inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.570):

Schemeruur,

Veulens bij een hek terwijl de
schemer valt, koppen dichter
bij elkaar, de ogen diep zwart
getint, waarin blikken strelend
om warmte smeken, te beminnen
met de hals met volle manen
over een brede borst die op de
wereld rust en , het ranke lichaam
torst als goddelijk stilleven, waarmee
het web van schoonheid is geweven,
een laatste zonnestraal zich meester
maakt van een geluk vol tranen.

De avond keert terug naar oude
waarden, de kikkers blaten in
hun glorieuze vuur, geen tijd
voor vroege nachtegalen, waarin
de hazen ruimer ademhalen, het
schemeruur verzamelt de uilen
en geluiden op de zachte treden
van de nacht, de wind verlegt
z’n schreden in de vertrouwde
zomen van z’n rijke vacht.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 5 september 2011


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 104

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Peter
Datum:
8 september 2011
Mooi natuurlijk plaatje om in te lijsten dichter.
Naam:
Hans
Datum:
7 september 2011
Met veel gevoel en passie geschreven, mooi.
Naam:
pelgrim
Datum:
6 september 2011
De intimiteit tussen paarden, en de zuivere onschuld in hen ogen levert altijd -zoals te lezen in dit mooie dicht, een rijke gevoels ervaring op.
Naam:
Hans
Datum:
6 september 2011
Email:
Hj.dekoninghhetnet.nl
In de zoom van akkers en het bos spreidt de nacht zijn warme deken uit.
Mooi gedicht.
Naam:
geeraardt
Datum:
5 september 2011
vol met sfeervolle beelden....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)