Alle inzendingen over Nomen est omen

Bij ’t eten komt een wijntje goed van pas, toch past mij hierbij geen onmatigheid. Dus neem ik, na een hapje op zijn tijd beheerst steeds ‘n klein teugje uit mijn glas. Waarbij ik me in elke slok verslik en steevast in zo’n stom stuk stokbrood stik.…

Het ding is krap en traag, de motor luid. Als je er slechts in slaapt dan geeft dat niet maar ’t regent hele dagen dat het giet, we komen dus dat pokkending niet uit. Het leven, in een camper opgesloten als escargod in Frankrijk, is zwaar klote.…

Ik zeg: “Tant pis, bien sûr, oh, c’est pas grave“ en lees Le Soir, draag een alpino-pet, ik rook Gaulloises, eet Brie op mijn baguette en drink nog enkel Vin Rouge de la Cave. Mijn jeu-de-boules is echter zeer gênant, dus ’s avonds val ik steeds weer door de mand. (Oorspronkelijk, maar gewijzigd wegens “niet netjes”): Maar ’s avonds, bij…

Bijzonder fraai, zo’n vue panoramique. Het hekje langs de rand blijkt ietwat minder en ik verlaat behoorlijk wat gezwinder dan ik van plan was deze hoge piek. Nee, uit in eigen land is veel gezonder denk ik, terwijl ik naar beneden donder.…

Uw dichter is in Frankrijk, hij rust uit en meldt vanuit de verte vriend en vijand: als lezer heeft u ook een dagje vrij want ditmaal wordt hier geen speedsonnet gespuid. Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie, vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…

“Een tegenligger ! Méér naar rechts ! Pas op! Kijk uit! Een bocht ! Je rijdt te hard !” Ik snauw die woorden bits en bitter tot mijn vrouw, ’t is onterecht, ik wéét het, maar ik tob. Het maakt niet uit: Alp, Pyrenee, Vogees; zij rijdt perfect, maar ik heb hoogtevrees.…

Ik ben wel depressief, maar onverslijtbaar Dus als ze me royeren ga ik voor Mijn part gewoon als eenmansfractie door De LPF c'est moi, riep Winny strijdbaar En steeds meer achterban roept het haar na: De LPF? Die vinden we maar mwa...…

Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; tournez, dansez, la vie est un bal, finit bien, finit mal. Courrez, sautez, la vie est un jeu, attrape qui peut!…

Barber hiphop Shop En ik had het niet in de gaten Marie est partie back to Zelzaten…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

(l'important c'est la rose) ik dicht een schilderijtje 'een zomers taferel' met een handvol warme woorden doch geen zin teveel het zonnetje zal er op schijnen de hemel moet strakblauw en het weiland vol klaprozen schrijf ik speciaal voor jou…

Lag dan alles in het omen?…

la vie est survie doodsbang waan ik daan met infuus en drain in de leeuwenkuil maar vind hem dribbelend achter een grote bal aan in de recreatiezaal hij heeft geen woorden voor de dood hij ademt speelt en lacht de morgen open --------------------------------------------- zonneleen 35 zie www.abelstaring.tk…

(La langue de l´enfance est toujours la plus belle. De taal van de kindertijd is altijd de mooiste.) Henry Bauchau, Les hirondelles boivent en vol. Uit: tentatives de louange.)…

Geheel zwart Jonge vrouw geknakt in de bloei van haar leven Zij genoot na, op haar fiets terug van feest Haar leven ge- nomen door een man die ik beslist nooit wil leren kennen Voorbij de einder heb jij net als andere slachtoffers van nodeloos en zinloos geweld geweven stof opgetrokken…

Hun vraatzucht heeft mij de adem benomen, de luchtwortels bijna leeggezogen, bespeur ik in vlagen van koortsige koude, het omen.…

