Alle inzendingen over Gezamenlijk

de adem van de lentezon verwarmt de kille aarde doet ’t prille groen weifelen en het hoefblad schitteren de rivier is vloeiend zilver spiegelend naar de horizon boven het trage glimmen ontvlieden grauwwitte ganzen hun gezamenlijk spiegelbeeld ze reizen over de einder naar de grote groene stilte de eindeloze toendra waar de zon niet…

mag ik tot je komen in je dromen en niet in verleden tijd met mijn handen om je op te vangen een schouder om te rusten als de beelden verontrusten kan niet in die vormen treden waar je in een vroeger leven onder hebt geleden toch spook ik niet maar bied alternatief in gezamenlijk herkennen zullen oude angsten nooit meer wennen…

zij die dachten de golven te kunnen temmen trokken gezamenlijk naar het strand met hun windsurfboard onder hun arm klaar om de strijd met Moeder natuur aan te gaan in pakken gehesen, gingen ze vol adrenaline de schuimkoppen tegemoet golven bleken huizen hoog het schuim te onverbiddelijk, en zo verloren vijf jonge mannen de krachtmeting…

Op de versleten, leren zetel zitten-liggen wij blazen gezamenlijk rook uit, de kamer in lurken aan een waterpijp, inhaleren houden vast en binnen ons speelt muziek Ook hier schuilt geluk in kleine dingen genieten van jouw aanwezigheid en die van mij Door het open raam zingen de pimpelmezen hun hoge, zilveren tonen, begeleiden ons lied van…

jij hebt ooit mijn gezicht beschreven door met je vingers leven te voelen van het visuele het plaatje herinnering in de teruggang naar het pril begin van de eerste keer later dan ooit de transitie van voelen en herinnering naar woorden die in taal met elkaar communiceerden om alle emoties te synchroniseren naar een gezamenlijk…

lezen je schrift verdwijnt in beelden die ik niet begrijp je wijkt als ik je nader en spreekt in een verkeerde taal de woorden dansen niet maar breken allemaal je ogen lachten als ik bij je was nu tasten ze me af ik weet niet wat je ziet maar voel intens verdriet je hand beweegt maar streelt niet meer de mijne eens waren we gezamenlijk…

er verschenen overal intrigerende korte berichten andere populair wetenschappelijk wat langer over hoe mensen met elkaar omgaan weten van elkaar door neurale en hoogfrequente elektrische straling we blijken al dan niet gewild geesten te kunnen lezen en zo vele linken te delen naar gezamenlijk leven die betrokkenheid bij…

wij overschreeuwden de dood met onze eerste ademtocht hielden zijn schaduw in groeispurt buiten ons blikveld pas later in verantwoordelijkheden nemen kwamen we hem weer tegen risico’s werden afgedekt in gezamenlijk overleg hoe lang er recht was op leven met een lach zijn wij toch onverwacht als vrienden uit elkaar gegaan het…

Onze legers streden naar gezamenlijk doel. De strijd der liefde, een veldslag van gevoel.…

Beschouwd van huis uit Blijft het uitkijken of inzien Ja vanzelf en mogelijk misschien Maar in gezamenlijk besluit Thuis is het andersom Dan is het geen en beide Het noodlot toch vermijden Punten halen niet zo dom Bijna alles ontbeert werkelijke maat En vloeit vanzelf samen Gewillig of in verzet En wanneer ik letters dansen laat Gaat…

Gemoedelijk drinken viert hoogtij in deze gezellige ruimte waar Drachtens verleden blijft leven aan de wand getuigen oude trompetten en trekharmonica's van straatmuzikanten die hier eens speelden en verbleven allerhande vaten en kannen tonen de vroegere rijkdom uit kundige handen geboren zang en gezamenlijk vermaak doen al deze geëerde…

De herfst treedt weer toe in mijn belevingswereld ‘t vergankelijke seizoen van jouw trieste dood het doodspapier wordt weer opnieuw gelezen, en tranen wellen uit bron van innerlijke nood een doodsgedicht door jou geschreven over passie, sterven en dagelijks brood de laatste uren van jouw beklemmende leven onze gezamenlijke waarheid…

zoeken naar een lijstje mijn leven in de kast en wat ik zag liet beelden herleven ik zocht wat in een lijstje past stapels vreugde in schaterlach en vergeten momenten uit een rolletje ontwikkeld het lijstje is gevonden er ligt een half leven om te kiezen het lijkt nu ingewikkeld toch kies ik met gemak de meest kostbare van ons gezamenlijk…

waren we hier al geweest waren we eerder onszelf in afstand, nabijheid in gezamenlijk verliezen hebben we nooit bestaan na afscheid, herinnering vergeeld vervagen, vergeten in dozen op verlaten zolders in avondlicht langs kale muren als huisraad zonder handen zullen we elkaar ooit weerzien ergens aan zwaarte voorbij zomaar,…

Dankbaar voor deze twee je neemt ze mee je schenkt ze liefde, geeft ze liefde, aandacht en heel veel meer elke dag, telkens weer, keer op keer het verandert je leven, je raakt verweven met elkaar, als gezin, tezamen dat kan ik alleen maar beamen je maakt herinneringen, voor nu, voor altijd, gezamenlijk, je raakt ze niet kwijt je waardeert…

