26035 resultaten.
Blad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 96 Geuren en kleuren
steeds weer een ander accent
de pracht van de herfst
Kleurrijk geritsel
op de tonen van de wind
klaar om te zweven
Rijzend uit de grond
als een blinkend schoon sieraad
draag je het najaar…
Herfst
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.379 Herfst was altijd aan liefde getrouw.
Voorbijgangers stromen langs grachten.
Ik ben droevig, als een verdachte,
Want ik hou niet meer van jou.
Al de stad is omhelsd door een rouw.
Nachten duren nu langer, dan dagen.
Ben gedachten alweer aan het jagen,
Want ik hou niet meer van jou.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 547 In de bekoring slaapt de zon
altijd tussen een glimlach
in het uithangen van de was
op het grote stadse balkon
groeien de dagen
uitéén in elkanders
verlegen brieven
omdat je juist hem
niet in het ademen
kunt laten vergeten
dooft de herfst
de zonkracht.…
Herfst en zijn trawanten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 703 Novembernevels hullen zilverschoon
al meer donk’re dagen zonder schaduw
wolken voeren zonneloos de boventoon
novemberstormen grijpen ‘t laatste blad
bulderend door buigend’ kale bomen
langs huilende gebouwen in de stad
novemberregens spoelen herfstrestanten
druipend weg richting aanstaande winter
ik zwaai gedag naar herfst en zijn trawanten…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
herfstparade
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 219 wanneer de nevel zal verdwijnen
en de zon piept door de bomen
dan is de tijd gekomen
dat herfstkleuren zullen verschijnen
het bos wordt stilaan kaal
de vele bladeren op de grond
kleuren schilderachtig in het rond
in een tafereel van pracht en praal
voor de dieren wordt het even wennen
aan een omgeving zonder lover
ze moeten oppassen voor…
De engel van lijn 8
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik staar naar natte stadse straten,
naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd.
Een regenspoor dat mijn beeld misvormt
laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.
Neonlichten vloeien uit zonder enige regelmaat,
trekken gekleurde sporen in de nacht,
steken over terwijl je naar mij lacht
en omkransen jouw lief gelaat.…
Bedelstraf
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 2.960 Onlangs werd ik door iemand aangeschoten
Die mij beleefd vroeg om een losse cent.
Natuurlijk belde ik de wijkagent
Die hem in het cachot heeft opgesloten.
De schooier komt pas weer op vrije voeten
Na het voldoen van duizend euro boete.…
Alles komt in beweging
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 Mistig, stil en uitgestrekt
leunt de stad tegen de duinen
Duwend tegen het natte, groene achterland
ontdoet ze zich van haar nachtelijk vocht.
Slechts een bleke zon komt op
Het mag nog geen dag heten
Gedempt licht verdringt de grijze schemer
en doet de nacht vergeten.…
Meisje
poëzie
3.0 met 36 stemmen 5.414 Wanneer zal dan die heimelike pijn,
die niemand weet of weten zal, ten einde zijn?
Wanneer zal ik me moeten verbergen, zeer timied,
en schuchter doen, omdat een man mijn naaktheid ziet?
En wanneer zullen beter sterkre handen
m'n schouders omvatten en mijn lijf strelen,
als ik, 's avonds, van verlangen moe,
alvorens slapen gaan, wel doe.
(Dan…
VERS
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.733 aan P.B. Bayens
Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord
is nooit zo licht als 't wel behoort;
vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht,
maar afstandsloos van de huizen,
waaieren open, in breder vlucht
en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar
aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar.
Geluk…
Verlangen
poëzie
3.0 met 44 stemmen 6.937 Meenge mooie meid heeft door de domme, lange nacht,
naar het naakte bijzijn van de minnaar smartelik getracht,
zij heeft in de grote leegte van haar wit bed, de peluw gekust,
als wilde ze zijn matte hoofd in rust gesust.
Haar hoofd was ongerust te midden van de wilde harengeur,
haar armen grepen, bang begeren, om 't onzekere genot
dat zich…
Nieuwe liefde
poëzie
3.0 met 54 stemmen 6.461 Daar gaat mijn nieuwe liefde waar noordwaarts der stad
de straten saamlopen op dokken, stroom, kanalen en stapelhuizen
en zich weer in eindeloze dokken splitsen en verbreden, 't land in.…
KOFFIEHUIS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 4.540 Razend. Gedwarrel van stemmen, tot éen geraas vergroeid.
Hoge klarinetklanken. Saxofoon-geluiden en wat rest
daar tussen: geweldig koperen orkest.
