116 resultaten.
Zwaar te moede
gedicht
2.0 met 27 stemmen 9.630 Er zou geritsel moeten komen
uit bomen. Het open meer
zou moeten rillen.
Maar niets, niets verroert zich
het water is onhoudbaar te oud
de wind allang de dood ingevroren.
Er valt niets te verwachten
niemand is jarig
geen mens hangt zich op.
------------------------------------
uit: 'Meander dichtersoverzicht'.…
Dwalend,
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 326 Geen groter schrik dan
bespied gewaand, geritsel
van kleine mensen, die
ruimte zoekend als druppels
water, hunkerend om hun
transparantie niet te missen
om uit het stroomverval van
het leven te geraken, om in
een ogenblik een verloren
liefdete achterhalen, gewonnen
in een tijd die je werd
geschonken, op een andere
mannier beklonken,…
De kleine ark
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 589 Dit is het stukje aarde
Dat ik mijzelf heb toegeëigend
En dat ik deel
Met alles wat er leeft
Waarvan ik weinig zie
Maar des te meer kan horen:
Gefladder en geklapwiek in de bomen,
Gescharrel en geritsel op de grond
En stilte vol gekwetter
Dat overgaat in kreetjes van paniek
Wanneer een kat of een verdwaalde vos
Het territorium betreedt.…
Mandalika
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.181 Hier is geen ander gehoor dan 't verre gebrul van de branding,
Het droge geritsel der hoge pandanen,
Geen andre beweging dan 't wuiven der blaren
En 't lome deinen der golven.
Als 't leven op aarde opnieuw moest beginnen,
Zou het niet zuiver blijven, allen op dit eenzame eiland?…
De stilte is gebroken
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 5.368 Een zuchtje wind,
geruis,
geritsel van de bladeren.
Het is stil.
Golvend water,
stromend,
in een riviertje.
Het is stil.
De zonsopgang,
de warme gloed,
belicht de savanne.
Het is stil.
Plots...
De vogels ontwaken,
gefluit,
een melodie,
bij het ochtendlicht.
Een kudde buffels,
stormt voorbij,
opgeschrikt door leeuwen.…
zacht en duin
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 563 ik wrijf het stof
dat eens mijn verleden was
uit ogen van de nacht
zoek gezichten
zoals ze zijn, bevrijd
langs de plooien van mijn mond
uit de regen treedt de ochtend
met lange strepen licht en zacht geritsel
een dichter kijkt het noorden tegemoet
ik wijs hem naar mijn gedachten
we eindigen zachtroze
in nieuwe poëzie
“nu is…
Vogelschrik
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 100 Geritsel als een meisjeslach
in een bladerdek van onrust,
paddenstoelen steken hoofs de hoed op.
In de vereenzaming van vlakke akkers
handhaaft de vogelschrik moedig
zijn spottend narrenbestaan.
Met wijd geopende armen
duldt hij schalks de ijzige windsneden,
klaar om de lente te omhelzen.…
Minder hoog allooi
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 35 een
een feest voor
alle kouwen als de
isolatie is geweest
schijngevechten
om de dure energie
wie zit er
op de tocht
ook als een
ander lager biedt
dezelfde muur
en nu al uitgewoond
door zwarte dromen
die als drones
luidkeels hun
homes verdedigen
maar avonds
zijn zij hem gepiept
dan zie en hoor
je alles in het geniep
geritsel…
verbaasde kop met grote ogen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 182 na mijn wandeling in het park
smeet ik mij even op een bank
wat geritsel in de struiken
liet me plots toch even schrikken
een verbaasde kop met grote ogen
keek mij zo onwennig aan
alsof hij me iets wilde vragen:
"neem me mee en… zorg voor mij"
sinds die dag heb ik nu een vriend
een viervoeter met kwispelende staart
de bruine labrador…
storend aanwezig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.531 in de stilte buitengaats
vanmorgen bij vorst en kou
gingen we weer voor de vouw
op straat en werkplaats
met de aller allerbeste wensen
uit alle verdiepingen
tot aan de hoogste baas
de hele dag op kantoren
zul je veel geritsel horen
van kranten dikke bijlagen
die in de kreukels niet gelezen
wel doorbladerd diep van binnen
echt storend…
DODENHERDENKING
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 940 Een zonnige dag in mei
vogels die vrolijk kwinkeleren
geritsel van een bamboeplant
mieren met kruimels jongleren.
