Alle inzendingen over MENS

het huis ontstaat al bij de gedachte eraan en de architect het heeft getekend een mens ontstaat al als er iemand is die een ander omarmt zich verbindt in liefde dan ontstaat de mens…

de bezielde mens heeft altijd in aanzien gestaan en waar de gewone mens nog met hun engel konden omgaan had de bezielde een opdracht te vervullen net als bomen en planten in hun eigen biotoop op weg naar zon en energie waarbij schaduw en wind harmonieuze contactpunten waren van het dag en nachtritme binnen de jaargetijden die…

Een mens is een mens, met menselijke trekken. Bezie ze met een lach. De kleine vreugden uit het leven, waar iedereen om lachen mag.…

Jij was nog geen feit En heit en mem werden bezwaard Met een ziekte die mem moet overwinnen Neem je me kwalijk Dat je leven nog even moet wachten Dat je zus nog niet met je kan spelen Vergeef me dat ik nederig mens Beslis of je al mag leven of niet Neem me niet kwalijk dat ik kies voor mij En tenslotte voor jou klein mens Je bent mijn wens…

met een reden tot zijn zonder veel gedoe of omhaal een mens met een eigen verhaal.…

In het museum tussen duindoorn en zilverzand vult mens in beeld de ruimte gaat immens leed versteend en uitgehouwen leven daar waar het zoute water zijn lippen verzilt en zout zich voegt bij zout veegt de wind zijn tranen uit de verstarring weg en in golven die vervagen verlaat hem zijn strijd aanschouwt hij zacht glijdend leven…

Over de heuvel rent een vrouw, veert op ijswitte sportschoenen. Ze beweegt als een astronaute die het landschap in kaart brengt. De lucht buigt voor haar passen. Ze maakt een tunnel van de wind rekt het uitzicht op en de weg voegt zich vanzelf naar haar gang. Een aanhangwagen vol sneeuw rolt voor haar voeten de helling…

Ik wil leven Want je bent er maar even Sta nooit stil bij een moment Beleef het heden En vergeet het verleden Wat niet is en wat niet blijft Je krijgt nooit problemen En bent een goed mens Als je jezelf altijd blijft…

ongewenst en ongewild beangstigend kil en koud is daar de confrontatie dan van heden met het verleden door juist ook het handelen van mensen tegen mensen die het beter moeten weten waar ooit een wrede macht hen systematisch moordde vervolgt nu hun nageslacht nietsontziend het buurvolk het mens zijn diep onterend vegen zij met minachting…

Hoofdhaar is een knolgewas. Jij hebt knolletjes in je huid, Taai en herfstachtig gras komt daar geregeld uit. En ieder knolletje is een knoest van o wel duizend cellen. Studeerde je histologie dan moest je die allemaal tellen. Ik echter zeg alleen maar dit: dat onder haar en schedelbeen een buidel hersencellen zit, en dat daarvan één cel…

noemen, stoven opzij Ik raakte in paniek door de commotie Een dierenarts vatte mij in de kraag Pas uren later kwam ik kreunend bij Die stoot, malloot, ze had geen flauwe notie Dat mens had hulp nodig, liefst eerstelijns Nog heb ik nare dromen om haar grijns…

Zware zeeklei ingeklinkerd; geschept, gekneed, gespoeld. De strijd van land en water eindelijk beslecht door turf, het warme bruine goud dat voetafdruk en plantenrest en mensenhand verbindt tot troostende, behaaglijke warmte. Het uitgeklede veen blijft achter en vertelt van dingen, voorbijgegaan als trage platte schepen. Vanuit de craquelé…

Ik herinner me nog goed hoeveel beter ik me voelde opgewassen tegen de verliederlijking die zeker in een zanger of een dichter aan een half woord al genoeg heeft; het bederf dat ons in stand houdt Je wordt gauw te oud geacht om volwassen te worden, nu de geest al generaties plaatsmaakt voor zoveel gezond verstand, dat een mens, een wonder…

gezichtsbedrog sommigen werken zich een leven lang uit de naad om anderen op elk moment te bevrijden van onrecht en kwaad, om ooit herinnerd te worden als: een mens van goede wil! anderen die het hier nog amper zien zitten zwalpend in een zee van ellende en haast verdrinkend in een oceaan van pijn blazen zich op.…

waart voor elk echt mens een aanstoot.…

In onze tochten naar de hoge top Blijkt nu uit versgelezen oude sporen Dat wij al heel wat langer punten scoren Miljoenen jaren staan wij al rechtop Ik ben benieuwd naar cijfers over speerpijn En hoe lang we al met scheerschuim in de weer zijn…

