26581 resultaten.
Kris Suiker
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 589 De man was eenzaam
hij schreef slechte gedichten
en berichten
aan zichzelf
vol lof
hij hunkerde
naar erkenning en licht
maar verborg zich
met zijn denkbeeldige vrienden
in de schaduw van hunnebedden.…
Openbaar kunstbezit
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 64 Zij zijn nu bezit met het
nodige bezwaar; een zwerverskunst
die liefde zoekt daar waar men mede-
menselijkheid langzaam weg ziet ebben.…
Vernietigingsdrang
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 428 Groots in nietigheid
Schrijf, blijf
Geniet dat moment
Meer krijg je niet
Erkenning duurt
Slechts een seconde
Herkenning, pretentie
In zoet verzuurd
Strijdend voor geluk
Ik loop stuk.…
Kerstkindje
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 195 Hij slalomt goed, dat moet u toch erkennen!…
saambloei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 geruisloos
kieteltast
in mijn hoofd
oeroud temperament toont
deelbereide erkenning
mijn beeweg
naar wijsheid voldaan
bomige kromtaal
voelverstaanbaar
geen graftak,
groene spruit
tot bloei aanwassen…
Wat wil worden gezien.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 164 er schuurt iets
in diepere lagen
onrustig zoekt het
in gepijnigd roepen
naar erkenning
laat zich niet verjagen
begint kreunend te kruipen
richting bewustzijn
brengt aan het licht
wat gewetenloosheid aanricht…
het ongekende
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 657 benoemen is
een vruchtloos verpozen
in het ongekende
immense heel-al
toch ontkom ik niet
aan het erkennen
dat ik me doorgaans
gedragen voel
er niet meer voor
weg kan rennen
dan wel kan zeggen
wat ik er eigenlijk
mee bedoel
of dat ik deze
gewaarwording,
zo maar,
zelf heb uitgekozen…
het onvolkomen leven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 516 wat rest er nog
van het streven
zowel verwachting
als de droom
blijkt zoveel groter
dan het leven
dat we straks wellicht
met spijt zullen erkennen
dat we tóch meer
hadden moeten geven…
Voor jezelf staan
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 96 Voor jezelf gaan staan
Betekent trouw zijn
Aan je eigen kern
Durven zijn
Wie je bent
Je eigen wensen
En behoeften belangrijk vinden
Deze erkennen
En ze durven uiten
En je met respect
Laten behandelen…
Vergeven.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 296 't Zit soms diep verborgen
bedekt met haat en pijn
't worstelt elke morgen
met waarheid of met schijn
't Zit vol hoop te wachten
op erkenning en op recht
die het leed verzachten
met de Liefde onderlegd
't Hart kan niet echt stralen
door een wond die open ligt
als 't recht niet valt te halen
blijft vergeving onbelicht
Trots zal…
Opnieuw verloren .....
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 740 Moegestreden
verlaat het
verleden
de hunkering
naar erkenning
van het zijn
in het heden
beloofd en verwacht
weggegooid en veracht
kan ik niet meer zijn
die ik was, verloren
in de val naar de
onwaarschijnlijke
werkelijkheid
gekneusd en
gewond wil ik
mij overgeven
aan het eindige
opnieuw verloren
in het weten ......…
Vicieuze cirkel
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 107 het gebrek aan erkenning
doet de weegschaal
overhellen naar donk're kant
aandacht vragen wordt
gewichtiger daar kritiek
onbewust hun zijn bevestigt
gaat men op zoek naar verdoving
om het leed te lenigen
zo de leegheid te omzeilen…
Duister
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 93 in de kroning van de nacht
is eenoog blind daar fatamorgana's
angstvallig hun rokken hooghouden
behoeft waarheid geen zoete erkenning
vallen met zorg gebouwde zandkastelen
ten prooi aan opkomend tij,omdat zij niet fonkelen wil…
Lof der volharding
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 899 Gedenk het opstaan na het vallen
Het zweet van falen en de traan
Vergeet ook niet al die gevallen
Waarbij het niet zo goed zal gaan
Gedenk de dagen en de nachten
Die met haat-liefde zijn gevuld
Omdat de kiem van de gedachten
Slechts kan gedijen met geduld
Het zijn de data en de modellen
Waarmee het wordt aangetoond
Om het oordeel daarna…
de put
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.391 Voor Jan, Linda, Manuel
als ik in jouw ogen kijk
dan herken ik die vreselijke pijn
de somberte die jou gevangen houdt
maken jouw ogen nu zo akelig koud
echt, ik weet waar jij nu bent
die plek is mij ook bekend
jij ziet de ladder nog niet staan
waarmee je uit de put kunt gaan
angst en paniek slaan toe
je bent deze episode moe
hoe…
zijn afkomst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 492 één leven, dat heeft hij
te geven, van geboorte tot
ongeboorte, die ene korte zucht
van een kosmisch langverhaal
dat nooit een grens heeft erkend
niets ervoor, niets erna
hij accepteert het niet
gelooft niets van het iets
omdat het zou bestaan
en wat dan, onbestaan?
