184 resultaten.
In valkenstijl
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 433 Ze kunnen zonder kathedralen
zonder fluwelen troon of spitse toren
geen tromgeroffel of cymbalen
ze worden majestueus geboren
Geen valkenhof of dansende nar
ze doen het zonder de lakeien
geen rijtuig doch een boerenkar
ruilen oprijlaan voor de kasseien
Ze schrijven in distels en het dode hout
onleesbare gedachten in glanzend goud…
Visioen
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 149 Parijs ontwaakt, de rook is opgetrokken,
De hoofdstad, heel Europa is in rouw,
De kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw
Ligt hulpeloos in stukken en in brokken.
Voor Sint Franciscus is er volop werk,
Elk kruisbeeld schreeuwt hem toe: “Herstel mijn kerk!”…
Geluk bij een ongeluk
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 162 De oude kathedraal ging deels verloren.
Reëel gezien geen ramp als nooit tevoren
Het hart wel aangedaan...zie al dat geld.
De “Notre Dame” in vlammen opgegaan.
De “Oude Dame” ging er achteraan.…
zuilen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 214 beukenstammen zijn zuilen
die elkaar
boven ons ontmoeten
de zon daarboven
strooit door ruisende
teergroene bladeren
zilver op ons pad
een gotische kathedraal
wortelend in de bodem
waarop we geboren werden
en eens in zullen rusten
waar we een leven lang
dankbaar mogen zijn
voor zoveel
eenvoudige pracht…
Engelenzang op heilige grond...
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 3.844 Hoogverheven kathedraal,
muziektempel in aanbidding,
je starre kille stilte,
doorbroken door stemmen,
op golven gedragen vibratie,
muzen in zedelijke bekoring,
die sopranen hoog'lijk beamen,
in harmonie met tenoren,
die het gehoor streelt,
en snaren van emotie's beroeren,
eruptie's mijn ziel doen ontladen,
in samenschijn met de nuances…
Koningsmantel
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.600 voeten hebben geen grond meer nodig
om verder te gaan of om sterk te staan
het gekozen pad maakt het overbodig
de verlaten wegen, de ontbladerde laan
ik ga ze zwijgzaam door de avondnevel
langs menig onttroonde achtergevel
Het bladgoud van mijn levensdagen
ligt versplinterd onder het bladtapijt
de koningsmantel is nu afgedragen
gesloopt de kathedraal…
Achter glas
gedicht
2.0 met 215 stemmen 60.236 Jij wil de kathedralen van de taal
zes letters gotische liefde achter
gebrandschilderde ramen
daarin zie ik ontstaan
het staaroog der vervalsing
geloof me niet in woorden
woont de adem
zomin als goden wonen in de tempels
ik kan wel liefste zeggen
een mondvol waanzin
die buiten jou geboren is
maar laat ik je dansen
met mijn schaduw
ik…
Nello opnieuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 426 het is koud vandaag
de lucht is flinterdun
en brengt de sterren dichter
bij het bibberoog slechts
vertroebeld door de nevel
van een ontsnapte ademteug
er zijn geen handen meer
verstopt in zak en want
worden ze niet geschud
noch uitgestoken naar
de naakte rafels van een man
die stilaan blauwer ziet
deze nacht zal Nello sterven
opnieuw…
algarve
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 300 dit eens zo ruige primitieve land met
de geurige sneeuw van amandelbloesem
grijsgroene rust van stugge olijfbomen
de bedwelmende geur van citrusbloesem
de zuidelijke geest van ooit
rustig gerijpt in vele eeuwen
zo sluipend ruw verstoord
langs de blauwe kalme oceaan
met grillige roze kathedralen
staan hemelhoge dure bouwsels
boven de…
Stijgend langsheen Sint-Goedelekerk
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.277 O zwart gevaarte boven 't hoofd
zwaar hangend in de donkre lucht,
wat heb ik in uw diepten al
gesmacht, gebeden en verzucht!
