Netgedichten

netgedicht (nr. 79.574):

hoe zij

haar komend sterven met
lovende woorden verwelkomt
met een inzicht dat slechts
diegene heeft bereikt die aandachtig
het leven heeft genomen
zoals het zich heeft voltrokken

aarde water vuur en lucht

de elementen van het leven, ik zie
dat de aarde plaats heeft gemaakt
voor water en dat het vuur weldra
zal verschijnen, ze weet het en we
converseren in een taal die
weinigen begrijpen

ze beleefd het samen
mediteren als een groet
naar de voorbereidende dood

ik bespeur geen angst verdriet
of leed wanneer ik haar bleek
gezicht observeer en zie
datgene waar ik nog
geen lering uit heb getrokken

zij is mijn leraar die weldra
haar vaste vorm verlaat en
haar geest de ruimte laat
verkennen die de bardo
haar zeker aan zal dragen

of ik haar zal missen, ja
mijn mensgevoel draagt
deze emotie als last
die ik met liefde omarm