Alle inzendingen over In een oogwenk

een tel, wijle, flits, moment, oogwenk, flard van een gedachte even is heel kort…

In een ommezien kon ik nog omzien om toch net te zien dat jouw ogen in een oogwenk keken in de mijne maar nu laten ze me niet meer los tot ik ze weer zie al is het slechts een ogenblik…

Zij weet: Het leven is als een dauwdruppel op een herfstblad, waarin afscheid duurt als een vlam, die dooft in oogwenk.…

je draagt vaak wit omdat een andere kleur zo uitgesproken is het zet je zonder groet of weerwoord met een oogwenk in de hoek die jij nooit zal kiezen omdat de voorgrond altijd jouw domein zal zijn waar jij in chique wit de meest geschikte primus inter paris gaat blijken…

we zijn bouwwerkjes van kwetsbare kwaliteit botjes pezen spieren liefdevol bedekt met zachte huid houden de buitenkant bijeen verleiden en vernietigen houden van de ander en toch vertrekken kunsten die ons drijven die we verstaan kwetsbare bouwwerkjes zijn we een oogwenk in de tijd…

bouwwerkjes zijn we van kwetsbare kwaliteit botjes pezen spieren liefdevol bedekt met zachte huid houden de buitenkant bijeen verleiden en vernietigen houden van de ander en toch vertrekken kunsten die ons drijven die we als geen ander verstaan kwetsbaar zijn we een oogwenk in de tijd…

in een oogwenk flitst zij voorbij dat meisje op die racefiets zo mooi zo strak zo adembenemend Oh was ik maar de handrem waarin zij straks zal knijpen de bidon met inhoud die haar dorst zal lessen of liever nog... het zadel…

Wie in dit land een baan krijgt en wie niet Wordt voortaan in het ziekenhuis bepaald: Daar word je door een scanner heen gehaald Die in een oogwenk jouw geschiktheid ziet. Dus iedereen wordt straks gehersenscand, Als eerste de minister-president.…

langzaam word ik door haar uit bed gelicht en ten dans gevraagd met ogen nog toegeslagen bewegen we ritmisch op de maat van de wind in een oogwenk tilt ze me op en zwiert me ongemerkt door de ochtend het schijnt zonnestralen…

zoals altijd, veel te vroeg gekomen wat de vorige uren ons gaf daarvoor behoeven we ons niet te schamen, het zou een hele winter mogen duren om op de kortste dag en in de kortste nacht onze zinnelijkheid te bepalen maar nooit genoeg, te weten met de langste nachten voor de boeg, ons weer in de realiteit te wagen, die ons in een oogwenk…

Zoals een bliksemstraal in één oogwenk kan vernietigen, zo verschrompelde jij mijn hart en maakte mij vertwijfeld over de sterkte van mijn kracht.…

alsof een oog in een kijkdoos kijkt schoonheid ontbloot in kleine ogenblikken van verwonderd zijn appelkleuren en de dansende geur van het meisje dat kijkt mij nooit ziet als buitenstaander zoals ik haar alsof ik haar in dezelfde oogwenk ontmoet en verlies…

Op blote voeten, dunne enkels stond je daar genageld in het zand heb ik je beslopen achter het geluid van water in de voorjaarsnacht zag ik het lonken van je ogen wilde ik je beminnen in het onberekenbare van je blik een oogwenk het was te laat om het tij te keren…

De morgen gelijk alle andere ochtend na ochtend elke dag opnieuw Gelijk, exact onomkeerbare strijd Alle hens aan dek, want in een oogwenk een snel ogenblik was de wereld weg Mijn leven nam een wending, onvoorzien pijn en verwarring schreef ik van mij af Misverstanden grote barrières Alle hens aan dek, want een snelle blik kan…

