8079 resultaten.
Jou verlaten
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 390 Jou verlaten was niet meer dan
een handomdraai en tijdelijk
de schemer je hardvochtige terugkeer
was zoveel meer onverstaanbaar
maar niemand verliest zich in
in tijdloosheid lang of in stilte
even wandelen wij in de schaduw
over zomerresten van het veld
het vacht van kale bomen
wachtend op de sneeuwballade
van gesmolten pijn
buigen doe…
Winter
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 164 Adem
IJzige adem, noorderwind
Kronkelt zich als ’n sneeuwwit lint
Tussen de kale bomen
IJs
Zwart en wit, snijdende kou
Kraaien in de lucht, zo blauw
Winter is gekomen
Nacht
Eeuwig en eenzaam, duister en donker
De donzige sneeuw onder ’t sterrengeflonker
Droom je winterdromen…
Het tochtgat van geld
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 226 nat lichten
schaduwen op
van het wegdek
etalages
spiegelen hebzucht
te kust en te keur
guur waait
de wind door het
tochtgat van geld
na zes rondjes
proberen lukt
het te parkeren
tussen kale
bomen bladeren
gratis verstrooid
slechts poenige mensen
warmen de winkels
ons kent ons meer dan ooit…
Primavera
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 128 De lente is laat-
kale bomen wachten op
een nieuwe outfit.
Net ontwaakt uit
zijn winterslaap dacht
hij aan een siesta.
Een schaap
hangt zijn vacht te drogen
bij de haard.
In de lucht
hangt een buizerd stil
-hij bidt.
Ei breekt
in zachte nestwarmte
- donsveertjes.
Het land is vol
waar kunnen vogels
zich nog nestelen?…
afscheid in februari
hartenkreet
3.5 met 8 stemmen 1.638 jouw ogen als sterren
in die helder koude dagen
toen de storm was geweken
restten slechts mijn vragen
jouw stem fluisterend
hoog in kale bomen
woorden zochten houvast
een antwoord wou niet komen
jouw handen bedekten
de sneeuw zacht en zoet
onder lage luchten
was ons afscheid toen voorgoed…
December
netgedicht
4.7 met 9 stemmen 305 hier ademt de tijd zijn zwijgen
tussen kale bomen en bevroren land
bewegen de dagen steeds trager
onder een dekkleed van vrieskou
hangt de nevel in schaars licht
ik trek een grijze wolkenjas aan
breek de laatste herfsttak doormidden
en luister hoe hard de stilte klinkt
nu de dagen weer in zichzelf keren…
Nieuw Leven
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen 723 Wonderlijk zo na de winter
Alles leek dood en verdord
Kale takken, kale bomen
Maar je weet...…
Het eerste scheurtje
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 188 het dwarrelde en viel
kwam op de grond terecht
krulde langzaam in verdrogen
nog groen
het eerste blad
de zon had weinig mededogen
zelfs volmaaktheid
had zijn grenzen
het verval kwam onverwacht
het eerste scheurtje
dan een barst
de structurele fouten
wat liefde lijmen kon
liet langzaam los
twee kale bomen in het bos…
broos is het geluk
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 1.571 zij kruipen dicht bij elkaar
in een vertrouwd gebaar
liefelijk ligt het gazon
te genieten van de lage zon
hoog in de kale bomen
hangen nog de dromen
leeg en onbeschut
als zwarte nesten
maar wie goed luistert
hoort nog het gegons
als zij zich behaaglijk
naast elkander nestelen
steeds als hij zijn been gaat strekken
wil zij harder…
Herfst en zijn trawanten
hartenkreet
3.6 met 5 stemmen 703 Novembernevels hullen zilverschoon
al meer donk’re dagen zonder schaduw
wolken voeren zonneloos de boventoon
novemberstormen grijpen ‘t laatste blad
bulderend door buigend’ kale bomen
langs huilende gebouwen in de stad
novemberregens spoelen herfstrestanten
druipend weg richting aanstaande winter
ik zwaai gedag naar herfst en zijn trawanten…
In haar ogen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 170 ach, tere boself
je lijkt verdwaald
tussen kale bomen
die niet beschutten
het dunne pastelkleed
dat glinsterend jou omhult
maakt je zo kwetsbaar
op deze kille dag
in je ogen lees ik
verlangen naar lentelicht
bosanemonen en wollegras
wiegelende grasklokjes
dreigend reiken bramendoorns
naar je tengere gestalte
een roodborstje zal…
Museumcafé
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Pakjes in de kale boom.
