14157 resultaten.
Nacht en dag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 120 Zodra het laken
mijn lichaam raakt
Ben ik vrij
herboren naakt
Stromend, vluchtend, ruisend
Kapot, stuk, bruisend
Dan word ik wakker
prikken de zonnestralen
in mijn gezicht
De nacht
is in rook op gegaan
Ik zie het
want het is weer licht…
Vurig verlangen
hartenkreet
3.0 met 43 stemmen 6.819 Zoete kussen
trekken een spoor
over het naakte lichaam
Huivering,
de wind streelt mee
door het open dakraam
Twee lichamen
gaan tesamen
op in het ritme van de nacht
Vurig verlangen
in harten gevangen
in passie tot bevrijding gebracht.…
De gids
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.830 Zo naakt en broos
Geboren uit liefde
Vertel me eens je gevoelens
Als je een fluisterende stem hoort
Een ruwe hand je beroert
Ik ben de dageraad en de nacht
Het licht dat je de weg zal wijzen
De hand die je zal leiden
In minder goede dagen
Toon me de weg naar je hart.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 160 de herfst ligt op de grond
een tapijt in alle kleuren
met bladeren in het rond
verspreiden zoete geuren
ik zie wat bomen treuren
om de kaalheid van hun kruin
ik hoor wat struiken zeuren
hun groenheid wordt nu bruin
maar ik denk alleen aan lopen
met blote voeten op het tapijt
mijn gezondheid laat mij hopen
geen hindernissen in de strijd…
defloratie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 234 Zijn pracht hangt
Over zijn bladen heen,
Zijn zweet: de dauw
Geilt op de nacht
En blad na blad
Valt sensueel
En ritsel ritsel
Vlijtig neer
De aarde schokt
In zijn genot
Zo spettert spastisch
Slijk elastisch
En door’t splijten van de aardkost
Hier Schaamteloos en gutsend neer
ZO OOK
Het naakte tafereel
Van de bruingezonde notelaar…
Sarcofaag verzonken
gedicht
2.0 met 28 stemmen 9.531 Sarcofaag verzonken
in de hal, en jij
alleen op de boot
in de nacht.
Generatie in steen, de
jaren gehakt uit graniet.
Je schatten versleept
naar een andere oever.
De mummie ontwindseld,
het gezicht naakt:
door priesters gelooid,
verkocht op een ansicht.
----------------------------------
uit: 'Alsof ik stof ben', 1989.…
zo droomde ik
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 862 jij buigt je voorover
en iets in je
zoals
een slapende vlinder
in morgenlicht
bedekt mijn naakte huid
ik dans dromen
de dag en de nacht
wijd in woorden
blauw
teder rozen blauw
een bloem in zee
zo beiden oorsprong
waarmee ik liefheb
en jij…
Zij (3)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 292 Ik schik en bind en vlecht haar haren
Liever steel ik haar speld
Dan schudt ze de wrong los
Tot een deinend boeket
Dan zing ik hees naar haar
Een wierookpluim in een glazen tempel
Gewijd aan de dorst die brandt,
Om de druppel smeekt
In een hotelkamer zwelt de nacht
Voorbij en voor de sluimer
Met de smaak van truffels
Haar naakt rijst…
De lift (nacht) merrie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 169 Er zijn vele soorten merries
de meest voorkomende is die van de nacht,
niet lopend op 4 benen,
maar zo eentje die meestal wacht:
tot je diep in dromenland bent.
Zo sta ik in de lift,
die "stil" valt op een ongelukkig moment,
niks geen vier benen,
'k sta er op slechts twee.…
De weggaanden
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.972 Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij.
Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte.
Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte
en hem het zwaar vermoeide hart stil lei.
Gespannen keek ik in de duisternis
en luisterde naar waar hij was gelegen.
Er was geen enkele schemering van bewegen,
geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis.