Donkere nacht drapeert Alle hoeken van ons huis Er zit 'n piep klein spinnetje boven ons Zullen we de nacht bij ons In ons liefdesbed laten komen Niets komt tussen ons Behalve een oogwenk Van onze engel…

zo lichtvoetig dat ik hem niet hoorde toen hij in een oogwenk met jouw ziel verdween ik hoor je praten ik zie je schaduw op de muur van de tuin je leefde daarnet nog een onpeilbare god trok je ziel zwijgend naar een lichtloze ruimte je lichaam liet hij achter…

misschien is hij licht van zinnen als hij klapwiekend door onweersluchten hemel en aarde beweegt in intervallen tussen vlucht en val venster en kwetsuur vliegt hij met kracht tegen het raam in een oogwenk ziet hij in het glas zijn spiegelbeeld wat blijft is een gestolde afdruk op het raam…

dwaallichten ver broos, teer en wonderbaar met enkel één oogwenk daarbij ruimte latend vliegen vlinderlichten zacht fladderend daarheen waar ogen open gaan harten opengaan ongekend harten raken in het gastvrij onthaal…

de druipende grijze lucht tovert het weidse perspectief in een oogwenk om tot een doorweekte groene lapjesdeken neerslag penseelt geen pastel verdiept luminescente accenten tot meer contrasterende tinten een streek vol impressionisme met vlekkerig uitgelopen kleuren tekent het landschapsschoon naar een indrukwekkende klaarte…

Die hele grote vuren in een oogwenk blust als mensen in paniek zijn dan stel ik ze gerust. Ik ga dan ook voor elk gevaar nooit even aan de kant en omdat ik een held ben komt mijn foto in de krant.…

stil enkel de echo van een zucht in een kamer onbeschreven komt tot leven in een oogwenk komen schimmen turen ze sieren zwart op witte muren handen komen grissen ik wijs ze de deur dat wat ze komen halen kan ik nog niet missen is het een droom is het werkelijkheid is het een kwestie van tijd……

Langzaam duidelijker, totdat ook de kleinste rimpels, putjes in de huid een oogwenk helder zichtbaar zijn. Maar het is geen gezicht. Het was misschien een man die honderd jaar dood is, en gestorven zonder ooit te zijn afgebeeld. Er zijn er zoveel. ----------------------------------------- uit: 'Tirade Jubileumuitgave' nr. 200.…

Geen verschil tussen oogwenk en uur, Het einde is aanvangend avontuur. Wij worden zijn en waren. De onderbreking lag al vast, Besloten in het eeuwig ongrijpbare.…

Juist die onbegrepen éénvoud door het ijle van het ontstaan maakt de gedachte niet warm of koud is er geen grens tussen zicht en waan De hunkering blijkt niet tastbaar en een oogwenk niet te meten ook de gouden gloed van een korenaar blijft vast gehecht, nooit te vergeten Gekooid in de kringloop van de uren vervagen de deuren in de muren…

Oogwenk dat ik wist wat wij konden. Dat ik je zag en lief had en kwijt had.…

Dit leest Zich als een boek, wist letters in Een oogwenk uit. Smelt wat zich aandient, ontbloot zich De aarde, bevriest wat zich heeft Besloten: Een woordloos ik, opgesloten in Het ritme van de winter.…

Niemand zou ooit nog stoppen, zelfs als dat in een oogwenk kon; een zielverdrogend verlangen om langs onbegaanbare paden te gaan, een implosie van hoorbaarheid om latente woorden te verstaan.…

In een oogwenk, is de wereld anders in een handomdraai gewijzigd van licht-wit naar zomers licht van kou naar warmte: Wie daar niet voor zwicht?…

De kat krabt de zon omlaag Kijk dan toch hoe zij dat doet voor mij die in de schaduw zit wonderen in een oogwenk bedenkt want ik schrijf de stenen tafelen vol Binnenkort gooit god ze naar je kop ik ruim de scherven wel op Zij zoekt haar plaats op mijn schoot draait zich behaaglijk rond tot een warme ronde plek Zij mist alleen nog mijn hand…

morgen zal hij op de markt staan prijst zijn bloemen en brengt ze aan de man om 's avonds met lege handen maar een zak vol geld de hort op te gaan waar straatmadeliefjes en gootviooltjes oogwenkend flaneren langs de baan zij prijzen de liefde en brengen haar aan de man die nu met volle handen maar een lege zak en morgen een illusie…