Door luchtig eikenlover dalen vleugels zonlicht op groepen bosanemonen hun verblijdende witte kleur glanst en spreekt van zuivere wil tot teer bloeien en ontembare kracht om na gezamenlijk vergaan en verborgen wachten steeds weer opnieuw te leven in sommige kroontjes vertoont zich wat ijl roze een schier verdampte wijndruppel…

Hoe onwaarschijnlijk blijkt de dood voor diegenen die in een roes van clichés gezamenlijk een rooskleurige boot drijvende houden? Men voor al het zwemmen vreest. Hoe onbegrijpelijk is de nood om langer te leven en langer te zijn? Eeuwig leven? Nee, ik wacht al vanaf klein op de onvermijdelijke dood.…

Ik teken de wereld op je buik en jouw navel is de zon kus jouw borsten, zijn nu bergen weet nog hoe het ooit begon ogen die elkaar ontmoetten daar op dat zonnige terras bestelde jij een cola ik 'n koffie weet nog precies hoe dat was tot we niet meer konden ontkennen schoten we gezamenlijk in de lach spontaan begin wat zich liefdevol ontwikkelt…

Een gebroken waslijn en opgebouwd vertrouwen Verschillende bovenal zeer divers Wandelend voltooi ik de gemarkeerde route uitgestippeld op haar prachtige, zeer zachte onnoemlijk mooie huid die vergeet te ademen daar gezamenlijke of gemeenschappelijke normen, meer nog dan waarden vergelijk! niet gering lijken…

Twee individuen die gezamenlijk de anonimiteit hebben gedeeld, zijn zonder het te merken aan elkaar voorbij gegaan. Een twee-eenheid van een niet bestaand contact.…

ik zie hoe kleuren in haar ogen ongewenste gedachten leidden naar een harmonisch model hand op de schouder vertrouwelijke woorden in het samen zoeken naar compromissen waarin niemand zijn eer zal missen lach en humeur bloeien op waar emoties hand in hand gaan op weg naar het gezamenlijke perspectief jouw ja en niet mijn afwijzing…

vage woorden door het schaarse blad zij zijn nog uitverkoren om de boodschapper te horen als dadelijk ook op de schoongeveegde grond de mededeling komt jij lacht en ziet takken driftig zwiepen in hun schrijverij net als het blad horen zij er in samenspraak ook helemaal bij ik zie jou de stammen met liefde omarmen voor gezamenlijke…

Verdeeldheid tussen mensen Tussen lief en leed Decennia lang Hoop en wanhoop Kennen elkaar als geen ander Hand in hand Gaan zij gezamenlijk door het leven Wij zijn van de aarde Waar alles samenkomt en een geheel vormt De maatschappij is verscheurd Laat de kracht van de aarde Van het samenzijn Terugkomen in het leven Laat mensen…

het leven een tijdlijn die ons bindt, een gegeven die je zonder liefde niet vindt laat september, de komende dood huilt in het groen de wind beeldhouwt de polder in een verloren segment de horizon verlost van schuld staakt de zichtbaarheid en verhult zich in een zilveren nevel waar meeuw en kind gezamenlijk sterven er is geen eind als…

vooruitgangsdenken wil ik morgen in goud denken als het prijsuitreiking zou zijn verwachtte ik dat het nog jaren ontkomen aan een toekomst zou vragen voordat de muur, die zou vallen met minder economische voorspoed op de harde betongrond zou knallen morgen wil ik optimistisch denken een fraai toekomstbeeld schetsen rationeel benaderen gezamenlijk…

Ganzen, waarschijnlijk achtenveertig boven het weidelandschap in vogelvlucht jij gaf ze jouw dromerige wensen mee mooi en wonderbaarlijk vrijzinnig dat royale, gezamenlijke vliegen hedenmiddag boven de voorjaarspolder langs de snelweg Utrecht – Amsterdam jij herhaalde een stemming uit het verleden overpeinsde een door zijn menselijkheid…

'jochie' neer te zetten terwijl hij de koe bij de hoorns vatte is niet slim Klaver die laat er geen gras over groeien slaat terecht, gelijk op trom Voor storm is gewoed Het betreft financiële perikelen van een ABN-Commissaris die niet door de beugel konden Daar gaat het om In financiële wereld, bij ABN kluste Fons enige tijd bij Gezamenlijk…

ooit eindigen we van die gezamenlijke krachtige bui regen in die eenzame alleenstaande kleine onbeduidende drup dat kun je niet voorkomen dat hou je echt niet tegen maak je daarover toch niet druk bedenk voor jezelf even regen brengt meestal zegen weet ook al ben je klein alleen en bang - voor de harde uitgedroogde aarde…

ik heb van jou de lach geleerd waarmee ik expressie geef aan blijdschap van binnen uit ik zie je vingers gaan op zoektocht naar warmte en liefde in onze gezamenlijke lichaamstaal zij bespelen kleurend de ruimte delen beweging in elkaar raken tot wij onverwacht blijven haken in een lach waar de wereld van zal houden…

De vale ochtendschemer De warmte van je lijf Jouw armen om me heen In ons knusse slaapverblijf Het bonzen van jouw hart Mijn vingers door je haar De kleding die je draagt Als ik stiekum naar je staar De geur van verse koffie Het ritselen van de krant Gezamenlijk ontbijt De poesjes in de mand Het ochtendritueel Onze lichaamstaal De schone…