inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.785):

In een oogwenk

Ogen opgeslagen naast
een warm gezicht, van
vroege zon en zaligheid
in het felle licht, tramrails

gillen zelfs door gesloten
ramen, de wekker rukt uit
onze dromen, zoals altijd,
veel te vroeg gekomen

wat de vorige uren ons gaf
daarvoor behoeven we ons
niet te schamen, het zou
een hele winter mogen duren

om op de kortste dag en
in de kortste nacht onze
zinnelijkheid te bepalen
maar nooit genoeg, te weten

met de langste nachten voor
de boeg, ons weer in de realiteit
te wagen, die ons in een oogwenk
aan het heden overdroeg.

... Illustratie: Bron: Landscape ...

Schrijver: Pama, 15 oktober 2019


Geplaatst in de categorie: lightverse

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 23

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)