zo anders gelijk

als ik niet ben gelijk jij wilt,
in jouw spiegel;
een bloem die eeuwig weerkaatst,
tot onophoudelijk bloeien bereid

raak ik verstild,
word ter plekke geplaatst
achter in de rij der verscheidenheid

zal je mij dan nog zien
als ik verdwaal in de tuin
van de verschraalde mildheid

ook mijn denken wordt vertroebeld
door ontkende geluiden
mijn ziel door hartstocht
naar het aardse bezoedeld
of afgedekt door vergrijsde
gepantserde huiden

toch kijk ik verder, hoe kan ik anders
als ik weet hoe ik, zo de mens is
groots in de schepping doch kwetsbaar
in zijn bestaan

is het niet zo dat we van nature,
erkenning zoeken en dezelfde weg
in willen slaan

Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 22 maart 2008

julius-dreyfsandthotmail.com

erkenning ontkenning gelijk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 20 stemmen 674