Even wordt de rust verstoord
door het blaffen van een hond
zit 'n lieveheersbeest op m'n hand
er fladdert een vlinder rond.…
Haar warme gulheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 197 zie je sporen
op het herfsttapijt
een zacht geritsel als
blad zich weer ter aarde vlijt
hoor je in het
merelfluiten dat
in eigen melodie een
territorium gaat sluiten
voel je in de wind
die kil doordringend
de roze wolk verjaagt
zodat de schemering vervaagt
en dan je lach
haar warme gulheid
danst in het ochtendrood
eindelijk geef…
bosspel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 112 een volle maan op halve kracht
verlicht een sprookjesbos
witte smog in slierten
spoken tussen bladeren
twee dieren van de nacht
kunnen zich niet bedwingen
een wolf huilt zijn serenade
de uil doet zijn best om mee te zingen
het geritsel van de bladeren,
het gekraak van dorre takken
met de wind als dirigent
en bomen als muzikanten…
Tovernacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 In die satijnen zomernacht,
als geritsel zelfs lawaai is
en de versgestreken lakens
een zweem van rozengeur verhullen.
Wanneer de melkwegsterren vallen
hel, als oplichtende bakens
dan is in zulke tovernacht
de hemel heel dichtbij.…
Dag fjord!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Je geruis en geritsel was ik vergeten,
dat tintelende getinkel,
die minimale muzikale klatering,
dat aquarella acapella!
En ook je stilte van de volgende morgen
in je gladde groene spiegeling.
De vrolijke vogeltjes wist ik nog,
hun getjilp en getik
van onbombastische boombastbeestjes!
De eekhoorn is nieuw.…
Leegte is
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 165 Wat is
Leegte
is
Een geluid dat langzaam afsterft
Een holle galm
Een herinnering aan een geur
Voortvluchtig en kort
Een pijnlijke kramp
In je bed, in het donker
Een zachtjes geritsel
Achter je ogen
Een timide gezoem
Dat uitgroeit tot een geraas
In mijn hoofd, in mijn handen,
Die sluiten om lucht
Die snakken naar lucht
Leegte…
Medium
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.111 Kreten in de kelder
een wit paard verschijnt
zie nu ineens helder
als het donker verdwijnt
Geritsel in het wilgenbos
uilen huilen overal
glinstering in de ogen van de vos
dauw breekt de lichtinval
Gejoel van massa-mensen
visoenen uit oude boeken
dat ze dit verwensen
- de menselijkheid vervloeken
Stilte in de kelder
vocht druipt van…
vleugels op huid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 284 het schuwe kind
dun, ook aan de binnenkant
breekt twijgjes tot
littekens
de stilte, al jaren ouder
stuurt levensloze dromen
onder houten huid
wanneer armen vol bomen
slechts willen wonen
in het zachte geritsel
van de wind
ze zit veraf van de zon
door de nacht
te staren
en ik wil haar geven
het ochtendgloren, in ogen
vol vlinders…
Onheilspellend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 534 het gehuil is niet van de lucht
maar dringt door tot op het bot
grijze nevel nadert de grote stad
spreidt zich uit met diepe zucht
onheilspellend schijnt het dwaallicht
tikt een rijs zachtjes tegen een zerk
klinkt geritsel van bladeren dichterbij
daar gehoor het overneemt van 't zicht
penetrant de geur van vergetelheid
onder de voet gelopen…
Pinksterzondag
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 251 In de pinksterzondagzon
de tuinstoel in stand vijf
zie ik twee tortelduiven
in de linde
geritsel van het bladerdak
ze vliegen eensgezind
van boom tot boom
vanuit het lover verderop
klinkt zacht de roep
van nog een vredesbrenger
een hemels koor
mengt zich
in hun gesprek
ik hoor de merels
en een specht
de dame met de harp
speelt onverstoord…
Godverlaten Amsterdam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 313 De binnenstad ligt nog in slaap
alleen geritsel van papier weerkaatst
klikkend licht metaal