De fontein zichtbaar alleen.
Herfst op het Stationsplein.
De Onze-Lieve-Vrouwe-Kerk,
dichtbij, maar ver weg.
Geel-blauwe treinen kruisen
tussen ons door.
Auto’s passeren in gepaste draf.
Af en toe een voetganger,
met muts of tas of buggy.
De rotonde van Venlo leeft.…
lof der traagheid
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 177 , een boom
de liefde komt met langzame stap…
Novembertempo
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 191 Al wat nog overtollig is
weer eigenhandig teruggesnoeid
kijk, dat geeft buiten lucht
en licht
als was het ruimte
in mijn soms tobbend leven
De kale bomen langs het pad
verraden weer de weg naar huis
voor ieder die zich spoedt
naar warmte
En evenals het blad verstilt
ga ik vanzelf andante spelen
het tempo van mijn leven
gelukkig zo…
de Grote liefde (3 en slot)
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 180 de man loopt met haar op
neemt in het veen 't gebaande pad
en houdt het voor haar open
pas later ziet hij dan
de spiegeling in 't stille water
van de afgeknotte kale bomen
waar zelfs de kraaien zelden komen
zij hoort hun roep
er was veel liefde onderweg
zegt zij, vooral van hem die
zich verliezen kon
en niet eens groots
of zeer meeslepend…
Voorbode
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 253 een Poolse vrieslucht
waait binnen
de tijd vertraagt
wanneer een kale boom
driehoog
mij oud aankijkt
zijn takken zijn dofgrijs
en zwart
aan de randen
alsof hij treurt
en me wil waarschuwen
voor wat komen zal
ik ril
om reeds gevallen schaduwen
en knik hem toe
hij heeft het koud
in zijn marmeren huid
vol huiver
ik ween…
Van papa voor Rhodé
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.445 Bitter is de kou rondom mij
Ik kijk op naar de kale bomen
De lucht is grauw
De grond is vochtig en koud
Ik vond je zo lief
Zoals je daar in m’n armen lag
Maar ik kon je niets meer geven
Helemaal niets…
het eindigt niet
netgedicht
3.1 met 14 stemmen 347 twee kraaien
in een nog kale boom
het schemerlicht valt uiteen,
rolt een nieuw gevoel uit voorjaarsverte, de wenk
is zichtbaar
ze kijkt
en weet zich eenzaam
wacht tot wind
haar adem verdeelt en golven achterlaat
in het zand dat er ligt
blijf staan, zegt ze
het verleden vindt houvast
tussen de jaren, intiem
wanneer een ster zich…
herfst
hartenkreet
2.7 met 6 stemmen 529 droom
en alles is nog meer verbleekt
vanuit mijn raam zie ik een kale boom
de winter komt eraan
de kou, de regen en de natte sneeuw
ik wil er nog niet aan
maar ik weet dat het weer voorjaar wordt…
Herfstbladeren
netgedicht
3.5 met 13 stemmen 889 in de grijze deemstering
hoor ik je ritselen en rillen
hoor ik je zuchten
onder die kale boom
koesterend de herinneringen
winterslapen met een
nieuwe droom.…
Lentelied
hartenkreet
4.3 met 11 stemmen 724 De vogels zingen hun eerste melodie
hoog gezeten in een kale boom
omringd door ontwakende natuur.