O levend stenen wezen! Hier,
door angst gejaagd, door hoop gestaald,
ben ik naar 's harten wondergang,
wild ópgedraafd of kalm gedaald.
Geen enkle boezemtrilling, die -
- géén wentling mijner ziele,…
GOTIEK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 248 De zondvloed van zijn tijd nog in gedachten
Houdt hij zijn schaalmodel vertederd vast
De held van ark en wateroverlast
Om wie de mensen ooit misprijzend lachten
Terwijl zijn zonen dieren binnenbrachten
Hanteerde hij nog driftig pek en kwast
Ik ben hier bij geschiedenis te gast
Hoor weer het beitelen van arbeidskrachten
De hemel in willend…
kruisvinding
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 nu ik hier zo sta
ja
ik zal eeuwig onthouden
hoe jouw palmen
alles rondom hoeden
voelen en voeden
ik mag niet vergeten
hoe je damp vervluchtigen doet
met twee linnen lippen
een wade van gezwachteld
speeksel in lagen
bracht tot basilieken
– koralen van eenvoud zo zoet -
hoe je gewelven
van niet bestaand been
de processie laat dragen…
Bewegen steen voor steen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 351 zon schildert
brand in alle ramen
laagstaand laat ze
stofjes dansen in de
stilte van de tijd
zacht komen de
herinneringen spreken
beelden vanuit schaduw
bewegen steen voor steen
hun leven van voorheen
in de koelte
van de kathedraal
oogden zij heel theatraal
maar dichterbij gekomen
heiligen zij altijd onze dromen…
Vooral in rood
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 495 brandde kleuren
in ramen van kathedralen
met grote namen en
schilderde ons paradijs
in glas en lood
gaf jij vooral in rood
met warme zon ook het
intiemste zomaar prijs
zij die geloven
in boven en beneden
hebben gebeden met een
hunkerend hart voor blijf
ik schilderde en brandde
nee niet voor enkele reis
wil jou ontmoeten in de ramen…
Schaduw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 142 Je lichaam is een prachtig paleis
De marmeren vloer je aderen
Het plafond schildert je cholesterol
Als smeermiddel voor je bewegingen
De Korinthische zuilen je skelet
Door het oog van God je geest
De balzaal je maag-darmkanaal
Het toilet met goud je keel
De tuinen met vijvers je handen
Kneden bezoekers met fonteinen
Verscholen bomen…
Sterven te Antwerpen
gedicht
3.0 met 8 stemmen 5.800 De stenen engel aan de Kathedraal
heft zijn balans te middernacht voor die bezwijken.
Het heir der luizen kraakt. De katten zeiken
in kromme gangen waar geen tocht door jaagt.…
herinnering aan Cordoba
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 255 die nacht waren we elkaar
zo onverhuld genaderd
het onbedekte raam
gaf uitzicht op de stad
in tijdloos niemandsland
leken eigen werelden verdwenen
de liefde nam de overhand
we bouwden langzaam op
een kathedraal van nieuwe dromen
en overzagen overnacht
wat weg zou vallen
en wat komen kon
trots als we waren op wat bleef
van vroeger levens…
Rustdag in de Tour
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 29 - in reactie op Wim's snelsonnet -
Pak je rust en kom niet met verhalen
over waaiers, nauwe stegen
en de sprint van groenewegen
morgen wachten toppen
van besneeuwde kathedralen,
dus ren je rot en laat die trappers malen,
je moet immers Parijs nog zien te halen!…
Aardser dan hemels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 179 wilde zo graag
een heilige zijn gedragen
worden met baldakijn
goedheid stralen uit
handen en ogen de voeten
gekust in deemoed gebogen
een kathedraal met
mijn naam missen en
wierook tot meerdere faam
maar het vlees
was zo zwak en
mijn zonden te groot
was aardser
dan hemels helaas
te klein voor die troon…
Notre-Dame 15-04-2019
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 Oh schone kathedraal, gij staat in brand
De vlammen vreten zich een weg naar boven
Parijs huilt wéér en kan het niet geloven
Men is verward en zoekt elkanders hand
Oh parel aller kerken, Notre-Dame
Ik sta nog steeds voor U in vuur en vlam.…
kantlijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 847 het heeft iets van een spin
wanneer ze een web
van torens bouwt
ze klost kanten kathedralen
ik rouw maar wat
in mijn vrije tijd
haal de linkse steken uit mijn trui
maak er een wensknoop van
uitbundig roerloos zit ik
uit mijn bol te gaan
lentegedachten toom ik in
iedereen slaapt
het bruist te stil in huis…
MELOMANIE
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 807 van koperkwartet en koor
Doden kan ik aanzien en hongerende kinderen
bovendien maar het zinderen van koper
in heldere kathedralen, parelmoeren klanken
van zilverwitte engelen en het aanhoren van het
gonzend donkerbruine lied van getaande heren.
