inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.621):

Loslaten (Eerste sneeuw)

Misschien laat het zich vermoeden,
Nu het zover is, verse sneeuw,
Vage sporen van bestaan.

Niets hoeft te worden uitgesproken;
Het ligt daar zoals het ligt, wit in
De wereld, nog stil van gedachten.

Valt hier iets te verzwijgen? Dit leest
Zich als een boek, wist letters in
Een oogwenk uit.

Smelt wat zich aandient, ontbloot zich
De aarde, bevriest wat zich heeft
Besloten:

Een woordloos ik, opgesloten in
Het ritme van de winter.

Schrijver: Elbert Gonggrijp, 25 september 2006


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 240

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)