36083 resultaten.
Mijn eerste liefdadigheidsbal.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 204 Uitermate bleek
bijzonder bovenmatig,
de zoom van haar jurk.…
Zoom-in/ deze dagen 8
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 50 We zoomen in om voor de klas te staan
Voor een vergadering
Voor 't dansen in je uppie
Een jogazoom is er voor een juppie
Ook meditatiezoomen al alone
Op de bank zit je dan gewoon in je home
We zoomen in voor lezingen en musiceren
Hoe dit bevalt en of we daar een halt
in roepen..willen keren,
Of laten we het zoomen ons beheren
Het is wel lekker…
Het standbeeld...
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 961 Daar sta je in de zoom van het park
Je kleur is zo intens volmaakt
Spierwit in glanzend transparant
Je guitige ogen laten zich dwalen
Langs de mensen die bij je stilstaan
Wetend dat ze je bewonderen
Daar sta je in de zoom van het park
Het late zonlicht gloeit over je schoonheid
Je laat je koesteren in beeldend wit
Je handen zouden willen…
Microzomer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 136 Ik zoom in,
adem uit.
Zwaluwen fluiten,
een libelle knaagt.
De spanning glijdt naar buiten,
het leven vertraagt.…
Stokroos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 241 Je loopt
aan hen voorbij
de stokrozen
aan de zomen
van het grillig pad
Je veegt
je schoenen schoon
aan de keukenmat
je bent...…
Ooit...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 712 Zoms kijk ik naar de blauwe lucht,
voel warme zonneschijn.
Ik denk dan met een diepe zucht:
Ooit zal ik gelukkig zijn…
Manneke Pis en kinderporno
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 79 Zelfs Manneke Pis
Draait zich om van schaamte
Voor het heel onvolwassen gedrag
Van 2 grote mannen-sterren idolen
Bilal Wahib en Oussama Ahammoud
Zich digitaal zomen, streamen, delen
Met name met en voor de jeugd
Maar Manneke Pis
Wil niet meer voor lul staan
Wat een pijn, wat een kwetsbaarheid
Van meedogenloze aanranding ‘by zoom’
Echt…
Rome
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 621 Een zeer zondige bisschop te Rome
heeft vaak last van kletsnatte dromen
en heeft toen het kon
door een vlijtige non
zijn eeraarde pik dicht laten zomen!…
STILTE...hoezo?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Stil
ligt het landschap
als voor het oprapen
Stil
ligt het landschap
in vroeg zonlicht
Aan zomen
de wilgen,geknot
waaks..maar zwijgzaam
Wij
zijn het
die niet slapen.…
Okkie
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 241 Beter dan op zich in te laten zoomen
Zou het hem sieren als hij blijvend zwijgt.
Maar al is elke boef er één te veel
We hebben weer een knuffelcrimineel.…
Geknot & Beknot?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 172 Deze winter
ben ik
geknot
Ik zette
't bij mes en schaar
op een gillen
Deze winter
heeft men mij
-bot-
van tak en twijg
ontdaan
ontbloot
sta ik nu
aan de zoom
van wei en sloot
te rillen.…
Da's in
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.223 'k Koop mij ook
zo een nachthemdje
zei ze
'k scheur
gewoon de uitsnit
wat meer open
'k trek de zoom
wat uit
dat ' t goed rafelt
da's tof
zei ze
da's niet uit
da's in…
Jas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Seizoenen pasten je een jas
je keek meewarig naar de knopen
de binnenzak waarin wat wisselgeld
geen meter kwam er aan te pas
de zoom werd kort naarmate ingelopen
dat hij je warm hield was het enige dat telt…
mijn stad
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 379 vaak ontwaken
kerk en kroeg nog gemoedelijk bijeen
daar bruist mijn stad onder alle daken
tot over het plooiend land eromheen
weet zij mijn hart steevast te raken
(ode aan Bergen op Zoom)…
Groene hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Je fietst
door 'Het Groene Hart'
voor mijn part
wandel je er
De einder ver
en immer
het geruis
van snelverkeer
Maar de vogels
strijken neer
op plassen
op zomen van groen
Hun snavels
in beweging
nerveus
hun vleugelslag
Er ademhalen
'moet je doen'
je ogen
op steeltjes.…
Tena Lady
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 153 Zoom in...valt er in `t kruis iets te bespeuren?
Welnee geen vlek en ook geen vreemde geuren.
Alles is opgeslorpt, is dat niet sterk?
Denk je nu echt dat alles is verdwenen?
