5751 resultaten.
In het voorbij drijven gevangen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.472 Hij heeft een mooie lach
zo eentje
die de tijd doet stoppen,
tenen laat krullen
in zwarte sokken
een lach die je van
het strand zou willen oprapen
net als de mist
je brilglazen doet vervagen
een lach zo fris
die in een appel
blijft hangen,
zacht laat herinneren
hoe de lente smaakt
na een fris pintje bier
met lef volmaakt,
het…
de innerlijke schemer gevangen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 441 ik hoor een vogel
rondom de kruising
van mijn binnenveld
blauw geletterd
met rood doorstreept
lokken sporen, halfvergaan
tot aan de bosrand
in het windgebladerd ruisen
klinkt een verre stem
en in mijn lijf de dood
met ruwe wind
daalt de vogel naast mij neer
spreidt zijn veren over het zwarte stof
ik vlucht en op zijn vleugels…
Alien gevangen in Mexico ?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 307 Rondzwervend sinds de grote oerknal
bezocht een alien ons tranendal.
't Vloog lichtjaren ver
langs planeet en ster
en liep toen stom in een boerenval.…
herderinnetje in de lens gevangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 voor D.v.Z.
een herderinnetje
met haar hond
in de nog schrale zon
met één oog op de schapen
en eentje op ons laat
ze zich niet vermurwen
en zo hoort het ook
want de kudde is haar alles…
lijkt wel een gevang
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 439 ik zie de mensen weer
van lang geleden
ze groeten me
ik was verbaasd
vroeg ze naar hun heden
maar iedereen had haast
ze maakten me onzeker
ik wilde naar mijn huis
maar niemand wist mijn thuis
ik weet nog dat ik
ben gaan dwalen liep
gewoon door vroegere verhalen
de nachten zijn hier lang
het lijkt wel een gevang
wie zal…
een kind gevangen in je ogen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 383 ik zie hoe in je mond
de stenen rollen en
de woorden dollen in
bezwering van de zee
ik golf in gedachten mee
aan iedere hand een kind
gevangen in je ogen
taal geeft slechts in
blikken mededogen want
liefde waait als wind
je hebt de rots omvat
en weet de generaties
te traceren, voelt geluk
en pijn ziet in het spel
van kinderen…
De mens als gevangen in zijn rommel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 De mens als gevangen in zijn eigen
rommel.
Het plastic verstikt het leven in
de zee. De afvalbergen overdekken
de aarde. De atmosfeer vertoont
grote gaten door de uitstoot van
CO2.
De mens als rentmeester van de aarde
kent pas het belang van zijn waarde
als hij zijn tekortkoming erkent.
Hij achter de feiten aan rent.…
Gevangen in daverende stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Haar emmer is tjokvol, haar kamer doodstil,
toch klinkt haar wil. Een heus oprechte vraag
van een goedhorende kwam tot in haar kelder.
De melder een vlizotrap naar de vliering zakte
alras klaar om te betreden haastig naar beneden.
Dan zijn er soms even die irritant piepende
dagen die tijd niet schragen, haar zich af
laten vragen ; zeggen ze…
gevangen in schaars rood
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 563 mijn dromen
zijn weer terug
het wit dat maar geen
wereld meer wil worden
mijn angst verdwaalt
in iets dat ik niet ken
ik ben al zwart
je handen hebben
mij verstard, het kind
gevangen in schaars rood
je maakte mij zo bloot met
passies die me brandden
je kleedde me
met leugens omdat
jij de waarheid brak
je spookte in mijn spel…
Een dreupel poësij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.933 Het gouden vliegsk' hoe blijde ruist
het, werk- en worstelensmoe,
wanneer ik zijn gevang, mijn vuist,
ontluikend opendoe!…
Liedje
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.012 Ik heb de handen uitgestrekt
Naar het goud van het golvende graan.
O! dat ik die vreugde grijpen kon
Van het golvende graan in de gouden zon!
Ik heb de handen uitgestrekt
Naar de vreugd van het gouden graan.
Ik heb in het blanke maanlicht gestaan.
Ik hief verlangende blikken omhoog
Naar de glans van de zilveren maan.…
ROEMERSWALE
poëzie
4.0 met 4 stemmen 519 En waar de gouden torenspitsen blonken,
Daar kabbelt rustig thans het blauwe meer.
Des avonds zit de visser mijm'rend neer.
't Is als werd van het goud, daar lang verzonken,
In golf op golf een scheem'ring hem geschonken...
