Netgedichten

netgedicht (nr. 12.877):

defloratie

Zijn pracht hangt
Over zijn bladen heen,
Zijn zweet: de dauw
Geilt op de nacht
En blad na blad
Valt sensueel
En ritsel ritsel
Vlijtig neer
De aarde schokt
In zijn genot
Zo spettert spastisch
Slijk elastisch
En door’t splijten van de aardkost
Hier Schaamteloos en gutsend neer

ZO OOK

Het naakte tafereel
Van de bruingezonde notelaar
Naakte struiken
Kale grassen
Grauwe lucht
Die zuigt en zuigt
Zo spuit
En spuit
Het grauwe neer
Natuur
Natuurlijk,
explodeer