Bekleed met voorjaarszon die
een einde maakt aan de winterdroom
en steeds warmer wordt met het uur.
Blad ontspringt uit de knop,
wind buigt de takken in de top
van het nieuw ontstane leven.…
Hoe je verder moet
gedicht
3.2 met 104 stemmen 74.096 Vooruit
over het glimmende asfalt
tussen de kale bomen
hoofd scheef, wuivend
naar het huis dat al in de mist
is verdwenen en straks vergeten.
Je zet een voet vooruit
en dan een andere.
Je kijkt niet naar de spiegeling
in de plassen, het beeld
van de takken waar je
tussen hangt, pats!
in het water.…
er zit poëzie in een klaproos
netgedicht
4.3 met 28 stemmen 909 een houten vloer
drijft voorbij het land
dat ik in me draag
vanuit de verte schuiven
lege stoelen als bootjes in
mijn schoot
het is eb, denk ik dan
wanneer mijn longen
nesten bouwen, te groot voor
kale bomen en de klaprozen
die in de palm
van je hand vallen
en het maanzaad sluiten rond
je mond, purperrood
alsof…
Pit zonder vrucht
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 120 Je komt liefde te kort, een woord
waarom gelachen wordt, het
blauw wordt ijs, daarna grauw,
niet in meer staat innerlijk te bloeien,
in de kou wordt alles ontkent
een pit zonder vrucht, een
kale boom op een oude prent.…
Lichtpuntjes
netgedicht
3.3 met 12 stemmen 1.205 kon ik de lichtjes plukken
van het hemelse gordijn
de glimpjes strooien
in jouw nachtelijke brein
zo, dat jij gaandeweg
weer de stappen zet
het pad vol keien
tot stuifzand plet
kon ik op de mistdeken
wat aanknopingspunten stikken
wat kleurige versiersels
als houvast strikken
zo, dat jij weer gelooft
dat de zon in kale bomen
elk…
Zien wat ik zie
hartenkreet
4.7 met 9 stemmen 225 De groene stam
van de kale boom
reflecteert in de
flauwe ochtendzon.
Zijn takjes bewegen
voorzichtig mee
met de zachte wind.
En ritmisch zie ik
de kleine knopjes
aan de takjes zoetjes
meebewegen op een
achtergrond van
licht grijze wolken.…
Bevroren zijn de dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 357 de feesten zijn verwaaid
nog zwerft er
hier en daar een kale boom
ontdaan van kerst en droom
knallen opgeschoten jongelui
de laatste rotjes weg
met opgespaarde angst
zij bewaarden ze te lang
het nieuw elan is bang
koud en bevroren zijn de dagen
die om de veranderingen vragen
zoals beloofd om twaalf uur
het vuur was snel gedoofd…
De lach achter de sluier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 Het beeld van kale bomen in de berm
toont het kleurloze gevoel dat ik zie
met emoties omringd op jouw lentedag
dat je het sprookje draagt als een illusie.
Al zijn wonderen nog niet de wereld uit
om de tij te doen keren op een lentedag
door het beeld te blijven bewonderen
in mijn hoopvolle theater van de nacht.…
Chantage
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 251 een kale boom maakt dreigende gebaren:
als jij niet aan mij hangt
heb ik geen nut
en word ik omgehakt
de woeste golven van de zee brullen mij toe:
laat je door ons omarmen
we zijn al leeggevist
voed jij ons met je lichaam
de dag is niet veel lichter dan de nacht
we leven als de dieren in de bio-industrie
geoormerkt en geketend door amorele…
APRILROEP
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 Zwarte kraaien
vullen het mistige weiland
met overwinningskreten
over de voorbije winter
waarin dagelijks zoeken
naar het weinige voedsel
of weerloze prooi
lang en moeizaam speuren was
hun schor gekras
weergalmt in kale bomen
slaat stram gebeeldhouwde takken
is ondanks ruwe schreeuw
bemoedigende zang
wekt gezwollen bladknoppen
uit een…