Maar niets geeft van de schat de diepte weer.…
Een stroom haiku's
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 634 Onstuimige zee
wast in wollige golven
uit de gouden bron
~
Boven drijven langs
gouden bijen wolkjes blauw
mondjes blazen dauw
~
In rust op gonzen
van de golven drijvend mee
schelpen rinkelen
~
Glinsterend water
waterbellen vol muziek
spiegelt zeeklanken
~
Lichte bries vervoert
avondlucht bij windgetij…
Voor Adrie
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 10.743 Stralende, zomerse septemberdagen
ze lijken te vervagen
Donker is het door verdriet
Naderend onheil aan de einder
Het gouden licht verbleekt
Een ijzige mist lijkt op te doemen
De hoop vervlogen, het afscheid onafwendbaar
En toch zal het worden doorstaan
En komt er een moment dat het goud weer helder wordt.…
Diamanten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 In een muziekdocument zou door middel van runentekens de vindplaats verstopt zijn van een lading goud en diamanten van Adolf Hitler, om de terreurgroep Werwulf te financieren.
De daartoe gebruikte code heeft men echter nog niet weten te breken.…
bloos me dan tot koningin
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 728 een staf
de gouden pij en
rozen in mijn haar
in wijds gebaar
schik ik de wereld
bloos me dan tot koningin
ontbied de roze wolken
dwing rivieren oeverloos
en speel met zwart dolken
geen land heb ik maar dromen
geluk klapt handen op elkaar
gejuich in schijn van goud zal komen
de staf is weer een horizon voorbij
het bloemenkleed…
Slapen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 639 rode stippels
zwart met goud
alles donker
maar zo vertrouwd
schim van licht
wil je gaan
of heb ik je gewoon
weer niet uitgedaan?…
Lapidair 19.5
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.070 Ontzagwekkend
boven binnenstadsdaken
een zwenkend eskader
duiven: licht spat van ze af,
zilverwit en geelgroen goud.…
Beklemd
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.210 Ben beklemd
mijn gouden belofte
na kneuzing klemring
mijn broeksriem
kleding
zuurstof
buiten zijn
met gesloten voordeur
beklemd.…
wintertijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 153 geen gouden glans
van zomerdagen
geen late avond
met rode gloed
maar kou en donker
in onbehagen
wat is er nog
dat ertoe doet…
Twee treurwilgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 Van goeden huize
tot in hun droefenis decent
taai geleerd is schatoud
belendend de straat
stil als geel goud…
Over hout.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 137 In het productiebos
Gaan de kettingzagen los
Op zoek naar goud.
Als je maar van hout
houd.…
Mijn bitterste uur.....
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 104 Mijn gouden trofee
bracht ik bij je
argeloos maar trots
je sloeg haar mij uit handen
onwetend maar genadeloos
ik treur om jouw karakter....…
de oude boot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 een vissersboot
in zonbeschenen golven
zijn netten uitgeslagen
in gouden schittering
ontvouwt de oude boot
zijn jeugdig hart…
De andere vrouw
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 2.386 In het gebied
waar dromen leven,
en wensen geven,
je laten beven,
een zoet verlangen,
in emoties gevangen,
momenten wachten,
de daad verzachten,
ben ik in gedachten.
Ik denk aan jou,
aan ons,
en hun.
En realiseer me
dat we weer dichter
bij elkaar zijn.…
Schaak mat...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 983 Wie neemt haar gevangen?
De Dame statig, ongenaakbaar.…
Bedtijd voor de motten
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.143 Stoffige spinnewebben
tv-schaduwen op de verre muur
gevangen in nachtstrikken nu.
Jouw bleke reflectie
in het raam-wonderland
een nachtkus van dolken.
Ijskoud welterusten.…
zwart gat
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 701 een lek in de melkweg
zuigt sprankels en stof
nevels duiken in een kolk
die naar binnen toe versnelt
naar een gebald middelpunt
kleiner dan de zandkorrel
een ineengeplofte ster
verpakt in een schil
houdt alles gevangen
traag verdampt het onzichtbare tot niets…
De muur
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.397 Het leek zo simpel
maar de weg was stijl
zelfs voor een waaghals
een diep ravijn
je kan je verstoppen
en de pijn laten
maar het gaat
zoals het gaat
was er een kans
voor deze koortsachtige dans
de muur te breken
die ons gevangen houdt
dus ga nu maar liefste
ga…
Fanatiek
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 588 Lichten laaien
strooien kreten
blindelings
onder druk gevangen
overrompeld
Luchten laaien
klaren niet
zien zwart
als glas vertroebeld
gesmolten tot weerzin
Waarheid in woeker
geroofd
ontdaan van haar
waardigheid
tot schaamte vervallen…