Alle inzendingen over Krekels eten Lidl

Wanneer men vroeger zei; als je te laat bent, vind je de hond in de pot, wilde dat zeggen, dat er niets meer voor je over was! Echter is de hond in de pot regelmatig terug te vinden maar dan als echte maaltijd, ze moeten in het buitenland de honden en katten op die manier dus kwijt? Geef mij dan de "hond in de pot" van vroeger…

Je zou er toch temet wat van krijgen, oplopen misschien wel, programma van Gordons Ramsey is te bar voor woorden. Bij het zien van de hygiëne die er heerst in keukens van dure ketens supersnel, wil 'k daar niet meer bij horen! Kakkerlakken vieren feest ratten, muizen dansen de samba, schimmel op voedsel, koelkasten goor en ga…

mensen eet toch kreeft hele lekkernij zei hij ho die bereidingswijze compleet dierenverdriet wil jij mosselen dan proeven nee dank dat dus ook helemaal niet creatieve menukaart nadien een grote flater een dier uit een waterbak of gegooid in kokend water tot slot een troostend bericht zij voelen hier niets van griezelig…

App Thuisbezorgd was uren onbereikbaar Moet ik vanavond op een houtje bijten Waaraan heb ik dat ongemak te wijten Wie maakt er zo laat nog mijn potje klaar Daar komt mijn vrouw aan met een bord vol eten Mijn “thuisbezorgd”...hoe kon ik dat vergeten…

Afgepeigerd zitten we uit te blussen van alle kleine acties die we deden Van ‘t maken van hachee, tot een pan hutspot voor een maand of twee. Tussendoor de vogel verschoond gemanicuurd ook nog oeps, de piepers koken over een piep geeft aan, dat de droger klaar is! Versleten zitten we te bedenken waarom we dit ook weer doen? Maar weet je…

Kwikzilverig rollen mijn gedachten als korrels over de gladde vloer (de koortsthermometer gevallen en wij, als kinderen ademloos toekijkend hoe mamma de druppels met stoffer en blik opveegde van het donkere zeil) 'vandaag doe ik een dagje niks of nee, ik ga mijn zaagwerk voorbereiden heb ik maat 58 of is dat te klein de Lidl heeft een overall…

En 'k lig en luier in de wei- En naast me op eens een krekel! Kri-kri! - kri-kri! Die zingt het mooiste van de drie- En boven mij de hemel, De grote, blauwe, blonde lucht, Ja,ja - kri-kri! - kri-kri! - kri-kri! Gelukkig beest! gelukkig lied! Beduidt het iet-? Ik weet het niet.…

Ik hou van wanneer gouden velden mijn taille minnen en tarwekorrels aan mijn vingers hun zegeningen bieden, krekels in de hitte van middagzon onder de maïsbladen verborgen voor een dag van het leven, leven en zingen.…

de horizon danst waar het land verstilt trillen torens in blakende zon nog zoekt de vogel in schaduw een schuilplaats zwijgt het gevleugeld orkest dat fluitend de zomer had ingezet stilte heeft een klein staartje in de roep om een bruid verstoren koren krekels de rust met hun paringsgeluid…

We gaan voortaan wat meer insecten eten Wat meelwormsnacks en krekelruggetjes Of lekker zoet gezifte muggetjes De sprinkhaanburger is om op te vreten! De Jumbo weet wat goed is voor haar klantjes Al dacht ik daar wat meer aan olifantjes…

De Griekse krekel des te luider roept, Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt. Eens leg ik af de oogopslag der ziel.. 'k Reik u de hand, mijn allerschoonste najaar. 0, wilt dan gij, die dan dit land bezwerft, Luid zingen dit mijn lied, dat rijmloos blijft.…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. ----------------------------------------------…

er ligt een dal er loopt een beek en vruchten aan weerskanten er staan korenhalmen en pompoenen glanzen er is de zon het is nooit droog hier hangen wolken nooit heel hoog en bij valavond in de zomer hoor je krekels hier springt geluk gewoon in 't oog…

niet het blauwe boven wit of het grauwe onder groen niet de vis die boven zit of de steel onder een bloem niet de flinter van een spicht of de donder van de dag niet het donkere van licht of de glitter van uw lach niet het kromme van de krakel of het krikken van de krekel niet de tenten van tentakel of de hik verstappende hekel…