De kamerdeur…
De nacht in mij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 238 De nacht ontkleedt mij
in een stille wake tot
diep in de broosheid
van mijn poriën
die eens werden gevoed door
het naakte pantheïsme die
de vleugel was die mij droeg
doch de gesel die mij tartte
zag ik niet als de gesp die mij
verbond met het verlangen
om eeuwig trouw te zijn
aan die vagebond
die mij verried en de deuren
wou forceren…
Renaissance
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 214 bewust breek ik de avond
bang dat het zwijgen van de merels
de tijd vertraagt
in onbewogen ogen
en kou doet kruipen in huiverhaar
van de schoonste scherven
lijm ik mijzelf merels en meer
dicht de nacht
wanneer de maan de torenhaan raakt
en stap naakt uit dit stilleven…
zoals het toen begon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 als de dag de einder naakt
de laatste groeten van de zon
aan mij gericht wat harten raakt
en in het felle tegenlicht
het zichtbaar wordt
wat eens verloren ging
in schaamteloos evenwicht
zoals het toen begon
dan belooft de nacht
zacht fluisterend dat
de vroege ochtend wacht
en droom ik weg
al luisterend…
thuisreis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 woorden aan
hun begin nog
naakt geprevel
naamloos in een
wankele nacht
de maan beeft
en luistert
de dwalende
wind houdt
zijn adem in
woorden horen
de verte zoeken
het houvast
zweven als
witte vogels in
het vroege
ochtendlicht
naar de taal
waar ze
willen wonen…
Gebonden woorden
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 857 het landschap herkent
de verte
de leeggeschudde stilte van de dood
windvlagen vormen losgebroken woorden
volgen het uitgeputte zwijgen
in gelezen verzen
zwart getuigt de hemel
de nacht in je ogen
de wolken ooit teerbemind
ik lees je
naakt
in de diepte
en noem je fluisterend
mijn vreemdeling…
Tot aan het voeteneinde…?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 Het diepe ademen
in zovele nachten, wat
naakt en ontspannen
in haar droom de mijne
onderzoekt, te lezen in
een zucht wat liefkoost
het avontuur van ziel,
en zaligheid, genezen
van rug tot aan het
voeteneinde en terug,
voel me ik bevoorrecht,
angstwekkend kwetsbaar,
wonderbaarlijk, tegelijk
dan wel zonder bijkomend
gevaar te worden…
geladen revolvers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 wanneer oren voorbijgaan
aan woorden en slechts luisteren
naar het naakte geluid van de nacht
wanneer woorden de betekenis mijden
en zich laven
aan een nietszeggende bron
wanneer emoties verdwalen
in de labyrinten van de ziel
en verworden tot geladen revolvers
dan is het radeloos gelaat
niet meer in staat
de dreiging te verwoorden…
Wat je ziet, achter de orchideeën
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 278 En kijk, even orchidee opzij,
er komt weer een autootje bij
jawel het is stelletje nummer twee
ze komen tegelijk aangereden,
das uniek
Wachten hoeft ie nu dus niet,
zoals ik het vanaf hier nu zie
Begroeting is kort maar effectief,
en zo verdwijnen ze als een dief
In de nacht,
de auto's als stille wachters achterlatend.…
Passie
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 3.268 Mijn tong
trekt een spoor
van genot
Op satijnen lakens lig jij
Bij het schijnsel van de maan
Zie ik de contouren van je naakte lichaam
ik kruip er zachtjes tegenaan
Een huivering, van ons twee
de wind streelt mee
door het open raam
Twee lijven in elkaar verweven
dartelen samen
op in het ritme van de nacht
Vurig verlangen
in harten gevangen…
De maanschijn hangt
poëzie
4.0 met 3 stemmen 865 Naakt en bloot de wijde heide...,
als een kerkhof naakt en bloot...
Is dat de slaap des Winters?
