Netgedichten

netgedicht (nr. 28.022):

juist van binnen

ben mijn beminde kant verloren
ook mijn zachte ik is even zoek
weer in de verdediging geschoten

onder het zachtzinnig oppervlak
klopt nu opnieuw het groen venijn
zuigt giftig nijd mij uit
en broeit weer het begeren

ben onuitstaanbaar juist van binnen
misschien helpt het me wanneer
ik het in deze woorden uit

Schrijver: annabel, 13 september 2009