van leeg door drukte blikjes
regenbogen overbruggen
doordrenkte vlaggen zonder stijve kleuren
de Gay pride moet eens met de billen bloot
rotzooimakers hebben er een puinhoop
van gemaakt en ervan genoten
een opgeroepen vuilnisman
vervloekt zijn vak…
Wintervuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 loop tot waar een stenen muur
u zal keren, vrees de koude niet
die is maar zo dun als een spiegel
van de hitte, overbrug de afstand
die niet valt te dichten, vergeet
de cijfers, de wijzers, het uur
de fragmenten van een verwaaide
tijd, het geritsel in de marge, voel
het kraken van uw botten, het
knagen aan het vlees van uw geest…
druppels
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 46 het water in het meer schittert licht
alsof sterretjes sprankelend dansen
het is de vroege zon, nog niet warm
die zoekt naar druppels voor een gedicht
een eend stijgt plots op zo van nabij
gestoord door geritsel in het riet
klappend geluid maken haar veren
ze zoekt een plek in het verschiet
de ringen dwingen het water tot rimpels
aangezet…
Schatbewaarder
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.977 Van dit landschap ben ik de krenterige
schatbewaarder die met haviksogen alle
bomen telt en de konijnen, hazen en
fazanten raad aan hun geritsel.
Met koude blik weeg ik de schaarse
wandelaars, want iemands stap verraadt
zijn plannen. Een streepjespak, een hand
die schrijft, alles maakt me achterdochtig.…
tevreden
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 729 ik mag de koe wel
die het gras bewoonbaar maakt
traag en telkens weer
opnieuw
het geritsel op de grond
wanneer dauw slingert langs roze randen
breed het kiezen, het keren
van de dag
en wanneer de wind naar
avond waait, de boezems plukt
uit malse twijgen
wacht zij geduldig op de maan
zonder vragen naar
het verleden
ze keert naar…
Huizen 1
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 180 De dagelijkse rituelen,
de geluiden van elk uur,
de kleine kamer boven.
’s Avonds hoor je de lentewind
stemmen van buurtende boeren
verwaaien met geruis van blaren,
hoor je geritsel van muizen
en moeder die rustig zegt:
‘De kat deugt niet.’,
hoor je het schuiven van de grendel
en vaders stem:
‘’t Wordt fris vannacht.’…
Zandhagedis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 Geritsel tussen de struiken
En dan plotseling zie je hem opduiken
Zonnebadend op een dode stam
Alert omdat jij voorbij kwam
Pronkend voor het vrouwengeslacht
Op al jouw bewegingen blijft hij verdacht
Z’n vrouwtje heeft haar eitjes al in het zand gelegd
Plotsklaps schiet hij weg
Z’n buikje at hij immers al vol
Op spinnetjes en sprinkhanen…
Onzekere pubers
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 35 stil viel het
filosoferen
van het bos
met zijn kale
bevroren takken
geen geritsel van
opties en voorstellen
zelfs de onzekere
pubers waren
thuis gebleven om
maar even niet na
te denken over wie
of wat ze zijn of
mogelijk worden
waar je bij hoort
als alleenstaand
is de groep bereid
zich met jou te binden
ben jij bereid ook
over…
Stop de perzen!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 466 Ze zit daar maar te zitten
en ik zit maar te staren naar constant dezelfde vodden
tussen geritsel dat al even onveranderlijk in beweging is.
Dat opwindende schaduwspel was`t dan bijna wel.
Eén keer knipoogde ze. Dat was toen ik even niet keek.
Zul je altijd zien.…
bericht uit mijn mollengangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 594 door al die waxing en het scheren
op gebieden en in leefsferen
waar vaak sprake van geritsel is
met overheidszorg en bemoeienis
raakt men steeds meer uitgeteld
het Natuurhistorisch Museum
had het dierbare platje aangemeld
als vrijwel uitgestorven
vanwege steeds toenemende gladheid
in schaamtevolle streken
voor op de rode lijst
der bedreigde…