Alle inzendingen over Laatste uur

Zittend bij het dansende vuur speelde hij romantisch repertoire en vertolkte tot het laatste uur de passie van hem voor haar. Hij was die jongen die ooit alleen, als de anderen waren vertrokken, het vuur zag doven waaromheen zij elkaar steeds konden verlokken.…

te blazen Als het laatste uur vast schertsend Een keer plagend de klok slaat Draai je snel om naar voren Maar ook die deuren zitten plots dicht…

uur Ik geef mij over aan het duister En voel de passie van mijn pijn Het vuur, de haat, het inspireert me Dit is de plaats waar ik wil zijn…

meegesleurd door het intense bittere gevoel dat haast afstandelijk de buitenwereld omheint in hooploze berusting op aarde koud van ledige woorden leg ik mijn hoofd en gebreken verder omlaag, lager dan mijn geschramde knieën in bedorven waan met gezwollen buik van zwarte angsten schuurt mijn ziel het laatste uur langs rode vruchten…

Wanneer een beste kerel bij zijn verscheiden, je verzoekt hem in zijn laatste uur bij te staan, wordt het pijnlijk om dat doodsbed te mijden en krijg je later spijt dat je niet bent gegaan. Hij sprak tegen mijn zijn allerlaatste woorden, maar helemaal verstaan deed ik 'm niet.…

Hij sprak aan één stuk door: in onze kringen doet men nog steeds te weinig aan cultuur, ik geef het toe, maar in het laatste uur gaat het – nietwaar – ook om de laatste dingen! Zijn adamsappel danste op en neer boven de toga of het khaki-hemd, over het godsrijk sprak hij hooggestemd en blozend over seksueel verkeer.…

uur...…

Toen ik op een middag, in september 1975, Na het laatste uur, De boeken in mijn tas stopte, Sloot Agnes S. de deur van het lokaal, en kwam naar me toe. De hele les, zei ze, Had er een man voor het raam gestaan, En naar mij gekeken. Ik keek naar buiten maar zag niemand.…

wij glijden af flauw tegenspartelend naar de slangenkuil waarin het vuil van ons bestaan door tijd en rot ooit zal vergaan de dode hoek van het paradijs waar grijs de kleuren heeft verdrongen harmonie en vorm tot karikaturen zijn verwrongen nog is er een weg terug met de rug tegen de muur omdat ons laatste uur geslagen is wij…

uur maar alle moeite kost veel kracht van binnen dimt het laatste vuur Verloren in deze massa mens verlies je langzaam aan idealen als een vallende ster, zonder wens herkent niemand jouw signalen…

Zijn het allemaal vrienden en vriendinnen van het eerste uur en van het laatste uur? Ook van het laatste uur voor mij? Als ik ziek op bed lig komt er dan ook een facebooker met een kopje water voor mij en een half aspirientje? Nee dan verdwalen ze weer in Anoniemenland.…

gij zijt mijn toeverlaat in het eerste en zeker laatste uur fluister stilte in mijn beide oren gij, mijn alter ego, vriend en innerlijke buur kijk over de dag van morgen heen zolang gij mij dient, uw naaste in mijzelf, en ik de voortschrijdende schoonheid zal bekoren labidura riparia labidura riparia ik herhale uw…

uur…

zomerwoud en de wind zweept mijn trieste dag op tot ongekende hoogten de uren lijken scherp als glas daar moet het zijn geweest een plek, bruin in de zon waarom, lieverd, koos jij hier jouw laatste uur, scherp als glas ik bijt me door de tijd en jij verslond mijn jonge vaderhart gaf mij die beker vol van gif opdat ik hem voor je drinken…

die werkers van het eerste en laatste uur zijn voor mij : vuurtorens:licht in de duisternis. alpenhoorns: om me wakker te maken. bloedbroers:broodnoodzakelijk elk moment om hand in hand en schouder aan schouder samen verder te gaan om vrede uit te bouwen voor iedereen.…

Onvergetelijk toerden we in blauw-azuur, vergaten tijd in dolende bossen vakanties verzwinden in het laatste uur. Herinneringen vergen alleen het torsen van wazige beelden, nieuwe woonwijken in vroege uren. Hoe kan ik me van uw afscheid verlossen?…

uur breekt aan Wie haalt ze op, hun moeder?…

Het laatste uur, alleen voor mij Je bent er gelukkig niet meer bij Opeens hoor ik je adem stilstaan Je hebt het eindelijk laten gaan…

uur…

het laatste uur heeft nog niet geslagen de chemokuur slaat je beroerd in hoop op eindigheid van deze kwelling vecht hoop op dood de hoop op leven aan een dichter vecht met heel zijn wezen zijn levensdreiging droef vol verwachting aan een zorgzaam moeder en zus en tante strijdt misselijk met walging voor haar voortbestaan beiden kwamen ze…

Elke minuut, elk uur, alle dagen. Tot mijn laatste uur heeft geslagen..…

Noordenwind zwiert fladder vlerken aan `t plooigespannen hemelkleed waar ze door zuchten zwellend sterken in vlagen snikkend kinderleed Het vragende ‘waarom’ jaagt smeken wervelend, dolend door de natuur waar kalme wateren woelig breken met het zonlicht in het laatste uur dat in schemering met stormen vecht die bevroren verdrinken…

het eerste onbegrepen hete vuur is aarde, vorm en inhoud in de kiem een wacht voor weerklank tot het laatste uur veel te veel schatten blijven anoniem uit dove chaos komen onverwacht hogere bergen aan het oppervlak een ordelijke glorie, stil gedacht beheerst bewuste daden met gemak en nergens fluiten vogels identiek gelouterd door het zingen…

Het bestaan op deze wereldbol, een groot avontuur Ik zal blijven proeven tot mijn laatste uur.…

In 't leven is sterven laatste grote feit ik weet niet wanneer m'n laatste uur slaat m'n familie, na 'n leven lang samen, verlaat met een pijnlijk vluchtig afscheid. In deze afscheidsbrief beschrijf ik complimenten die ik je niet heb gegeven alles was zo vanzelfsprekend tijdens leven.…

uur..…

uur dat wordt weggemaaid en mijn ziel in dit schemerbos verwaait. --------------------------------------------------- Uit de verzamelbundel; 'Liever Dichtbij'/2004.…

Men loopt te denken op de zwarte akkers, Of er niet iets bestaat waardoor men moog te Leven voor hen tot aan het laatste uur.…

uur, "op reis naar de overkant" Je hoefde niet meer langer te verzuipen Als de regenpijpen, "je kreeg een droog kussen" En een slaapbol tegen de pijn.…

Men loopt te denken op de zwarte akkers, Of er niet iets bestaat waardoor men moog te Leven voor hen tot aan het laatste uur.…