De moeder ziek, mens-erger-je-niet gewoon tussen doppinda’s en zondagse jurken door, kreukend op de knieën om de eettafel. Warm was het en het plakte, van jam nog en de melkbeker vanzelf, hoe die viel op het laken, niets stuk toch van alles gebroken.…

wil dat nog lang niet zeggen dat je af en toe, van tijd tot tijd gewoon tegen een schouder van een mens wil uithuilen, het uit snikken van verdriet..…

Moet ik spreken met jouw stem horen met jouw oren ben ik die wie jij bent? nééé jij bent jouw eigen mooie ik en ik, ik ben mijn ik met mijn eigen rikketik mijn ogen en mijn brein wie kan ik anders zijn? ben jij die wie ik ben? nééé ik ben mijn eigen lieve ik en jij, jij bent jouw ik met jouw eigen rikketik en wie je bent geworden…

Door overmoed blijft geen gedachte goed Natura docet, nietig is de mens Die enkel luistert naar zijn eigen wens _______________________________ Maat: de mens is de maat van alle dingen Natura docet: de natuur onderwijst…

Een menselijke persoon is een sterfelijke inhoud, ter grootte van een lichaam. Onze creatieve geesten bouwen met tijdloze energie, die onze planeet omspant. Onze onsterfelijke zielen dragen eindeloze liefde voort, die diep in het heelal onstond en die op aarde voortbestaat. Dankzij een wereld die volstroomt met liefde. Ondanks een…

U weet, de mens is verre van perfect Bij elke job maakt hij wel kleine fouten Veel missers nopen hem om op te zouten Dat heeft helaas reeds menigeen ontdekt Het stelt me zó gerust dat hier twee heren Mijn versjes snel en gretig corrigeren!…

Moeder Aarde Materia Langs uw wangen waterstromen, Vruchtbaar, storten zich vervuild. Gegroefd gelaat zo diep bedroefd, Het brengt gekloofd zelfs deze vloed Die klieft, niet tot bedaren. Geweeklaag van de deinzenden Ontstijgt haar dichtbevolkte schoot; Wie laat zich niet bedwelmen? Wie zal uit haar midden wagen De kromgestroomde lichaamslijn…

Het zijn unieke tijden om onomkeerbaar juiste wegen in te slaan Die de weg kwijnende natuur uit de apocalyptische neergang zullen moeten kunnen redden Historische kansen voor de zich homo deus wanende 'sapiens met zijn reptielenbrein' Om te erkennen dat twee eeuwen industriële revolutie door…

Op de klok van de eeuwigheid bedeeld met een seconde tijd hebben we het onmogelijke gepresteerd, de aarde volkomen verkwanseld en versjteerd, zodat er niet veel meer van ons resteert dan een proef van weinig waarde, een schimmelige laag, die het verdient door een brute vlaag te worden weggevaagd naar een verre ster om na nogmaals proberen weer…

De mens is technologisch competent Maar wordt steeds matiger intelligent…

Gapend met de hand voor de mond barricaderen ze het beest waaruit de mens ontsprong uit het dromen van een krater op de maan de dieren bergen ze in de slaap er valt een trilling een kleurige deining valt in de lucht de vlakte vouwt open de horizon schuift uit elkaar met wiggen van ochtendlicht een dauwdruppel valt op de neus van de bloem,…

ziet soms dronken beren onderweg als je mijn benen streelt voel ik hoe je in mijn hart kunt kijken hoe jouw adem speelt met de wind de melodie van een orgel waar ochtenddauw ontwaakt even jouw weerspiegelde tranen op kwetsbaar groeiend groen je moet weer op weg rennen naar de horizon het landschap roept om eenzaamheid ik ben meer mens…

discriminatie geketend aan historie duurt racisme voort maakt ontwikkeling kansloos zo blijft de mens altijd klein…

tot wie je echt bent door omstandigheden door de bagage meegekregen uit een ver verleden dit alles tezamen doet beseffen dat je jezelf slechts kunt bekwamen in dat wat is voorbestemd niet altijd in die grote wens je hebt jezelf leren kennen en aan de beperkingen leren wennen maar misschien ben je daardoor wel juist een waardevoller mens…