De glazen rode wijn op zo'n terrasje Mooi uitgelicht chateau in Franse sfeer En elke avond buiten lekker weer De Mart in zo'n verschrikkelijk fout jasje We missen al dat slappe ge-oh De krekels en dat lied van Dalida.…

toen de liefde van korte duur was en hij de wind hoorde suizen ving hij de laatste stofjes van de zon toen aan de overzijde niet meer lag wat en wie hij zocht liep hij vast in het laatste woord toen het zingen van de krekels niet langer hoorbaar was sloot de nacht zich dicht hield de stilte haar adem in…

ben niet gauw vies van experimentele zaken van slangragout, berenvlees en krokodilkroket Dit alles at ik wel eens zonder te hoeven braken kikkerbillen, krekel, ever en andere zwijnen diverse voor- en nagerechten zijn heerlijk hoor maar waar anderen in een stuip raken over wijnen giet ik het zonder slikken mijn keelgat door ik proef het, en…

Dan staan deze Goudse grootheden voor lange tijd vereeuwigd in de Goudse moerasgrond, pal naast een filiaal van de Plus en de Lidl. Dat is weer minder.…

De natuur zou moeten zijn een oase van rust en stilte schoonheid, reinheid zachte geluiden van vogels en krekels groen, kleuren van planten en bloemen Alleen de mens hij weet geen raad meer denkt niet meer leeft voor zichzelf laat de natuur langzaam verdwijnen totdat hij ook zelf er aan ten onder gaat…

Wonderbaarlijk buigt zich over water, zij kent mij niet het is zomer, de zon schijnt, hommels gonzen, krekels tsjirpen en de wind gaat liggen, uitgelaten, maar voorzichtig, allemaal voor haar zij ziet zichzelf en denkt dat ik dat ben, ik, ik zij raakt met haar lippen het water aan zij wil geen ander zijn, zij houdt van mij. ------…

Ik moet de eindjes aan elkander knopen Omdat het heel beroerd gaat in ons land. Dus eet ik thuis, niet in het restaurant En deed derhalve extra kerstinkopen: Kreeft, lamsbout, truffels, reerug, kaviaar, Daar moet ik het helaas mee doen dit jaar.…

Dik Bolmans vult z'n winkelkar bij Lidl. Opeens herkent-ie mooie Nathalie. De schoonheid heeft een wespentaille, die in schril contrast staat met z'n paardenmiddel. Met ingetrokken buik verleidt-ie haar om iets te consumeren in 't café. Verrukt ziet Dik er haar decolleté. Het klikt meteen: ze trouwen met elkaar.…

Vergrijsde olijfbomen leiden de weg naar het dorp de hitte drukt zwaar en loom op het plein in de stilte van het middaguur zingen slechts de krekels een hond ligt hijgend gevangen in het spel van zon en schaduw onder de cypres zit een vrouw in roerloos zwart een leven trekt voorbij…

Met onze hoge heren, is het kwaad kersen eten. Dat is raar maar waar. Het vruchtvlees eten ze zelf. De pitten zijn voor het volk. Geef mij de merels maar.…

Als ze een landschap was ze zou bewegen in de wind stilte opzoeken in het gegil van krekels ze zou de zon om water vragen wolken om genade bladeren om een voetstap de aarde om een vore en een vlieg ze zou het licht verschuiven donker omschudden vogels zouden stilstaan als penselen in de lucht En achter haar uitgestrekt zou de stad…

Wolken wit in blauwe lucht laatste dag in nieuwe tijd vreemde sfeer in dit gehucht weekje zonder haat en nijd krekels klinken in het riet vrouwen hangen aan de was heerlijk is dit zomerlied kinderen spelen in het gras gedachten zaaien nieuwe dromen de zon is weer zo groots gekomen.…

De krekels zingen daar in 't gras Hun allerschelste toon, De muggen vinden wis de bas Dier zangren wonderschoon. Zij draaien, zwaaien blij vergaard In 't dalend hemellicht, Zij ruisen, kruisen dicht geschaard Voor mijn verrukt gezicht.…

Trillend lekt de maan zilte melk op je amberhuid zacht je vingers, los je haar wind waait lauwe druiven aan Ik drink je lach, je oogopslag jaag je tong op drift in mij hoor de krekel, hoor hem niet glijd en val in leegte diep Voor even één, de eerste keer voor even nergens, niemand meer…

Waar ik sta bestaat de wereld uit wuivend grasland en het lied van krekels. In het westen koestert de ondergaande zon roodgewangde wolkenkinderen aan haar borst. Tijd vertraagt, rekt zich geeuwend uit en legt zich te slapen tussen de zomerbloemen.…

dat ik verdwaal in poëzie en stemmen hoor in woorden vragen aan de dag dat je dan glanst vast aan het licht en zonnebloemen als een lentedorp in strohoedgeel diep in oneindigheid de groet aan bogen - zonder schaduw - en aan gekleurde krekels in geknotte bomen die gezichten naar de deuren dragen dat ik verstil uit verte…