Alle inzendingen over Observeren

Laat me niet lachen niemand komt het wellicht te weten wat eens is gemaakt, je ziel heeft geraakt. Hoe noem je 't niet meteen geïrriteerd raken temperament bevriezen , doordenken staken. Schoonheid wordt steeds voor ogen geboren, is in de klanken en unieke intonatie te horen. Niets maakt het er naar om letters te bevragen, regels en zinnen…

Ze bekijkt mijn huis, ik volg als een gids die leert -- wat bijzonder is.…

. ------- Ik stuur dit jaar mijn goudvis uit logeren De kleine Jaws mag naar een echt hotel Met vriendjes op Schiphol, dat wou ie wel Kon ie meteen de luchtvaart observeren Van vreugde maakte hij een pirouet Want anders ging ie thuis door het toilet.…

In oogverblindend witte wolken De zielen van vermeende doden Zij observeren onze noden Maar ook de vreugde van bevolken Zij zien de gele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…

In oogverblindend witte wolken De zielen van vermeende doden Zij observeren onze noden Maar ook de vreugde van bevolken Zij zien de gele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…

In oogverblindend witte wolken De zielen van vermeende doden Zij observeren onze noden Maar ook de vreugde van bevolken Zij zien strogele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…

Wat zou hij graag haar denken observeren zoals ze daar gebiologeerd zijn schilderstukken bestudeert haar ene schouder lager dan de ander, het ene been een tikje buigend, dat tasje op haar zij. Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze dat er achter schuilt.…

Wat zou hij graag haar denken observeren zoals ze daar gebiologeerd zijn schilderstukken bestudeert haar ene schouder lager dan de ander, het ene been een tikje buigend, dat tasje op haar zij. Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze dat er achter schuilt.…

Ooit een dag of wat terug in de tijd viel een pen in mijn hand op een stuk papier vol met spelfouten zo zou de mens zeggen als een junk die zoekt naar een shot voelt mijn ziel zo gewoon zonder letters in dit kasteel zonder letters in de goot zonder letters net zo goed dood vraag af vraag maar raak raak en kraak observeer vermijd het…

ik spioneer gevaar begluur de bedreiging beloer de beroerden ik bespied het onraad observeer de stouten de onverlaten slechterik ik verken en verspied naast onheil het risico ik gluur met mijn ogen of kijkers die staren ik blik zonder verblozen rond mij koekeloerend in het bezit en privé het doen bestuderend volg ik ook het laten van…

de voeten wijzen mij de weg naar optimisme hoop stut vertrouwen in een toekomst met zonnige bewijzen gestaafd ik observeer kikkers zorgeloos hun meiconcert ten beste gevend zie geïrriteerde kieviten buitelen reigers klapwieken naar rust en geborgenheid scholeksters ruziën vaardig vliegend eindeloos het mensdom imiterend bevrijd van hoofdpijn…

ik bouw een tent waar ik maar wil en kijk door vreemde brillen ik observeer als een geheim agent en zo verdwijnen langzaam de verschillen er groeit een landschap in mijn geest; het went…

Zou men daarmee nu ook, na lang proberen ………………….. kunnen observeren ?…

De spanwijdte van de vleugels is enorm daar drijft hij op in wind en storm duidelijk is, dat hij ervan geniet alles is kracht en energie wat je ziet op dit moment zal een prooi hem niet bekoren je kan nu zelfs zijn krijsen horen het is geweldig hem te observeren en van zijn kunde en stijl te leren zijn felle ogen hebben mij ontdekt zijn…

open gaan Genietend in de tuin rondwaren De neus zal geuren vergaren Kleuren spelen met het gemoed De roos is als een warm hart in vurige overvloed De orchidee, daar speelt liefde mee Ieder viooltje maakt de mens gedwee Bloemkleuren spelen Het mag het gevoel met schoonheid bevoordelen Je hebt flora leren waarderen Tijdens gemoedelijk observeren…

Sferen vol bosromantiek Natuur etaleert haar bijzondere akoestiek Het woud laat je aarden Ze schept haar intrinsieke waarde Beheer is extensief Robuuste bomen schenken ogen gerief Bosklimaat zonder extremiteiten Je ontdekt haar kernkwaliteiten Waar het bos haar eigen leven leidt Wilde flora over de bodem verspreid Observerend, vol met…

hulpstukjes waren klein een licht accent de wat gebogen lijn het mooi donker wimperkrullen je had een tasje vol met tal van eigen heel aparte spullen waarin ook lipstick en mascara school jij spiegelde een lach voordat je jouw gezicht aan eigen vaardige vingers overgaf de knipoog in de wacht ik mocht jou zonder taal of teken observeren…

