Alle inzendingen over Momenten

warm, respectvol luisterend verhalend een lach, een traan onzichtbare banden gewonnen vertrouwen eindeloos begrip gesproken woorden bijzondere momenten zwijgende stiltes een houden van een mens ... een vriend…

als de toekomst in sterren het verleden herbeleeft hunkerend verlangen zichzelf zoekt in dromen zal de tijd ooit beamen hoe gelukkig wij waren samen waar momenten ooit verloren vandaag worden herboren…

als in een sneltreinvaart dendert het leven aan mij voorbij meegesleept door jouw kracht vooruitkijkend losse momenten in een rij vluchtig genot voor zolang het duurt met jou als chauffeur die m'n leven bestuurt…

Zomaar niet gezoend alleen verliefd naar je gekeken het moment was iets te kort het gevoel dat bleef wel weken een niet gekregen kus blijft in een gedachte opgevangen nooit geweten dat ik naar iets niet gekregen zo kan terug verlangen…

Ik denk aan je op elk moment van de dag. Ik droom van je elke seconde van de nacht. Liefste, ik hou van je met heel mijn hart.…

scherp de uitdagende blik de halve schaduw haar krullen het hoofd schuin trots krachtig hypnotiserend zacht de huid het gevoel van overgave begeerte verstild het moment dat onze ogen bevroren…

We zeiden: Samen sterk We konden dat mannetje in jou wel aan Na vallen en opstaan Versloegen we hem En net op het moment Van vreugde Viel het verdict En de strijd begon opnieuw…

je maakt me gek en doet me stralen een lach op mijn gezicht als mijn gedachten naar je afdwalen die momenten maken me blij maar toch is er die twijfel: want wat voel jij? ik durf het niet te vragen dan maar op deze manier wil ik het je laten weten door de tekst op dit papier…

In het kleine moment waar we weer samen zijn is elk woord eenzaam en elke kleur een antwoord dat we niet wensen en kleuren met een gevonden glimlach die alleen maar een kleurloze herinnering achterlaat…

jurk van rode rozen klemde zich één moment aan hem vast op de gracht jurk van rode rozen omklemde hem omvatte hem greep hem ze laat hem niet meer los hij zit niet meer vast hij komt nooit meer los…

Ik pakte ooit een boek Niet zo'n AKO-paperback Ik vouwde het doormidden schoot gaten erin ging er op zitten in een moment van bedenking gooide het toch in de biotex Las het een week later en concludeerde dat er meer was dan dit.…

Schoonheid spiegelt zich In 't stille water Jij, het paradijs Liefde weegt de waarheid Tussen goed en kwaad Woorden besluiten Storm of koelte Adem zuivert een Angstig Moment…

altijd bezig met hun mond maar ik altijd met m'n handen geen moment stil bij hun maar altijd stilte bij mij ze zijn hier en dan weer daar maar ik altijd ergens anders ze rennen en vallen niet maar zelfs als ik stil sta struikel ik we verschillen in alles en toch zijn we gelijk…

Nog heel even voor ik verdwijn en plaats maak voor wij een moment een verhaal hoe kort ook maar zo zuiver zo eerlijk zo echt zo heel even maar om daarna door te leven in jou en mij alleen tot opnieuw heel even maar…

Op een begraafplaats van lang geleden ergens op de Drentse hei bekroop opeens mij de gedachte hier liggen voorouders van jou en mij een scraal moment van rust en vrede bij zo'n heuveltje op de grond heb ik verwonderd toen gebeden.…

Sluit je ogen en zweef mee op de onzichtbare vleugels van de wind die fluisterend door je haren speelt en de zon je gezicht zacht streelt denk aan niets maar geniet van dit moment van rust die je vanzelf weer vindt…

Daar zit je dan, Wachtend op een vriend die er voor je is op dit soort momenten. Daar zat je dan, door de wereld achtergelaten alleen, bang en verloren...…

De juiste woorden op het goede moment schoten ze maar te hulp in plaats van hulpeloos afwachtend te zwijgen Bang voor een valse toon wordt geen lied gezongen zingen alle misverstanden zwijgend hun twijfel rond…

Buigend over de plecht, daar waar de boeg het ijs splijt, slechts in dat ene ondeelbare moment leef je in het heden.…

Het onbewust ontberen van manieren Werd, langzaamaan, een onderhuidse trend 't Is voor bestrijding een geschikt moment En zoiets is wel toevertrouwd aan SIRE Want honderd malen zit de stille kracht In wat ons, ongemerkt, is bijgebracht…

Het glinsteren van de wind als veel mensen samen met gelijke tred die bocht nemen is dat het moment van ommezwaai tijd van veranderingen fluistert de wind met een glinstering er wandelt liefde klinkt het wolkenzacht en ik nam een hapje…

Om zelfs maar één moment te willen denken dat men ons Elftal, sterk, superieur, gewoonweg met een actie van terreur van de Zuid-Afrikaanse mat kan vegen is echt een stuitende belediging ! Dat kan toch nóóit met zo’n verdediging….…

Nog slechts een moment van aarzeling, voorzichtigheid, maar dan ontplooiend een wonder tot in eeuwigheid.…

Ja, nee, niet meteen, maar het komt, het moment dat we niet kunnen kiezen, waarop, ongerijmd, alles verstomt, waarop wij niet meer ons, niet meer wij, op een keer zonder weer, zonder waar wij elkaar en ik jou en jij mij, niet meer nu, niet meer hier, niet meer daar.…

hoe dikwijls was geluk voor ons simpelweg een hotelkamer met bad waar wij zeepbellen bliezen om in weg te dromen doch zeepbellen spatten uitéén en altijd op momenten van zeer ongelegen... maar ach wat is volmaakt geluk nog in een mensenleven…

een vader die goeie gedichten schrijft maar geen aandacht besteedt aan jou of een vader die geen gedichten schrijft en alle aandacht heeft voor jou goeie gedichten gaan voor de eeuwigheid aandacht voor jou is niet meer dan een moment wat zou je kiezen ?…

het eeuwige van gister het eeuwige van vandaag het leven zoet en zilt valt over daken en bomen een wens in je hand zo klein als geluk en het allermooiste liefhebben zoiets als vrede voor wie zwerft in een verstild moment…

hoe ik vanmorgen wat langer naar een vlijtige huismus keek hippend in het zonlicht rond de kruimels van het tafelkleed hoe ik in dit argeloos moment mezelf als die huismus zag alsof er niemand te kijken stond naar dit zo alledaags tafereel…

Het spijt me, maar ik ben er nu aan toe Om achter deze reeks van snelsonnetten Na meer dan tien jaar eens een punt te zetten Derhalve volgt hierbij mijn laatste clou Want welk moment daartoe kan beter wezen Dan op zo'n uitgesproken dag als deze?…

Dromerig koester ik ieder moment, alles lijkt gehuld in een waas van pasteltinten. En de wereld is als klei zo kneedbaar. Maar het tegendeel is waar. Niet als riet zo buigbaar. Stram als een ceder en dat is geen goede houding omwille de vrede!…