Er zit een lapje pis tussen je benen!…
Ultraviolet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 het wachtwoord is wederkeer
en mijn navel de poort
door maar lang genoeg te staren
herschikt zich het werkelijke
langs de zomen van het harde meer
in mijn waarneming
ben ik omringd door keelzeer
bevind ik me in de armen van kaalslag
fratsen kortom,
die met de zon ondergaan
telkens weer…
Aan de zoom van de duinen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 84 voor Olivia
Neen, geef mij de duinen aan zee,
een flinke bries, een lage lucht,
de sfeer van onstuimig, herfstig weer
bij noordwestenwind,
neen, de duinzoom van dit vlakke land
laat mij niet los,
dit overgangsgebied, het is als met de zoom
van een bol opwaaiende vrouwenrok,
een mysterieuze overgang die een ondeugende
droom bevat -…
Dame seule
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.336 Haar handje, met de ronding ingenomen,
Die over 't zomerkleed is bloot gekomen,
Daalt af, dwaalt af; zij richt zich op en bloost,
Gaat dan weer voort een kledingstuk te zomen.…
de staatshoed
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 836 waarom geen condoom
over mijn hoofd
om stillekes
in mijn hoed zonder zoom
de parade der
hedendaagse ridders
te aanschouwen
in deze tijd
is het de dame
die kleur geeft
aan het hoofd van staat
leve de koningin
wordt geroepen
maar kijk even naar
het schild op mijn pruik
voor u naar het
balkonnetje gaat…
Een middag in mei
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 573 Aan de zoom van het water
treurig riet
schiet een sirene door het terracotta
van blauw als vluchtig verdriet.
Een reiger rijgt haar dromen
van fonkelend goud, donzen druppels
dansen op spiegelende oppervlakken.
Een maandag
ontdekte zinnen, beminnen
een middag in mij.…
Schemeruur,
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 105 De avond keert terug naar oude
waarden, de kikkers blaten in
hun glorieuze vuur, geen tijd
voor vroege nachtegalen, waarin
de hazen ruimer ademhalen, het
schemeruur verzamelt de uilen
en geluiden op de zachte treden
van de nacht, de wind verlegt
z’n schreden in de vertrouwde
zomen van z’n rijke vacht.…
Tegendraads
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 215 en toch
juist de rafels hechten
strak gesneden zomen
rechten slechts
wat afstand schept
als onzekere tijd
gaten in de eenheid bijt
overspannen zich de scheuren
waar juist een sleetse draad
afwijkend
naar een ander reikt
aanpassing is
geen glad gebeuren…
Moedertjelief....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 Ik kon
slechts van je komst
dromen
Daarin heb ik
me een weg gebaand
door struikgewas
Zette
ik stoelen
in koele schaduw
luw, uit
de wind
aan de zomen
van het lentebos
waar je
je onbespied waant.…
Levensgaren
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.639 Het rimpelen van zinnen
geregen door een naald
krijgen eindelijk taille
de uitvoering wordt bepaald
De achterdocht geroken
het slinkse iets geproefd
in de geest vastgehaakt
zodat uitleg niet behoeft
Argwaan is geen illusie
de afwerking kost tijd
het zomen van het leven
dat sloopt een mens geheid…
Jouw gratie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.176 In de zoom
Van het groen
Daar lig jij
Warm
Jouw lichaam
Lief
Jouw lach
Begrijpelijk
Dat ik jou mag
Dat ik jou
Liefheb
En bemin
Dat ik je kus
Maar...
Desalnietemin
Verlaat jij mij
Ik hield van jou
Jij niet van mij
Een onwerkelijke situatie
Waarom
Ben ik nu
Uit jouw gratie?…
Randverschijnselen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 172 de klaarheid van het moment
de graagte van de geschiedenis
de plek die je van vroeger kent
de stilte van de getuigenis
het daagt bij vloeiende vlagen
een ongeschonden kindverleden
van voor de bewuste dagen
zo voortschrijdend vermeden
wat niemand meer kan horen
raakt in rangen kwijt
gaat in geheugen verloren
in de zomen van de tijd…
De jas draagt mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 136 Die daag'lijks met
Mij meegaat, zonder
Ooit kritiek te uiten
In woorden of gebaren,
Is allengs met mij
Vergroeid geraakt,
Elke naad, elk stiksel,
Elke vezel ademt
De mens die ik ben,
Verdriet en geluk
Wonen samen in
Dezelfde zoom,
Niet ik draag de jas,
Maar zij draagt mij…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.915 Door de kleurgebroken bogen
Van de tranen die gij zond,
Worden ziende weer mijn ogen
Als in nieuwe morgenstond:
Zien de mateloze wereld
Stralen nog van zoom tot zoom:
Heel de mateloze wereld
Bleef uw ongerepte droom!…
Een bewustzijn zonder begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 156 langszij de haven
timmerde ik doodskisten
zonder bedoeling ermee te varen
een wit laken met punaise gaten
wat schetsen op de deksel
afgebeelde relikwieën
een levensloop vol afgedankte zielen
aan het voeteneind wat verfijnde kreukels
het stof was wat te lang
maar met rafelende ingenaaide zomen
kon deze dood me niet meer worden ontnomen…