Alle inzendingen over Mysterieuze

zwaan zwaan zo mysterieus laat je niet verleiden die onheilspellende onderaardse rivier af te gaan waar leidt hij heen geesten zullen je bestoken je zult mogelijk worden gebroken zwaan lieve zwaan van Tuonela beperk je enkel tot het zijn van het gezicht de naam die Jean Sibelius heeft gegeven aan z’n symfonisch gedicht…

'Zek Buussemaker neem met ons keen loopje De afspraak was nous achetons sam-sam Dus niks rien allebei naar Amsterdam Want dan wij houden Maarten aussi Oopje Dan worden wij en France furieus En krijkt die Pechtold deksel op de neus!'…

de woorden die jij aaneen rijgt nemen mij mee naar ver gelegen oorden waar zuiverheid mij als 'n warme jas omarmt verven bloemen mysterieuze raadsels op de muren, die alleen zij ontrafelen kunnen met vleugels op de rug gebonden…

met haar onweerstaanbare kronkelingen op donker schrift mysterieuze fonkelende ogen priemend in verlegen harten een onbedwingbare lust naar prikkelende zinnen bevredigt doch meedogenloos gevangen in het web der verleiding maar ook bevrijdt van geketend leven zonder dromen en uiteindelijk verlost in het rijk van illusie…

Koorts en koele handen een schaal met stukjes appel mysterieuze gezichten op het behang. Veel later, het fletse besef in je blik bij elk vertrek: je was geen partij voor de verte.…

´s-Avonds, wanneer je in de verte staart lijken ze op diepe bronnen waaruit op mysterieuze wijze de nacht over akkers, wouden en steden vloeit, de aarde bedekkend met een zee van duisternis. Zó donker zijn je ogen, mijn licht.…

virtuoos speelt zij om haar as in mysterieuze omwentelingen glijdend in golfslagen voor een publiek om te behagen lichte vleugels opstijgend in sensuele beroering duizelingwekkend glooiend in een spiegelende aanbidding een zijden zwaan in duikvlucht in een ontastbare ontroering artieste pur sang in een patroon van licht en schaduw…

Jij bent mijn veld voor ogen de enk, het hoge land in nevel en bij regen de bloem in mijn hand koren op mijn molen het dagelijks brood bij koude de kooltjes gloeiend avondrood voor mij de beste keuze tussen alle witte vlekken dat ietwat mysterieuze zo fijn om te ontdekken…

ik voel het mysterieuze van leeg en zwart zie het spiegelen in donker water als bodemloos gat ik weer de sombere gedachten die ik deinend voor me zie ga niet mee met hun finale krachten naar machten van het niets heb me omgedraaid weg van schaduw naar het warme licht mijn intense opluchting werd snel zichtbaar in de tranen…

poëzie fluistert in de nacht buldert op hoge golven zwiert en zwaait met zwaluwen is in mysterieuze mist kaalgevreten viskoppen ziet het eerste babylachje zwijgende mensen in een lift de spin, die zijn prooi leegzuigt een schreeuwende marktkoopman lichtstraal op een herfstblad opgejaagde vluchtelingen oneindig wentelt poëzie…

Ik zag jou in etappes op verschillende dagdelen jij spiegelde in mijn reflectie als mysterieuze opkomst tijdens mijn ontwaken tegen het avondlicht als silhouet. Ik zag jou van een afstand door mijn blik te concentreren jouw details vergrootten mijn illusie mijn helder beeld belichtte jouw volledige lichaam voor een levenslang portret.…

voor Olivia Neen, geef mij de duinen aan zee, een flinke bries, een lage lucht, de sfeer van onstuimig, herfstig weer bij noordwestenwind, neen, de duinzoom van dit vlakke land laat mij niet los, dit overgangsgebied, het is als met de zoom van een bol opwaaiende vrouwenrok, een mysterieuze overgang die een ondeugende droom bevat -…

Wie is toch dat mysterieuze wezen, dat door onze ogen kijkt? Wie is toch die geest, die met onze oren luistert? De wetenschap levert antwoorden, maar ik kan die niet geloven, en met mij geen ander beest.…

Amor rosa lanzarota naranja sanguinea een mysterieuze donkere roos haar lippen diep bezonken rood kijkt met verleidelijke glimlach mij ondeugend aan ze weet dat ik weet dat in haar bloed de liefde woont een nachtvlinder heeft haar pêche melba huid teder gekust amor rosa lanzarota naranja sanguinea…

zacht flapten de brede randen van donkere barden voor de toch al mysterieuze gezichten waarbij het lezen van enige werkelijkheid een schijnbaar onbegonnen werk bleek te zijn in het bewegen van deze groep zong muziek straalde creativiteit tot ieders verrassing zomaar de wereld in om daar snaaks en onverwacht op te duiken tussen…

Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht Uw zinsbegoochelende toverkracht Waart gij in mij, o wachtster van de nacht?…

zacht kwam je lach ineens uit de foto diepten je ogen een mysterieuze blik die ik nog niet kende uit het vlakke gezicht ik draaide me af van het volle licht maar je ogen volgden mij met hun magie in vergrootte donkere pupillen ik bleef staren wachtte of jij mij nog iets zou openbaren maar het moment suprême was voorbij…

Kon je maar mee met mij Daar waar mosgroen mengt met ijs en karmijnrood Tot aan een lucht vol mysterieuze wolken Zeker twintig tinten grijs tot ver in zee, en kleurrijk rhyoliet wat gelaagd is over dood of leven..…

ook jij hebt die lach in jeugdig verschijnen dat vleugje magie zal nooit uit jouw ogen verdwijnen ben verliefd op dat tikkeltje drama het mysterieuze van ondeugd dat sprankelt in leven en vreugd vandaag diana gezien na tien jaar weer liefdevol afscheid genomen toch ben jij mijn prinses naar jou wil ik komen voor een levenlang…

Gestolde druppels nachtbrokaat hechten zich aan de morgenster die vaag ontwaakt uit mijlenver tussen de dauw en dageraad met pastellen floers omvlogen rijst zij vanuit een schemerzee gehuld in prisma negligé door paarlemoeren golf bewogen zelfs de zon lijkt glans verloren zich te schuilen in haar pracht als door een mysterieuze kracht…

Ik rook de dood, een mysterieuze bloemengeur geen genade, je lot bezegeld de poortwachter staat er al geen retour terug wreed meedogenloos, een orkest speelde in het ritme van de duistere nacht, bejubeld door koud publiek geen wetten, geen genade het roept iedereen elk op zijn tijd, naar het onaardse land de duisternis van de nacht…

Mijn portret lijkt uitgestreken Fijnbesnaard doch dun gestoffeerd Volks ontaard en doorgeleerd Voortdurend getoetst en vergeleken Ontsnapt aan mijn bibliothecaris Nergens onbekend gegrond Nooit volledig afgerond voorbij bevrijder en archivaris Een mysterieuze betekenis is Bij toeval geheim te houden Wat het woord vermag Wanneer ik mij…

De slaap is als een donker woud die vele geheimzinnigheden in zich herbergt Aan de rand lijkt het duister en onbegaanbaar maar mysterieuze verhalen en kleurrijke diersoorten wachten geduldig om ontdekt te worden Verwelkomt door een donzig pad treedt men een sluimertoestand binnen De nevel trekt op onthult daarmee oeroude raadsels van…

Van Amsterdam naar Groningen dat is Langs Flevoland krap anderhalf uur rijden Maar als de buschauffeur zich laat verleiden En kilometers omrijdt, gaat het mis Toch weer een wijze les om in te prenten: Maak nooit zomaar een omweg via Drente...…

Mysterieuze klanken doorweven van schoonheid gouden klanken zo betoverend als zij zingt Weerstand smelt door brandende liefde de ondergang lonkt via haar stem verstand verdwijnt in haar nevel Ondergang gehuld in ragfijne tonen gevoelens die heersen in het hoofd harten die verwachtingsvol kloppen Dromen van klanken gehuld in nevel we…

Als het leven op zich zich vertakt in levens op afroep gespeeld automatisch, bedreven ruist onderhuids onbestemd een gevoel overstemmend de stilte van zwijgend verleden buigend naar beelden, uitgelicht achtervolgd door het mysterieuze komt de overkant langzaam in zicht, begint in het beeld van een tuin vol licht het…

Zie "Ingenieus", Theo Danes' snelsonnet over het opmerkelijke verhaal van deze mysterieuze, raadselachtige Alkibiades, die zelfs voor belangrijke superieuren onder de radar wist te blijven... ________________________________ Hij mag dan ingenieus zijn als een kei Toen hij in dubio zat, op de wip Ging hij heel slim naar China met z'n…

Het mysterieuze ontastbare totdat het de tijd acht Strelende oogopslag, een blik van herkenning Ogenblikken waarop men elkander wilt leren kennen Zovele vragen, wentelend in onwetendheid Doch wetende dat de tijd antwoorden zal op vragen Doelgericht, tastbaarheid maakt zich meester Gevangen in het mysterie Gevoel mist nimmer zijn doel…

klinkt bijzonder in oren varen aan de wind over tunes van jagende wolken omhoog, omlaag wiegend in een lucht van zuchten murmureren mysterieuze gezangen hoog aan de wind subtiele bewegingen wordt je meegevoerd door wonderlijke klanksferen van magische krachten waarop je ziel goed kan laveren op volle toeren begroet de wind je uitbundig…

Waar het landschap grensgebied vormt bij de rivier in de groene vallei is het zigeunerkamp gelegen maken de zigeuners hun muziek mooie mysterieuze vrouwen dansen terwijl gitaren en violen klinken een paar meiden beginnen te zingen er wordt geproost op de zomer er wordt gelachen en gedronken het maanlicht schijnt over de vallei schaduwen…