Alle inzendingen over Museum OR Aangeraakt willen wo

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Volgens Ali is Europa een museum volgens Adam is in een museum wonen fijner dan museum zijn…

Wohin die Vögel fliegen will ich sein in Afrika im Winter im Frühling zu Hause wo ich meinem Geburtstag feiere mit den Meinen. Die Sehnsucht nach weißen Neuschnee, die Düfte im Gebirge Sie bleiben Geburtstaggeschenke wie ich in Freiheit verpackt.…

Blankenheim, Quellenstadt, wo die Ahr entspringt… Blancio, Ich will immer bei dir sein! Blankenheim, immer schön, wo Hänge blühen, Blancio... es geht sich da so schön...…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

In WO II gingen er 25.000 per dag 6 jaar lang Nu leggen we de wereld plat Voor een fractie daarvan…

Daar staan ze dan: als bomen, los naast elkaar tekenen zich af op en in het veld waar pronken opvalt hun stammen worden bijna niet meer aangeraakt hun wortels kronkelen nu in het net leergierigen willen ze nog wel graag binnen handbereik omdat hun gewicht alles zegt…

Ik was ooit in het Holocaust- museum te Jeruzalem en toen zag ik een steen met jouw naam erop, ik heb die steen met diep respect aangeraakt, daar je naam in dat verre Israël, ik heb die nacht in mijn hotelkamer om je gehuild, deels door de wodka, vooral om je goddelijke moed.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

voor Felix Nussbaum bizar als emigrant niet welkom als Duitser gearresteerd en als jood vervolgd aldus directeur Ralph Keuning van museum de Fundatie om te overleven zou je jezelf in een tekening willen verstoppen of onderduiken in het huis op het doek van olieverf en wachten tot de duistere wolken zijn overgedreven tja... was…

Niet aangeraakt ben ik nog steeds verlost en volg ik de dankbare gestalten. Op zoek naar verhulde gezichten die schaduwen willen zijn. Van een droom die de kou kan verdragen als de stilte na een hoopvolle dood.…

Plots wordt zijn zachte lach even geraakt door de wind lijntjes in het vermoeide gezicht lijken te vliegen angst en onzekerheid staan te lezen in zijn donkere ogen vertalen openlijk verwarring in diep verborgen gedachten al is de lente laat zijn passen in de regen gaan niet meer alleen gevangen door die andere lach is de herfst dit…

Als aardse engelen richten zij hun hemel tot ons in een nachtelijk blauw Hun woorden zijn als stuifmeel dwarrelend op bloemenhartjes voorbij een diepe winterkou Door hun aanraking schenken zij het heilzame, het wonder met sterrenlichtjes in zacht kleurige ogen Hun handen zijn als pleisters op onze wonden als het balsem der mededogen…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Stellen we ons levendig voor, dat het mysterie van de liefde, ons nooit zou hebben aangeraakt.…

ik zou graag willen huilen zachtjes zonder haasten in de herinnering waar ik jou heb aangeraakt in de liefkozing van je hand toen ik jou droomde tussen vroeger maar nooit later ik zou graag willen liefhebben eeuwig enkel jij in de tranen waar ik jou heb gefluisterd in de regendruppels toen jij mij vlocht tussen uren maar nooit…

Het museum heet Ministerie van de Zee -- Er is geen kust meer.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Ik twijfel nog over wat je hebt aangeraakt een tere ziel of diepe wonde het is nu in de natuur die vertwijfeling en verwondering het heelt de stilte en mijn zonde er is niets meer dan die aarzeling in rust aangeraakt door wat jij misschien vergissen noemt.…

Een museum is een gebouw met een inrichting als herinnering aan wat ooit was en nooit meer mag een museum zou zo de herhaling van die grote fout moeten voorkomen nu gebeurt het toch wie weet ze nog de namen van de slachtoffers en van de daders van beiden zijn de namen anders hoeveel musea zijn nog nodig wereldwijd…

Juist op dat moment dat de angst haar in zijn greep kreeg en een ijskoude rilling door haar aderen joeg zag en hoorde ze de fluister van de liefde die net op tijd de kou verjoeg heel zachtjes voelde ze het strelen van de wind door haar verwarde krullen…

Je hebt Het mooiste En het droefste In mij Losgemaakt...…

vlinderimago binnen dit harde bestaan zachte beweging…

hij struikelt en stottert de dichter zonder pen zoekt beschutting in een mangrovebos van zoute ondoordringbare woorden waar geen raam uitzicht bieden kan vermorzeld onder de wielen van zuigende angst aangeraakt door een fluorescerende schoonheid dompelt hij zich in verrotting en vindt in stille duisternis zijn bevrijding hij vliegt…

haar hoofd stroomt vol goud licht als ze zijn brief vasthoudt hij beweegt naar een andere plek als hij haar brieven leest schone breekbaarheid van twee geschreven intieme levens de tijd is daar het diepe gevoel baant zich een weg naar de tedere eerste aanraking…

Hoe veel jaren al Heb ik deze deur, Deze sleutel In dit huis Aangeraakt, En als ik er niet Meer ben zal ze Me nooit gekend hebben - Maar deze steen, Gevormd naar mijn hand, Een gezicht gegeven Door mijn aandacht, Door mijn tijd, Zal voor altijd Een indruk geven Van wie ik geweest ben…

Nog geen twee vierkante meter dat is maar weinig huid om contact te maken met zoveel mensen die mij aantrekken, alle kinderen die ik wel zou willen koesteren de koeien en de ezels bovendien met wie ik wel zou willen praten te veel dieren om op te noemen ook nog de wonderlijke wezens die planten zijn, hun kracht en aanvaarding wat…

zachtjes veeg ik kleuren uit jouw lieve gezicht door het hoge raam kruipt nog net wat licht naar binnen dat zich eerder niet liet vangen met gesloten ogen geniet je zolang de zon je strelen kan en dicht de wijsheid aan de lente toe…

het verschil tussen land en lucht verdwijnt op de kaart alleen een witte vlek en nu op deze loodwitte dag wacht ik op een teken van je marmeren gesloten ogen het was een witte witte dag toen sneeuw en wolken elkaar raakten en jij het verschil niet zag je reisde voor eeuwig af…