Alle inzendingen over Groene Amsterdammer

Als een geboren en getogen Rotterdammer Ben ik fan van een Amsterdammer Nee hoor zo gek is dat niet Ik schaam me er echt niet voor Als ik zeg dat ik fan ben van André Hazes De koning van het levenslied Dat ben ik al van kinds af aan Tijdens het liedje Een Beetje Verliefd Dat ik op de radio hoorde Rolde bij mij als driejarig jochie…

Ik heb iets moois voor het milieu gedaan: Bewust van onze energieproblemen Vond ik het tijd om groene stroom te nemen En trots stak ik mijn feestverlichting aan. Sindsdien kijk ik tevreden naar de meter: Hoe meer ik van die stroom verbruik hoe beter.…

De vloeibare pijn die je niet aan kunt wijzen -- moet wel verdriet zijn.…

Mag ik als oud Rotterdammer Nu Amsterdammer En mij noemende RAMSTERDAMMER Spreken en dit zeggen Stop met die megasluis bij IJmuiden (Be)spaar daardoor De scheepvaart op en de tunnels onder het Noordzeekanaal En gort u aan, leg aan De Noordzeevlakte 1 Voor die grootse (cruise)schepen, zee-reuzen Voor de Haven en stad van Amsterdam En…

Dolend in het groen verdwaalde ik wist niets was twaalf weet ik nog een kind herinner mij haar naam een beeltenis haar schim in groene schemering…

Dood lijkende tak brengt nieuw jong groen tot leven hoe wonderbaarlijk…

Mooi groen is het gras bladeren vallen alweer nog is het zomer…

met een groene lach.…

het groen kijkt mij vragend aan vanaf een palet met gras, bomen en struiken of raak ik zo intens begaan omdat de regen mij van het levende sap laat ruiken als het benevelde doek moeiteloos een compositie schetst in de stille morgen en de samenhang van tinten woorden doet verstommen, waar alles zichzelf onvoorwaardelijk bemint en…

Bijna niemand heeft ze alsof gestolen smaragden het licht weerkaatsen na gedolven uit keiharde rotsen ons in vervoering brengen en meetrekken in zee…

Verdwaald tussen rijen gestapelde huizen met als enig groen het stoplicht op de hoek waar restanten tuinen zwaar overbetegeld geen ruimte bieden voor plant, boom of dier de stank van open haarden doordringend elke romantiek bezwaard ons draaglijk groen verstolt steeds meer tot verstenend grijs waarin je verdwijnt als je niet…

gewoon doortrappen, en mijn fiets brengt me meestal waarheen ik maar wil als het maar niet te nat, koud, ver is, want ik ben een doorgewinterde mooi-weer-fietser…

piepklein groen kooltje met bollende bovenrokjes ..om op te vreten…

wittte nevelen hangen boven zwarte polders nacht en dag over elkaar de regen spoelt de hemel schoon wat later legt het land zich in de zon te drogen plots is alles opgefleurd in vrolijke kleuren blauw en groen…

Jou groene ogen kijken nu naar me zonder betekenis en niemand wil mij vertellen dat dit een nachtmerrie is.…

Je haren zitten niet goed Je begint grijs en kaal te worden Je weet niet meer wat je doet Dan denk je nog eens terug aan de groene dagen Toen als nog anders was Veel ben je vergeten Dan denk je nog eens aan de groene dagen En word je oud en rimpelt je huid En voordat je ogen sluit Kijk je terug op de groene dagen…

Huis van grote eenzaamheid Vol met kinderen met een vlekje Ver weggestopt in de bossen Van de onbewoonde buitenwereld Daar leerde ik kennen Het kind dat ik ten diepste was, Dat zichzelf alleen nog terugvond In de geur van groene zeep Waarmee dagelijks de washokken En de douches werden gereinigd En die elke dag opnieuw De zweem…

Je ogen die pijnlijk groen zijn en zeldzaam droef kijken nu bij het ontbijt en later op je fiets sprekend van een leven, zo nukkig en onveranderd rins als de oude bieten van de boer.…

De momenten uit zijn jeugd die intiem waren met de natuur zoals de natuur kan fluisteren zijn nog bij hem in zijn oude hart in gedachten dromen bomen grazen koeien het gras groen fladderen vlinders fleurig fijn alsof alles opnieuw aan lente went tijdens florabloei in de nadagen van zijn inheemse droombeelden toont hij zich niet langer…

Jij kunt niet verzinnen Hoe wel je zult doen Met mij te beminnen; Dan zit je in 't groen; Je bent vrouw en voogd en woont in het groen!…

ik voel het groen in jouw zonnig lied ik ruik de klanken van je nieuw verdriet je wilt wel spreken maar je durft niet goed iets houd je tegen je ontbreekt wat moed om het mij te zeggen: ik hou van jou…alleen het groen ging leven en het verdriet… verdween!…

Het groene denken is voor al wat ons lief is naar duurzaamheid streven. Dat nog zoveel te goed heeft en na ons met een groen hart verder wil leven.…

het gras is groener sowieso bij de buren daarnaast jaloezie…

Ze brengt de kleuren tussen het groen en kan zo heerlijk vrolijk doen. Ze is een diertje met een warm hart. Een gewone vlinder maar toch heel apart.…

Groen is het gras. Groen zijn de bomen. Groen is het leven dat nog moet komen. Maar als het zo doorgaat dan gaat het mis. Dan weet ik niet of er over 50 jaar nog wel zo een aarde is. De mensen zijn bezig de aarde te vervuilen met uitlaatgassen en rommel op straat. Het is echt om te huilen. Moet de aarde zo mooi blijven.…

Terwijl de wereld op z'n laatste benen loopt De mensheid niet meer weet wat te doen Daar wereldproblemen te groot worden Daar de motoren binnenkort kappen Daar de longen almaar verder krimpen Oorlog de enige optie lijkt Terwijl het regenwoud almaar kleiner wordt Oceanen langzaam, maar sterven Vliegt de wereld, maar zeker achteruit In een…

Zij noemt straten straat, maar kent geen brug, en kent geen -- doodlopende weg.…

Het zou een reclamefles zijn die de gemeente uitdeelde om Amsterdammers aan te sporen schoon water te drinken. Vormgever Jan Ketting (69) zegt zaterdag echter in Het Parool dat de fles uit 1975 komt. Hij ontwierp hem toen voor een manifestatie die plaatshad ter gelegenheid van de zevenhonderdste verjaardag van Amsterdam…

Een grijze Amsterdammer drie turven hoog een goedgebekte tronie.…

weet u één goede reden niet voor amsterdammer te willen doorgaan is de pestvogel zijn naam komt er vandaan ooit kwam dit edele schone dier tam en vriendelijk schier onbekend uit siberië aangevlogen cirkelen rond de oude kerketoren de pest viel even later in duizenden lieten hun leven dominees met volle bak voor hun preken plaatsten bombycilla…