De buffetjuffrouw dromend. Heimwee of verlangen?
Alles is hier een open raadsel. De oplossing echter vindt geen.
Zacht autoritair de waard. Symbool van toekomst en verleen.
En…
VREUGDE
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.141 Onder de gloedende zoen van mijn levenscheppende vreugde ligt de stad;
vreugde in mij, niet om welke oorzaak ook, maar om zich zelf:
zo is elke grote liefde. Mijn vreugde is een absolute liefde.
Dat weet ik: ik ben een schepper die een warme golf over de stad laat varen.
Op schaliedaken ligt maanlicht dol in vreugde, goud-gelukkig.…
Verzonken stad
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.426 jij luistert
hoe herfst valt
op blad en wind
in doffe straten
waar het gezicht
schaduw verbleekt
in’t geluidloze gewoel
van blinde dagen
over de brug
stroomt te vaak regen
naar spiegelruiten
die verzinken in onbeminde kamers
jij hebt gehoord
en stormen begrepen
maar de nacht is moe
heeft mij
en het uitgeputte blad
in de stad…
Het licht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 113 Het licht, het licht lijkt
zachter te schijnen.
Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn.
Maar minder warm,
buiten tenminste.
Zou de zon ..
even rust willen nemen?
Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren,
willekeurig verspreid over het koude gras.
En wij dromen als die vogels vliegen
van warme zomers.…
Pinksteren
snelsonnet
2.0 met 18 stemmen 1.953 Ooit is ons op de zondagschool verhaald
Hoe lang geleden op het pinksterfeest
De Heilige en Goddelijke Geest
Op aarde als een duif is neergedaald.
Iets waarvoor nu door Hem dient opgepast:
In Groningen wordt Hij meteen vergast.…
O Naakte liefde, grijs en broos
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.177 Het Huis in de Stad (1910)…
De groningse stadsduiven
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 470 Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was
Vandaar zeker het idee: aan het gas
Jeminee; eerst jaren laten verslonzen
En dan dit besluit van die politiekbonzen
Of zijn duiven soms geen levende wezens
Die door God zijn geschapen
Waarom nu willens en wetens
Die beesten dood gaan maken
En dan dat bloemetje van de stadspartij
Ik kan er echt…
Waar ben ik?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 629 Als er een eind is gekomen
aan al je dromen
dan moet je je ogen openen
en kijken wat de mensen
de wereld aandoen
en dan vraag jij je misschien ook af:
"Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…
scheiding
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.865 Zie toch onder ogen
geef op wat niet kan
de droom is vervlogen
wist je al zolang
Toch de herinnering
aan haar lach
parfum, kussen, ogen
die je hartslag
het bloed gaf om te pompen
deed je geloven
er is er maar een
waarin ik kinderen wil
en zolang dat onbereikbaar is
ga ik van bil tot bil!…
Herfst van het leven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 799 De zomer brengt ons bloemenpracht,
de herfst vruchten om te oogsten,
om na de winterstilte voor bezinning,
in de lente met vernieuwde geestkracht,
op te bloeien,
mooier en sterker,
als de vuurvogel uit zijn as.
Wat niet meer groeit,
vernieuwt,
en bloeit weer op.…
Toen en nu
gedicht
3.0 met 65 stemmen 34.585 vroeger vond ik de herfst
een droevig seizoen
en liep ik vaak moe
en eenzaam door regen of nevel te druilen.
En soms was ik weemoedig
om ik weet niet wat.…
[ Storm, ik lig wakker ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Storm, ik lig wakker
en hoor de sterren stampen --
in de nachtstallen.…
HERFST
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 449 Dit is het jaargetij van snottebellen,
verstopte neusgaten en kriebelhoest,
onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest.
Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen!
Daardoor rijm ik met weinig fantasie:
helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…
Zonnehoedjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 De zonnehoedjes zijn gegaan -
Ik had niet eens gemerkt
Dat ze gekomen waren,
Dood die eerder in het
Oog valt dan het leven
Dat eraan vooraf ging -
Drie seizoenen zijn voorbij,
En ik merk dat mijn adem
Louter heeft stilgestaan,
Ze stokte daar waar
Het leven om mij heen
Onmerkbaar is verder gegaan…
Augustus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 207 Wat willen we in onze herfst gaan doen?
Wat laten?…
Er onder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 104 opengegaan onder blauwe lucht, de maan
schuift de rivier, een koude voorjaarswind
waait door het raam
anders dan toen
het nieuwe seizoen; donkere holen geheimzinnige bomen
exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen
och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk
dat naar adem moest hijgen
meegesleurd in de corona…