Is dat de slaap der Dood?…
Dag nachtvlinder
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 468 haar kleur is overleden
nog voor ze ontluiken kon
gebrek aan rust dreef haar
steeds verder van het colofon
ze fladderde tot diep in de nacht
waar stilte haar gevoel versterkte
daar straalde ze vol levenslust
zonder dat iemand het merkte
haar letters verschenen niet meer
overdag was ze slechts een naakte
nachtvlinder die tussen de toetsen…
Blootleggen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 430 stap naast vertrapte paden
met voeten in zompige aarde
proef naakt het malse gras
snuif de geur van ziltzoete liefde
in een zwoel ontsluierde nacht
raap kiezelstenen zuiver wit
gepolijst door bruisend water
laat ze glijden door je hand
en voel de stroom van eigen zijn…
Lakens der liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 209 Omdat het buiten kouder wordt
kom je nu eindelijk onder de lakens
het hemelbed aan de horizon spreekt liefde
je strekt je uit, vlijt je zacht tegen mijn lijf
er gaat een rilling van tevredenheid
zo knus en teder is ons samenzijn
intimiteit, maakt de nacht gezellig
zelfs de halve maan lacht een glimlach
naar dit naakte onder de lakens bestaan…
bevrijdingsdag
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 223 nee
schrijf me niet over vaderdag
of hoe zacht zijn stappen klonken
gestreeld
en tot tranen getast
in de nacht
ik ben al gevallen, de dagen ongedeeld
neergelegd op het kindergebed
en de donkere plekken aan het einde
van mijn jeugd
nee, schrijf me niet over vaderdag
het binnendringen, naakt in kleding
kom, laten we gaan, lachen en leven…
Wijsheid uit het oosten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Bij het fluisteren van de nacht
zag ik als een blinde ziende zo onverwacht
dat de wijsheid zich aan mij openbaarde in
het oosten. Ik wist mij geborgen en bemind
door de naakte waarheid van dat kribbekind.…
melkdauw
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.407 in de stilte van de morgen
vol van dauwend gras
blote slippertenen
geurend naar jasmijn
loopt zij naakt
te dromen
nagenietend van de nacht
fluwelen liefde
teder en toch hard
trapt zij kevers plat
even is zij als een kind
zonder toekomst
gelovend in die waan
van echt en puur
tot zij nuchter
naar de zure melkboer grijpt…
melkdauw
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.395 in de stilte van de morgen
vol van dauwend gras
blote slippertenen
geurend naar jasmijn
loopt zij naakt
te dromen
nagenietend van de nacht
fluwelen liefde
teder en toch hard
trapt zij kevers plat
even is zij als een kind
zonder toekomst
gelovend in die waan
van echt en puur
tot zij nuchter
naar de zure melkboer grijpt…
Nello opnieuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 426 het is koud vandaag
de lucht is flinterdun
en brengt de sterren dichter
bij het bibberoog slechts
vertroebeld door de nevel
van een ontsnapte ademteug
er zijn geen handen meer
verstopt in zak en want
worden ze niet geschud
noch uitgestoken naar
de naakte rafels van een man
die stilaan blauwer ziet
deze nacht zal Nello sterven
opnieuw…
melkdauw
hartenkreet
1.0 met 24 stemmen 3.459 in de stilte van de morgen
vol van dauwend gras
blote slippertenen
geurend naar jasmijn
loopt zij naakt
te dromen
nagenietend van de nacht
fluwelen liefde
teder en toch hard
trapt zij kevers plat
even is zij als een kind
zonder toekomst
gelovend in die waan
van echt en puur
tot zij nuchter
naar de zure melkboer grijpt…
de schors van de nacht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 329 laat me
als een kleine vlam
mezelf zijn
want hoe anders kan ik uitleggen
dat de nacht zich niet vergist
naakt op mijn schouders
hij is een reiziger
-ik ken zijn gewoonte-
en komt binnen via schemerlicht
berooft een boom van zijn bladeren
en ebt dan weg in het oog
van alledag
laat me
het ruisen legt zich neer
ik klink zachter op…