Alle inzendingen over Juist

als woorden falen hun inhoud niet de juiste tonen boven halen is het contact als los zand het glijdt door de hand die net is gegeven de blik in begroeten zal drempels ontmoeten die onoverkomelijk zijn opnieuw de pijn weer doen voelen van elkaar niet verstaan de onwil ervaren om samen verder te gaan de breuk in bestaan in stilte…

als je het goedvindt leg ik hier mijn liniaal ik zou je willen meten naar de mate van vergeten van wat ik zocht ondanks verschil en overlap overgave tegenover zeggenschap zoals een meisje in de ogen van haar paard zijn trouw wil zien maar ook zijn eigen aard als zij hem wil gaan rijden zo zocht ik in mijn droom toen jij mij ging verleiden…

ben mijn beminde kant verloren ook mijn zachte ik is even zoek weer in de verdediging geschoten onder het zachtzinnig oppervlak klopt nu opnieuw het groen venijn zuigt giftig nijd mij uit en broeit weer het begeren ben onuitstaanbaar juist van binnen misschien helpt het me wanneer ik het in deze woorden uit…

Probeer m'n hart te volgen om de juiste weg te gaan!…

Daarom vind ik altijd wel de juiste woorden om ze in een gedicht te kunnen verwoorden.…

In diepe nerven wordt het koud, geraspte krullen leven liggen om me heen, vermengen zich met druppels bloed, hartsap kan de pijn niet lichten, zo rasp en schraap ik iedere vezel, harstranen de barsten niet kunnen dichten, totdat er niets te pellen overblijft uit de ziel van de onbedorven kern, dan ben je uit het juiste hout gesneden…

Nooit heb ik je zo gemist, als juist nou, nooit heb ik je meer nodig gehad, dan juist nou. Nooit, nee nooit eerder dacht ik zoveel aan je, als juist nou, juist nou. Nu ik je zo vreselijk nodig heb, ben je er niet meer, en dat, terwijl ik je zo nodig heb, ik mis je zo, juist nou!…

'k Zie het aan je ogenblik dit is niet het juiste ogenblik snel alleen het einde dan . o ja en aan het begin staat een Hoofdletter zo, je bent weer helemaal up to date voor dit moment…

De per spoor getransporteerde arbeidskrachten Zijn tezamen slechts een kleine vijf procent En nog meer beperkend nieuws werd er bekend In Flevoland geen treinen in de nachten De oplossing is klink- en zonneklaar Van nu af aan Libelle Zomerjaar…

de dag wolkt en druipt nat van tranen de straat glimmend onder gehaaste schoenen op weg naar onvermoede troost onwetend nog het licht kent uur noch ongeduld en zwijgt de bron wacht op de juiste tijd…

de viool het is alsof ik de snaren stilletjes hoor huilen tranen zich in elke trilling rond het hout verschuilen mijn emoties zweven mee breken met de klanken open bevrijden dat wat ongemerkt naar binnen was geslopen een kamer vol gevoelens ik zit er middenin tot aan de laatste noot lief ik het lied van de violin…

Heeft het leven Je de juiste kaarten gegeven? Je moet er op letten De juiste kaarten in te zetten, Het is geen spelletje kwartetten! In het voorbeeld kun je zien, Dat IQ hoger scoort dan een tien.…

Een vallei uiteenlopend van een lach tot een traan Sta ik bij de juiste bocht met een opgeheven hoofd.…

geluk was iets heel persoonlijks en ze schreef in de kleuren van de regenboog liefdesbrieven… aan de juiste man steeds zonder afzender.…

Het is juist goed dat ik de glorie derf, daardoor moet ik iets goeds maken voor ik sterf.…

Liefde is slechts een woord, totdat er iemand in je leven komt die er de juiste betekenis aan geeft...…

door het open raam waait de wind en wikkelt mij woordeloos in een moment van vrijheid waarin ik me vrijwillig gevangen geef, losgeschud van de tijd in een moment dat nooit ophoudt te bestaan, waai ik mee, ben ik altijd hier deze wind waait altijd, altijd uit de juiste hoek…

Wat is juist een waarheid, en waar heb je zelf invloed op Vanuit verschillende hoeken of elke ronding van een cirkel jouw juiste midden vinden, is een deugd en vreugd…

Zijn wij gekomen juist op het moment dat wij vluchtende sterrenstelsels nog kunnen zien?…

persoon komt om jou heen, ja de juiste persoon komt om jou heen.…

Het maakt niets uit Welke weg je inslaat Of wat voor keuze(s) je ook maakt Zolang je maar de juiste kiest Maar zorg ervoor dat je Nooit je eigen ik verliest…

hoor, hoe in het stille bos een engel virtuoos snaren weet te strelen die licht verspreiden kom, sluit je ogen voor al het rumoer dat in deze drukke dagen dreigt te overspoelen een engel speelt ingetogen voor wie wil afstemmen .…

lentegras een maandagmorgen, een gewichtig gezicht voor de schemer die soms op duister lijkt dan weer op ochtendgloren voor de onvolkomenheid van perfectie of om zomaar te worden geboren vergeet de belastingaangifte niet, leuker konden we het niet maken alles in het leven heeft nut, totdat het kut wordt het valt niet altijd mee de juiste…

Ontwakend in de dageraad, dankzij het spinsel op mijn tijds-penselen met z’n valse streken waterverf, uitlopende beweging op het vergeelde doek van ongebleekte canvas maskeert het onbevangen lichaam, alles afgewogen, verlaat als laatste passagier een voortdenderende trein op een onbenoemd station met een te nauw…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Juist als je niets durft, zet je alles op het spel: je hele leven.…

als je smelt en wegdrijft als je dat is overkomen dan heb je dat gevonden waarmee je hart zich als nooit tevoren mee vol zal laten stromen dan is je hart ingenomen door die juiste tonen zoiets heerlijks wat beklijft voor altijd elkaar bewonen voor eeuwig samen voor eeuwig verbonden…

Hij was de weg kwijt Al een lange tijd Was van het padje af geraakt Woonde in een pandje dat hij had gekraakt Maar nu heeft hij de weg weer terug gevonden Volgt al een tijd het juiste pad Nooit meer zie je hem ladderzat Het kraakpand heeft hij verlaten Het gaat met hem nu best wel goed Maar ik hou hem in de gaten Hij mag niet weer van het…

Juist door te wachten kun je zien wat de wereld -- je te bieden heeft.…

Als aan de minimum eis: onsterfelijkheid, eeuwige jeugd zonder lichamelijke of geestelijk ongemakken, voldaan is, zouden we er eens over kunnen praten of het de moeite waard is je ergens voor in te spannen. ------------------------------- uit: 'Gedichten 1939-1998', 2000.…