Wandelen door intieme sferen Waar je rust mag observeren Besloten gelegen stukken bos Sferen uit een avontuurlijke epos Sparrennaalden in dikke pakketten Reeën die opzichtig op je letten Wuivende aren van het pijpenstrootje gras Momenten dat je er rustig in je eentje was Fijnsparrenbos waar het licht amper kwam Menig boom met dode takken…

De nacht heeft schijnbaar smetten van gisteren ook die van vandaag werkelijk op haar voorhand al in een handomdraai blijkt nu echt weggedaan, vele gulle gouden zonnestralen spreken ons aan. Bijna lauwwarm bijna azuurblauw is de lucht en zee ook de wolken die opgestegen 't gevleugelde wegen, ze hun weg laten gaan om scherend op pad te gaan.…

Het voelt 100 kilo lichter: een vederlicht gevoel het maakt mij tot een dichter terwijl ik zoveel voor je voel als ik naar je kijk je observeer en elke vezel in mij zegt: ik ben de koning te rijk! Nu staak ik mijn gevecht...…

Met m'n dochter observeer ik heel ontspannen auto's in 't verkeer. We hebben nét geen hinder van de stank. 't Is druk. Ze zitten maar voorbij te zoeven in Golfen, Smarts en sleeën, niet relaxt, integendeel, ze lijken we behekst. Wat zijn we beiden blij, dat wij niet hoeven. De temp'ratuur is vijfendertig graden.…

me binnen Want als een gedreven vis Zet ik je op je zinnen Op jou vredige lege stranden van liefde Zonder vooroordelen Zal ik rust vinden Haal me eruit Laat me spartelen op het droge De woeste zee Mag dan wel mijn haven zijn Het is nu tijd Iets in mij verlangt naar iets anders Bevrijd me Al doet het pijn Al betekent het mijn eind Niet langer observeer…

Ze cirkelt om me heen, en af en toe nader zacht rakend, maar bovenal observerend Een breekbaar raamwerk zonder kader Hele zinnen lukken (nog) niet, steeds lerend "Ze" is licht autistisch en blind; Staat zacht, warm, onbreekbaar en centraal alleen; Geen contact, het breekt en breekt mijn hart als broze steen.…

bescheiden oppervlakte Genoeg om heel tevreden met z'n twee En god weet hoeveel nazaten Er in die honderdtwintig jaar De kit met kolen vulden, De blik op straat met niets Een voetganger een wandelaar En af en toe een fiets Maar die in loop der tijd Vervangen werd door blik Zouden zij hun blik hebben verruimd Met zekerheid van 't observeren…

Zintuigen observeren nauwlettend alles wat leeft en heerst Vingers tasten en proeven; dit resulteert in een magisch feest. Na een kille en dode winter ontwaakt al wat ademt, de kille sleur doorbroken Mijn bloed stroomt en kolkt, rode roos volledig ontloken.…

ik je graag willen aanraken en verwennen Mijn gedachten aan jou worden door passie verteerd Mijn ogen volgen je soepele bewegingen van je heupen Dalen af naar de prachtige benen die zich bloot geven Hoe zouden je zachte lippen smaken als ik je kus Een stil genieten van je schoonheid laat mij zweven Onverzadigd blijven mijn ogen je lichaam observeren…

mens o mens gij wenst zoveel gij bent zoveel gewend gij bent niet meer als de dappere dodo een jojo van hebzucht en succes veel geld en veel macht niemand staat op niemand heeft de kracht het wordt van je verwacht het woord verkracht maar de runen is men vergeten op het tablet ooit in steen geschreven door doorzettingsvermogen observeer…

Ik observeer mijn zon en maan in hun beste pak op alle dagen en nachten dat het hun schikt, ik zoek een woord dat zich lenen laat voor alles wat mijn verbeelding overslaat, de werkelijkheid ten spijt.…

lucht de elementen van het leven, ik zie dat de aarde plaats heeft gemaakt voor water en dat het vuur weldra zal verschijnen, ze weet het en we converseren in een taal die weinigen begrijpen ze beleefd het samen mediteren als een groet naar de voorbereidende dood ik bespeur geen angst verdriet of leed wanneer ik haar bleek gezicht observeer…

Het universum is gigantisch groot De weidse ruimte laat zich nauwelijks meten De aarde is, je zou het haast vergeten Niet veel meer dan een kruimel in haar schoot En op die korrel maakt de mens zich druk Om voetbal, om carrière of geluk…