dus leeft hij zijn dagen op
te vullen met daden
groots en klein, veelal…
zo anders gelijk
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 674 verschraalde mildheid
ook mijn denken wordt vertroebeld
door ontkende geluiden
mijn ziel door hartstocht
naar het aardse bezoedeld
of afgedekt door vergrijsde
gepantserde huiden
toch kijk ik verder, hoe kan ik anders
als ik weet hoe ik, zo de mens is
groots in de schepping doch kwetsbaar
in zijn bestaan
is het niet zo dat we van nature,
erkenning…
Ontmoeten
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.159 in tegenkomen zit het niet
wij gaan als kuddedieren
knikkend zwaaiend
aan elkaar voorbij
anders dan zij
wijzen wij de ander af
of plannen wel een uurtje maar
zijn ook dan veel liever vrij
al dat moeten
moet niet moeten
ons vergaat de lol
het geregeld westers leven
maakt ons nummers op een rol…
Nazorg
gedicht
3.0 met 22 stemmen 6.384 Wij zullen openen
een rusthuis
voor uitgebluste dichters
wij zullen zorgen voor:
trijpen pantoffels
lauwe radiatorbuizen
en elke zaterdag
een glaasje wijn
Men zal van ons
niet kunnen zeggen
dat wij de poëzie
een onverschillig hart betoonden
Wij zullen eens per maand
de oude dichters
tracteren op wat gaande is:
moord & doodslag…
Vincent, help ze uit de droom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 Er wordt nog steeds beweerd
alleen 'De rode wijngaard'
in mijn leven heb gesleten
kort uit de bocht…
wat weet men van mijn tekeningen
meer dan twintig zijn ervan verkocht?
wat weet men van verzoeken?
die ik in dank ontvangen mocht
hoogstwaarschijnlijk het begin van
langs mijn neus weg: acceptatie
voor mij zijn schilderijen
evenzo…
Vincent
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 303 sommige mensen
vonden de schilder
destijds maar
een rare kwast…
NOOIT ERKEND
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 66 mijn vader is mijn
naam niet vergeten
hij heeft hem
nooit gekend
als je jezelf niet aan
een naam went
je hem nooit hebt
horen uitspreken
kon hij hem ook
niet echt weten
weet je je voor
altijd niet erkend…
Generatievrede
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 Mijn behoefte aan erkenning.
Mijn twijfel over de vraag
of ik wel gewild geboren ben.
Als oude man beklemt me de vraag
of de kinderen die na ons kwamen
zich wel door ons begrepen voelen.
Worstelen ze met dezelfde vragen?
Kennen wij de antwoorden?
Verstaan we hen?…
Geschiedschrijving
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 De zeventiende eeuw had schaduwzijden
Naast meesters met penseel de heer met zweep
De slavenhandel was een gouden greep
‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden
We maakten winst en werden onbescheiden
We gingen telkens vol begeerte scheep
En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep
We dreven mensenhandel, zaaiden lijden
Erken nu het voorvaderlijk…
Antwoorden en vragen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Hoeveel mensen moeten me erkennen,
voordat ik in mezelf geloven kan?
Is leven zegen of een vloek?
Wat moeten ik doen, wat laten?
Vragen die ik vinden wil.
Antwoorden die ik zoek.…
Wat is van waarde?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 274 Hoe kort dit leven ook kan zijn,
we hopen op erkenning en beminnen.
We zien geen tijd tot echt bezinnen
totdat er plots een breekpunt komt, een
dwaas vertoon van macht of ijdelheid.
Dan stolt de tijd en zien we wat er
echt van waarde is: de liefde die gegeven
is, ontvangen en herkend in kleine dingen.…
Tijdgerijpt?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 107 en erkenning door een
tijdgerijpte navelstreng gevoed.…
A DAY TO BE GAY
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 2.297 In het Amerikaanse Massachusetts
Is nu het homohuwelijk erkend
Gay movements spreken van een groots moment
Want die erkenning is geenszins des Bush’ wets
Dat rijmt gekunsteld, maar dat mag wel want
Bush houdt toch óók kunstmatig iets in stand?…
zwijgen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 966 in het gewichtige
van dit moment
dwalen wij
in duister licht
zeggen gaat niet
onze blikken
erkennen
de ontkenning
eer de mond
het aanbiedt
dat wat wij
niet willen weten
maar aldoor is
dag en nacht
zijn we er
door bezeten…
zwijgen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 410 in het gewichtige
van dit moment
dwalen wij
in duister licht
zeggen gaat niet
onze blikken
erkennen
de ontkenning
eer de mond
het aanbiedt
dat wat wij
niet willen weten
maar aldoor is
dag en nacht
zijn we er
door bezeten…