Alle inzendingen over Mona en Cora

Beroemd is zijn schilderwerk: De Mona Lisa, Een scheef lachend bekkie; afkomstig uit Pisa? Hij was met dat toetje verdraaid in zijn sas, Omdat hij van Mona zo'n liefheber was…

Zij maakte in de Kamer veel misbaar Rond Timmermans die wachtgeld blijft toucheren Maar ook in de campagne gaat fungeren Dat is niet erg fatsoenlijk, volgens haar Maar zal haar nummer twee nu, Mona Keijzer, Van wachtgeld afzien? Nee, die is wel wijzer…

Niks beters dan Gedichtendag beginnen Met dichten op de allerbeste lach De mooiste smile die Nederland ooit zag Dat geeft een heel apart gevoel van binnen Want Frans mag door zijn keelprobleem niet praten: De Mona Lisa van de zangprimaten!…

Deze hartenkreet draag ik op aan Cora te R. die kortgeleden haar moeder verloor.…

Machteld Nancy Marian Evelyn Elske en Annet Christa Carla en Babette Ans Roos Rianne Natascha Josje Jeanne Sandra Maddy en Yvette Femke Diane Margareth Cora Connie en Suzanne Caroline Mascha en Marlies Agnes Hannah en Hatice Sonia Brigitte Sabine Nouschka Debby en Deniz Janine Jo Julia ..…

Voor volgend jaar heb ik nu al de cast Pilatus lijkt een klusje voor Fred Teeven Maria wil ik Mona Keijzer geven En Judas is een rol die Zalm goed past Als Jezus zou ik Samsom graag aanwijzen Hij moet dan wel eerst uit de dood herrijzen…

is je lach een lach die lacht uit verliefdheid? of is het smalend omdat je alles toch al weet zoveel dromen vliegen rond in jouw gedachten ach, ze vliegen wel en ze bedriegen snel ben je eerlijk besta je mooie vrouw? de harten die jij brak zijn ontelbaar ook je stem is mooi zo eeuwig onvoorspelbaar is het dan slechts hoop dat ik in…

Achter de glimlach en haar mooie ogen Schuilt eeuwenlang al onverwerkt verdriet Da Vinci bezigde plumbonacriet Om haar wat sneller op te laten drogen Er zit dus in haar blik veel gif verborgen Dat is me schrikken op de vrijdagmorgen!…

Ach die glimlach, mijn eigenste Mona Lisa! Ik kom nog even tussen je benen liggen, dan slapen we nog wat.…

Net zoals Mona Lisa’s ogen weet ik niet welke richting onze liefde uitgaat waar ze naartoe leidt Een kronkelend pad op onze levensweg maar geen kompas, geen ster hoeft ons de weg te wijzen Ik voel wat jij voelt Jouw wereld is de mijne En toch zo veraf…

Het lachje speelt om haar mond Geheimzinnig zacht aanwezig Gedachten spelen in haar hoofd afwisselend tikkertje en verstoppertje Een stukje realiteit als antwoord op de vraag naar onbekommerd plezier Pak me dan als je kan P.…

Zo raadselachtig als de lach van Mona Lisa is jouw verdwijnen in de nacht Zo mooi als haar gezicht was 't jouwe niet, de lijnen en de plooien de kracht in jouw gelaat getuigden sterk van wie je was of bent geweest want nu vermist Ging je vrijwillig weg of greep het noodlot onverhoeds je zonder dat je wist Of niet begrepen…

ogen een paar ogen ogen die kijken ogen die volgen die mij volgen die mij aankijken ik kijk terug kijk ze aan diep in de ziel dring ik door poel van gevoel spiegel van ziel vonk van de geest vensters van persoonlijkheid maar er blijft altijd iets van mysterie meer woorden zijn overbodig missen de essentie kijken, kijken…

ze verraadt niet, hoe ze het eigenlijk vindt om in de belangstelling te moeten staan misschien verafschuwt ze wel deze baan het blijft de vraag, wat ons eigenlijk bindt toch is ze mooi, ik hou van haar zachte huid die geen verval toont, van de vergane tijd al kan ik wel een beetje licht op haar kwijt voordat ik het landschap achter haar sluit…

er komt een einde aan de groei, 3B! want Monatoon gaat bliksemsnel vervelen. de vraag is dan of dat nog valt te helen want zij is voor den drommel niet gedwee zij droomt al van een tent om uit te vechten wie tot de top behoort of tot de knechten…

