. Zullen daar nieuwe wegen zijn? Koele golven spoelden over en dreven weg met de dromen van je jeugd. Je tijd is gestolen. Ik wil geven mijn goud, kamperfoelie en cipres. Zo eer ik de wegen waar jij je voeten zet.…

Het door heel de wereld bewonderde ronde steentje uit de oesterschelp wordt telkens genoemd om allerlei pracht te roemen de smetteloze kleur wit velden vol zonnige dauw schone lieftallige vrouwen meesterlijke kunstwerken mogen zich verblijden met die lovende naam wie wenst dit woord van grote eer te schenken aan de bescheiden reine…

zij is een reuzenvlieg en steekt haar angel van bezitsdrang in mijn lijf zuigt mijn gedachten - nee - mijn leven uit mijn lichaam op zij vliegt maar niet zo heel ver weg keert telkens na herstel van stukgebeten irritatie- huid terug en zal niet stoppen eer zij sterft of ik…

Men spreekt over rugzak, al dan vol of niet, een lege betekent dat die persoon dan de wereld op zijn zonnigst ziet, maar o wee, een volle rugzak torsen, dan zit een mens wel ergens mee! Een volle rugzak dragen en proberen te blijven lachen, is eigenlijk meer, dan een mens mag verwachten!…

Het wordt De Toppers allemaal te machtig Hun Eurovisiemissie is niet meer Die Geer bedankte krijsend voor de eer Maar ja, die eer was toch al twijfelachtig En met zo'n rel valt ook niks te behalen De Toppers konden al niet dieper dalen…

waarom zie ik toch telkens weer die bleke vrouw met donkere ogen en lokken als ragfijne draden die niet gedogen dat ik mijn handen strek vol wellustige begeerte om haar eer te versmaden haar uitdagende lippen zo intens zwoel zuigen mij nog dichter naar haar lijf zij dwaalt af, ik mis mijn doel raak verstrikt in het erotisch…

Niemand kon jou dat nog vragen, maar echt, lieve pap jouw eer die zit nu in ons zelf...…

Alles kapot geen eer en trots om mee te pronken, doen maar niet meer weten waarom. Het einde waar je naar loopt te lonken, alle gedachten niet meer rechtlijnig maar krom. Kapot en niet meer te maken, gebroken door het leven. Het geluk kan mijn hart niet meer raken, alles weg, het goede opgegeven.…

Zullen we onze geliefden weer ontmoeten Daar elkaar met vreugde mogen begroeten En eeuwig leven, met elkaar vol heilgenot? Er zal geen ziekte en verdriet meer zijn Alleen maar vreugde en dankbaarheid Volop blijdschap en heerlijkheid Vrij van zorgen, ongemakken en pijn.…

Vol vrede klinkt hun “Eer zij God!”…

ben aan het verschimmen alleen de schijn blijkt nog wat werkelijkheid te zijn bleek en kleurloos dwaal ik rond in een leven dat lijkt te verstommen maar diep van binnen is in hoekjes en luwte de lente voorzichtig begonnen op onontgonnen gronden ontkiemt reserve zaad dat voor een tweede leven gaat aan mij de eer om later als herboren…