inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.294):

Het is

soms doen tranen
mijn gemoed zwellen
als kruisende lanen
over kwetsbaarheid vertellen

het is slingeren door een stad
vol onbegrepen bomen
en ik in het luchtledige
de grip op grijpen
in damp weg zie stromen

zo ook zal niet elk zaad
als van zelve aarden
het sterft in brakke grond
eer de zon het verwent
met haar verlichtende waarde

ik, mens, durf te leven
in een scheppende taal
waar het onbekende nog heerst

daar ligt echter wel de duiding
die ik in een gesproken woord
niet vanzelfsprekend behaal

en al 'n enkele onbegrepen klank
de wederkerigheid verstoort
en stoot tegen een muur
met een verdwaalde rank


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 26 september 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 239

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
imiza
Datum:
28 september 2013
Bijzondere stijl, mooi gedicht
Naam:
Pama
Datum:
26 september 2013
Het is zoals de wereld zich aan ons aanbiedt. Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)