Terug thuis bij Jan en Cora, met Jan aan de vleugel luidkeels zingend over het leven maar jij bent niet meer daar... Toen onze kinderen nog klein waren Maja speelden ze samen en bouwden we gezellige feestjes weet je nog ? Nu zijn ze groot en wees voor altijd in zomerland de dood kwam veel te vroeg…

Ten slotte de vrouw als het huishoudelijk Sorbo fenomeen, de Cora van Mora, de moeder met het maandelijkse probleem. Het vrouwelijk icoon goedgekeurd door de Vereniging van Huisvrouwen; geen bebaarde kapitein Iglo, maar wel een sterk merk met vertrouwen.…

Al ben ik geen Venus, geen Mona Lisa geen fenomenale schilder of anderszins Ik ben ik, neem me zoals ik ben, met mijn gebreken, met mijn hart.…

laat de wind stil gaan liggen wanneer we het vlees van elkaar afschrapen niets meer gaat van mij naar jou naaktheid tot op het bot geen kracht meer geeft verberg regen in stenen de verwarring van gedichten in een lichaam dat zichzelf verdrinkt zwalkend door verlamming laat het stil zijn tot in het meest argeloze woord ik ben de…

En denkt u, ik word senior maar niks wijzer Van lezen in die Seniorenwijzer Dan hebt u iets teveel van Mona Keijzer ...Had zij haar toetje nu maar ingeslikt Nu heeft het kabinet voor haar beschikt...…

mossig groen en vochtige aarde dat leven doet jouw hand op de mijne de kinderen in de bladeren wervelwindje van leven een zomaar zondagmiddag en nu nu ze groot en bijna weg zijn vallen de bladeren weer slaat regen ongeduldig tegen hetzelfde raam van waar ik je lopen zag tevreden glimlach rond je mond even geheimzinnig als die van de Mona…

voelde me enigszins bedrogen opende pas na de film het slot en dan: weer een vervalste code van Da Vinci Mona Lisa is geen vrouw maar man!…

De bruidegom is stapel op z'n bruid en ook op Cora, zijn geleidehond.…

Mormel de veelvraat is pas verzadigd als niets meer overeind staat de kunst op de muren ziet hij niet interesseert hem niet zelfs de grote Mona Lisa op de zijkant steekt hij prakt hij en breekt hij in brokken en gruis zo houdt hij huis.…

Waarom droom je van Mona Lisa? Is er geen stroom daar? Vonkt het alleen, vaag ergens tussen jouw buik en jouw hoofd? Vonkt het ook bij haar? Hoop je?…

oog in oog met de Mona Lisa van de Lage Landen onder de zwarte sluier behoeder van het kroezend kapsel de melancholieke blik van Oopjen vrouw en moeder een mouche op de linkerslaap hoe licht is haar huid net onder de zijden zomerjapon steekt haar voetje uit het ongeboren leven in de bollende buik de Gouden Eeuw aan haar voeten…

Prachtgroen lichtloensende ogenblikken aan de andere kant van de bar Omlijstend de warrige haren een gezicht Mona Lisa gelijk, mysterieus Knieknikkend wankelde ik op je toe woordeloos nam ik je in mijn armen ‘k streek een pluk uit je warme snoet opkijkend naar me, toegevend, lachend Heftige zoenen, hevig omstrengeld, warmte mijn hart ging…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

driehonderd jaar geleden ben ik ontwaakt en de schare bewonderaars heeft mij beroemd gemaakt mijn meester had mij snel vervaard' ik rust nu op linnen heel bedaard in drommen komen ze voorbij stappen naar voren en weer opzij lopen wat naar achter kijken schuin omhoog en ik berust zonder knipperend oog ik kijk ze onbevangen aan…

(S.v.p zie onderstaande illustratie!) Bah, wat een pokkebaan! Aldoor die toeschouwers Eeuwenlang stilzitten Alles doet zeer! Tijd voor een stickie. Mmm marihuanageur! Higher dan high! Ja nu gaat het wel weer!…