Tot aan het voeteneinde…?
Het diepe ademen
in zovele nachten, wat
naakt en ontspannen
in haar droom de mijne
onderzoekt, te lezen in
een zucht wat liefkoost
het avontuur van ziel,
en zaligheid, genezen
van rug tot aan het
voeteneinde en terug,
voel me ik bevoorrecht,
angstwekkend kwetsbaar,
wonderbaarlijk, tegelijk
dan wel zonder bijkomend
gevaar te worden afgewezen.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 23 juli 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
Heel mooi neergezet dichter.