Lezer dezes zij verwezen naar de bijdrage van jl. zondag aan het snelsonnet van kameradski JW Bontje _________________________________ In het ondraaglijk midzomernachtlicht Heeft de prigozjinïstische legende Met zijn Wagnerische huurlingenbende Op een haar na een putinputsch verricht "Alea iacta" sprak hij bij de…

. -------------------------------------------- GOALIE Ooit moest ik kneepjes van zo'n 'nomen' leren Een duo-eiig kneiterharde knal Van een met sticks gemepte hockeybal Met tok en legguards, in mijn keeperskleren Gelukkig werd ik later een linksbuiten En scheids, die drie keer voor het eind mocht fluiten…

Tel est le cœur. Il dessèche le tonnerre. Il sème dans le ciel serein. S’il touche au sol, il se déchire. Sa repartie est l’hirondelle. Il déteste la familière. Que vaut dentelle de la tour ? Sa pause est au creux le plus sombre. Nul n’est plus à l’étroit que lui.…

Zijn gasten mogen af en toe iets zeggen De prins is hij, nee meer, il est le roi en denkt bescheiden: ‘Oui, le tour c’est moi!’…

dat krijg je dan en je weet niet waarom stenen dreigen te breken schutters in het groene gras het gevaar van de bomen dat ik op mijn hoede ben in een droom was ik een telg uit een oud Frans geslacht je moest je langzaam cacheren om de zekerheid van geluk c'est simplement comme ça en de twijfel gaat voorbij tot weer een volgende…

Le Printemps est la natuurlijk zijn er prachtige jaargetijden doch geen één kan tippen aan het voorjaar het jonge leven de primeur van al het nieuwe groen waar we reikhalzend naar uit keken geluk associeer ik met het zó prille maar ook met de allereerste kriebels of liever nog dat plukje voorjaar als rendez vous ergens achterin maart…

Hij heeft een opponent Een vrouw, een Estse: Kaja Kallas Nou dat zijn twee vliegen in één klap Daar kan Poetin niet tegen op!…

de tijd staat stil zo merk ik ter zijde op doch mijn stemklank verraadt enige ergernis, vertaalt derhalve de onrust van een aanzwellend innerlijk ongemak overeenkomstig het drammerig gedreun van een horde aanstormende paarden in galop mijn eigene ongeduld staat voor kenners merkbaar in brand zeker als wachten mij tenteert…

We zijn onderweg. Hoor je de hoop in dit zinnetje? We zijn onderweg. Hoor je ook dat je vol moet houden? We hebben een gezamenlijk doel en verheugen ons op een groots perspectief... Verlaat de beuzelarij. We vormen een hechte groep die op de been wil blijven als tunnelvisies, vreemde fobieën, neerslachtigheden de kop op steken. We zijn…

Het zal nooit te laat zijn, we doen geen water bij de wijn, il n'est jamais trop tard, bij tegenspraak zijn de rapen gaar.…

S trijdend tot de laatste ademsnik E enzaam vechtend om een waardig bestaan M aar brute kussen laten geen traan I s zij naar een vrije wereld gedwongen R esten van een waarheid worden gedoofd A fgelopen is haar leven, van vrijheid beroofd (Semira Adamu, een Nigeriaanse vluchtelinge, gestorven voor een zucht van vrijheid)…

met licht gekanteld hoofd verbreekt hij de stilte na de dood het lichaam iets voorover gebogen zijn lege armen vouwen zich als zwarte vleugels om haar heen je ne repartirai pas zwijgend danst hij haar naam Agnès in de laatste liefdesdans buiten op het plein l’amour est tout ce que je peut te donner ne me quitte pas…

hier moet het zijn -dit is de plek; hic locus est bomen, regen, zon verweerd maar onverdreven, het water is stil gebleven aan het einde van de dag als adem is neergedaald begint het roerloos herhalen heel even lijkt alles nog gisteren, onaangetast door werkelijkheid en autonoom naast elke gebeurtenis een rimpeling vlucht voor de…

op muzische wolken was ik gaan drijven eeuwig écrire c'est mourir tot groet -…