Stop de perzen!
Er zit hier al jaren een kat in de boom. Herfstrood,
sneeuwwit, zwart als de nacht. Zo`n lapjesding
met lente in de ogen. Ik kijk en tuur en soms, ja soms
heb ik een hekel aan poezie. Ze zit daar maar te zitten
en ik zit maar te staren naar constant dezelfde vodden
tussen geritsel dat al even onveranderlijk in beweging is.
Dat opwindende schaduwspel was`t dan bijna wel.
Eén keer knipoogde ze. Dat was toen ik even niet keek.
Zul je altijd zien.
Geplaatst in de categorie: algemeen