Alle inzendingen over Haal

Haal op, haal om. Pekbroek, tuig, het ruime sop. De zeeman heeft een haringkop. Haal om, haal op. Opperbram hoog in de mast. Daar tuimelt me de varensgast. Haal op, hou vast. Haring hom en haring kuit. Het bloed spat alle kanten uit. Haal om, haal op.…

Moet Je Briefje Halen! Dat Is Balen! Moet Je Een Uurtje Nablijven! Weer Een Uurtje Schrijven! Joepie! Dat Is leuk Jij Lacht Je In Een Deuk! Denk Ik:’’Oh Wacht Jij Maar 1x Dat Jij Mag Schrijven’’ Lekker Uurtje Langer Blijven! Eindelijk Ben Je Klaar Het Is Heus Waar.!!…

Wel beste Joep ik zal het je vertellen hoe ik aan al die rijmelonzin kom. Het stelt heel weinig voor ’t is kuit noch hom en heeft echt niets van doen met grijze cellen. In ga op mijn PC-tje zitten knoeien al hopend op een redelijk idee. ’t Zit meestal tegen, maar soms even mee en dan zie ‘k op het scherm wat zinnen groeien. Er valt geen…

De kilometers kruipen nu onder me door ik trap het gas wat harder in het is bijna twaalf Chris Rea klinkt en ik ga maar door Ik besluit: ik ga er voor maar zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Het is twaalf nu, ik heb het gehaald Chris Rea klinkt en ik ga maar door dan.…

Zij die niets weten, zijn aan het zweven zij die twijfelen, nog over te halen, zij die doelbewust hun keus al hebben bepaald twijfelen niet, zweven nog minder zijn niet meer over te halen, mooi toch, zekerheid?…

Maar ik had pijn en een trein die ik moest halen, een trein die ik echt halen moest.…

Als ik de zomer niet haal Begraaf me op een warme winteravond Proef intens van 't laatste geluid Seconden doden en doden vergaan Kus teder mijn tere huid Liefde leeft en leven moet gaan Als ik de zomer niet haal Begraaf me op een warme winteravond Laat je lach zachtjes met me meegaan En haal weg m’n verdriet Fluister stilletjes mee…

Niet weg te halen.…

Ja zeg van harte met de campagne weet je wat haal de champagne drink maar op je succes haal nog maar een fles waar de geest volledig uit is gegaan wat heb jij met je stem gedaan…

je gram halen op een paal?…

hij stroopt zijn mouwen op neemt een slok bier neemt een haal, van zijn sigaret neemt nog een slok bier neemt nog een haal, van zijn sigaret en wederom een slok bier en wederom een haal, van zijn sigaret dan stroopt hij ze weer op, de omlaag gezakte mouwen en schiet, meedogenloos scherp met 280 tekens, zijn digitale vijanden aan gort…

Wanneer iets neerdrukt zijn er klanken van vogels Donkere gedachten de nachtegaal de dag in haal Wanneer iets blij maakt zonlicht in het aangezicht de nacht haal huismussen tsjilpen…

in de mooie natuurlijke landschappen waarin het leven beschilderd is als de bron van inspiratie, waar de kleuren op het doek mij levenskracht geven. zo veel passie en gevoel geeft mij de kracht om te strijden in mijn tocht naar de ideale levensweg door nog eenmaal alles te geven. het leven geeft die ene kans om alles van de laatste…

het beste naar boven halen wie het beste naar boven wil halen mag nooit te vlug tonen dat hij, en hij alleen weet, waar abraham de mosterd haalt. wie dan met een te scherpe tong oordeelt over te botte mensen geven die hem zelfs met hoge rente meer dan het dubbele pond.…

als ik de wereld in mijn hand kon houden, dan nam ik een zachte kwast en schilderde ik steeds een stukje over, dat deed ik dan samen met jou, das zeker ja, dat staat vast, die kwast doopte ik dan in liefde, en deden wij samen, met een hele grote haal, de wereld veranderen, in een stukkie leuker... voor ons allemaal.…

Op foto’s van feestjes die via de digitale weg jouw ogen bereiken smijt ik mijn geluk Recht in jouw gezicht Ik leef nog De straten met jouw naam negeer ik ’s nachts slaap ik alleen want ik ben niet bang In het donker Voor spinnen Mijn banden plak ik zelf Samen de zonsondergang bekijken is cliché En ooit bedacht voor op een ansichtkaart…

Ik liep met de schep naar buiten Om lucht te scheppen. De atmosfeer binnen was ondraaglijk. Ik schepte, en schepte en schepte. Tot ik niet meer kon. Dat luchtte op.…

Daar liep ze dan, met speldje plus een lach Alsof er geen coronaregels zijn Dat kostte haar dáár nog geen centje pijn Al ondermijnde ze wel het gezag Ja, Femke Halsema heeft veel ambities Voor haar vertrek zijn er al vier petities…

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

je gezicht wordt mijn gedicht nog slapend in ontspanning de glimlach van een mooie droom zweeft rond je mond ogen zijn gesloten open je trekken licht innemend en je armen nodigen de wereld tot een warm omhelzen ik zie het kloppen van je hart in een hals die zachtheid toont de lijn omhoog naar kaken die toch vastberaden zijn…

Je kunt de afgerichte herder halen uit de ballen van de buurman die Rebekka wilde redden van het kamp. Je kunt de mens uit het beest halen waaruit hij voortkomt, op wie hij sprekend lijkt.…

Niet weg te halen.…

U kent wel die verhalen, Over oude koeien uit de sloot halen. Op de foto zie je dat deze daad Moeilijk en ingewikkeld gaat, Om een koe uit de modder te halen. Ook met oude koeien Moeten wij ons blijven bemoeien.…

Boodschappen haal je Voor vijf dagen slechts, Die spanne scheidt Het nu van de eeuwigheid, Plannen maak je voor Later, later, later - Later is maar Vijf dagen lang, En boodschappen haal je Voor vijf dagen slechts…

terug kan halen je bent immers dood val ik tandenknarsend stil ik heb je niet gezocht waar was je in dat ongeziene gezin hoe kan ik je vinden wie was je ik heb je niet gekend ik weet niet wie wij waren op papier teken ik je uit verder reik ik niet nu ik je niet terug kan halen…

als ik uit de kast moest komen dan zou ik alles uit de kast halen…

Je denkt dat je een prinses bent een prins zal je komen halen maar alle prinsen op paarden die jou komen halen zullen zijn als ik. ---------------------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…

Dat de zachte krachten het toch halen, werd al zo vaak gezegd: de glimlach sterker dan de vuist, de dageraad zo roze en zo stil; de kleine mens weer opgericht. Dat de zachte krachten het toch halen: de reis opnieuw begonnen, tegen beter weten in, een kans gegeven aan de boef, de boze; het lied opnieuw gezongen door de engelen.…

schuifelend door de jaarbeurs kom ik in hal 10 tot stilstand bij de stand Noorwegen daar sla ik een aquavit achterover...…

Kijkt, knijpend met haar ogen, de hal in, terwijl ze haar brillenglazen poetst. En poetst. Tot ze ineens omdraait. Haar bril nog in haar handen. Gehaast of opgejaagd de hal uit loopt. Verlaten kartonnen bekertje.…