Nee,
dan komen tranen boven waaraan ik nauwelijks
weerstand biedt.…
Najaar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 208 Een avond
Om Verlaine te lezen
Onder een schilderij van Monet
In een kamer vol nostalgie
Als jij
Mijn herfsthuis
Binnenwandelt
Oktober
En de schemering
In je kielzog
En de nacht droomt ons
Voorbij vier seizoenen
Tot de dag onder het venter schuift
En jij weer gaat
Mij achter laat
In een kathedraal
Van herinnering.…
Oneindigheid
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 549 In de tempel van het woud
tussen beuken
bruine kathedralen
doodstil mijmerend
fluistert het lover onhoorbaar
het geheime verhaal
van regendruppels
de dromen van de wind
En over de wijde heuvels
verborgen valleien
lome rivieren
zeilen zwijgend
de wolkenschepen
met boven hen
het verre niets
het lied van oneindigheid…
Bloeit natuur en geen illusie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 390 kastelen zijn
er nog genoeg
kerken worden schaars
kathedralen zijn alreeds
tot monument verklaard
mag ik jouw paleisje
bouwen en wonen in het
straatje van notaris
burgemeester en pastoor omdat
ik voel dat jij daar hoort
maar in de tuin
blijf ik de baas
daar groeit geen jacuzzi
de ontvangsten doe je elders maar
hier bloeit natuur…
Wierook zonder wiet
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 72 in het zachte
dromen met
geloken ogen
namen heiligen
jou vaak
bij de hand
om samen
te lopen of
de heuvels te
bezoeken van
het santiago
bedevaart land
opgegroeid in
kathedraal en
basiliek met de
mystieke geur
van wierook
zonder wiet
na een heerlijk
opschonende biecht
met een vleugje
kerkelijk magie
want zij bepalen
nog…
het plan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 225 zo ver en dichtbij
binnenste buiten gekeerd
in mijn eeuwige mijmering
bang voor het streven eet je niet
dat wild kind stil staat onder
gelopen door het licht van een
prinses van de sterren herkenbaar in verzen
geschreven in de tuin op
een zomerdag van een kathedraal
speerruiters bewaken deze muren van
de pijn als kiespijn mis jij in…
Ochtendmis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 162 Die in zelfgeschapen
Leegte ook in zijn
Naaste omgeving geen
Invulling vindt voor
De persoon die hij is
Merkt dat de leegte
Pas verdrongen wordt
Als zijn verste
Toekomstdromen
In vervulling gaan
In zo maar een
Ochtendmis in Vancouver,
Canada, om zeven uur,
In een volle kathedraal
Die van iedereen is,
Van jou en mij…
Vlieguren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 blijf nog even, we hebben
onze tijd niet verzadigd
doorleef nog even, aan
kalenderscheuren voorbij
buiten het zicht van
de haven, struinend
door het kathedrale bos
dunner dan gisteren
altijd helder als
ontluikend avondlicht
binnen vaste kaders
vanwege vluchtgevaar
raam of gangpad, een
warme doek in 't gezicht…
Een Ierse Cocotte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 180 Van steen
Beschouwingen; inzicht
Eén apocalyptisch
Enorme kathedraal
En een flinke reus
Een Goliath die verplicht.…