Alle inzendingen over In het laatste hoofs

Dolend, maakt het hof- Stad in ruste, niets is waar. Temidden TL.…

vormeloos stof het ware woord - door tijd geloofd door de Leegtes laatste zucht gedoofd…

Een zachte wind waait de hof ruist, vol van luister woorden als lichtjes.…

De laatste dag van je leven, wanneer dat weet je niet Staat er geen the end, ook niet een nieuw boek in 't verschiet Als je laatste dag aangebroken is, komt alles samen: Ontknoping, goed of fout, geen nieuwe episode maar gewoon: THE END.…

Ik vraag U in ootmoedigheid doe binnenin mij groeien zo’n Hof van Leven, U die leidt door nu en dan te snoeien.…

Laatst ging ik in de hof, daar schreef ik op een linde, Ik sneed in een pompoen de naam van mijn beminde; Het schrift was eerstmaal teer*, men zag daar anders niet Als dat het groen gewas beschreidde mijn verdriet: Maar als* ik naderhand hier weder kwam getreden, Toen stond ’t uitgepuild* al wat ik had gesneden; Dies* riep ik…

Open Hof, maandag 9 juli 2012 Bert Weggemans, zomervrijwilliger…

( voor onze columnisten in tijden van verval ) geworden tot een onverdraagzaam volkje van ongedurigen die zich uitleven in kwetsende geschriften uiteraard lekker anoniem want heldhaftigheid moet wel behapbaar blijven welnu 'helden' van het anonieme geschrift zijn er voldoende teveel eigenlijk dat ik met een gemoed van wanhoop…

Wanneer je voor het hof je broek laat zakken, Heb je maar zo drie dagen cel te pakken, Heeft Ramsey in Amerika ontdekt. Het is dus slim - wil je je billen tonen - Te wijzen op het recht om te verschonen.…

zo pal in de zon hier is kunst een lijnenspel een haag van zuilen onder hoofse bogen zoek ik vergeefs naar een gezicht…

(tanka) een klein paradijs het verlangen en streven naar dat wat ooit was diep verscholen in ons brein zal het de Hof van Eden zijn…

tors een duvelzomerbok Op pladijs dansend met haar holleblok Wijl wij in onze deemoed scandaleren Op eyckenlust kwam zij aquarelleren Vroegindewei en heus dequaadsteniet Als laatste schilderes en douairière Om mij als evenknie te portretteren…

Geroepen Voel ik Me om Te helpen Mijn evenmens Hij die zonder Dak is of Zonder thuis Opgedragen aan de mensen van Open Hof, Stad Groningen…

Verrezen uit de dood ging Hij de Zijnen voor op reis door de verlaten Hof naar ‘t Hemels paradijs!…

‘Oranje’ heeft het zwaar in Midden-Drenthe, ‘Oranje’ restaureert ook heel royaal De koets, de boot, het huis op grote schaal, En doet dat uiteraard van onze centen. ‘Oranje’ ging ook Europees ten onder, We kunnen wat die kleur betreft best zonder.…

Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief ontvoerd Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief, Louise Aan de vissen in mijn hof Heb ik je lief gevoerd…

Ergens bedolven onder stof van gestold verlangen achter echo’s van psalmen en gezangen in de laatste kelder van het hof naast het hakhout uit oude linden hoop ik het terug te vinden Een eeuwige schemer pakt kil mijn hand verpakt het pad in gedoofde kolen en nauwelijks tastbaar ligt verscholen het bruine sieraad uit het verre land Ik breek…

waar niets meer Aan wordt gedaan, hebben Onze buren het Hof dat Merkel opdraagt zonder Dralen de allerarmsten Dit jaar nog uit hun Isolement te halen…

Maar die apenrots hield 't Spaanse Hof van het diner…

kom o koele noordenwind en jij zo zoele zuidenwind laat de hof indringend geuren en toeven zal ik weer als kind…

Volgens de bevoegde instanties is de dichter Chris Abani gevangen genomen op grond van het feit dat een roman (fiction) van hem als blauwdruk had gediend van een coup d’État, die mislukte In het half jaar van gevangenschap leerde de dichter over politieke rechtvaardigheid, kon niet meer zwijgen belandde vervolgens na zeven maanden vrijheid…

uit het koele donker groen van de hof van olijven vertrokken apostelen na voetwassing en het gezamenlijke maal het aangekondigd verraad deed het onderling vertrouwen kwaad romeins rechtsbegin doodde door kruisiging de zware gang langs volle wegen van calvarie in het eenzaam offer dat hij vader bracht bewees de stoot van de…

sterren tekenen lichtelijk hoop rond de duisternis stilte valt daar waar De Mens door het noodlot wordt geplaagd verstikkend slikkend met gestrengelde vingers naar antwoorden in onzekerheid vraagt…

Want gij alleen stoffeert die hof naar mijn behagen. Met duisternis geslagen ligt al wat u ontbeert. Uw rankheid gaat mij voor, de schemerige lanen, de koele schaduwbanen, de ganse stilte door.…

Hier is het stil en vredig hier spreekt men met en over God hier wacht het eeuwig leven en niemand doet hier bot. Hier voel ik me gedragen door herinnering en hoop en dwaal ik langs de graven hier leeft de dood. Als ik hier eens zal liggen te wachten op wat komt loopt hier misschien mijn nageslacht te hopen op Zijn komst wie weet zit…

Een onbewogen stuiptrekking tart het laatste beter weten. Een gelaten vertwijfeling ten hemel gericht. De handen ineengevouwen tot een onafwendbaar lot.…

De stilte is nog stiller dan voorheen de beukenhaag draagt nu een vorstelijke kraag berijpte bomen fluisteren nog zachter temidden van de wintervacht zit ik als een vorstin op de beklede bank het wit steekt schitterend af tegen mijn zwarte jas vogels zingen zuiver van opstanding en leven hun teksten staan in veelvoud op zerken…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

zaaien in kleuren oogsten van geuren tussen de bomen midden in lucht en licht vormen samen de mooiste start om zo tot de Schepper te komen ze spreken goddelijke woorden die liefde omranden in het hart gericht dat noem ik pure Liturgie met het zwart van de aarde nog onder je nagels en verf op je handen (de hof…

Lang heb ik die morgen daar gestaan, besefte dat deze natuur voor ons al is verloren, geen plaats meer voor het Hof van Eden. Ik besloot niet verder te gaan, dit vredig geheel mocht ik niet verstoren en stil keerde ik terug op mijn schreden. ------------------…