Alle inzendingen over Ochtendstond

al sta ik vroeg op de zon is me al voor het warme witte licht lokt alles binnen naar buiten kristalhelderheid de verbeelding verbleekt bij zoveel licht ik vind geen zinnen van beheersing…

warrig waren de gedachten die bleven schimmig in onbekende verte hangen ze zijn dan moeilijk te duiden, of er nu engelen zongen dan wel sissende giftige slangen zich in het bewustzijn dwongen zeker is dat een zware klok het zesde uur verslaat en terwijl een zebravink ontwaakt neigt de hemel naar ontluikend blauw; weer wordt een ochtendstond…

De haan die kraait de dag kriekt dauw bedekt de aarde…

Heel vroeg werd ik wakker, de morgen was nog stil en blank, toen er ineens een vogeltje neerstreek op mijn vensterbank. Uit zijn keeltje trilde een liedje, zo lieflijk dat toen het begon ik al mijn zorgen voelde smelten als sneeuw voor de zon. Het zong van verre stranden, vol van vrolijkheid en dans; het was of enkel het…

voordat ik opsta, rechtop ga lopen, ben ik homo erectum maar dan wel hetero sta ik aderenkloppend overeind en verlang naar het neerhalen van mijn vlag gulzige lippen is wat ik vraag mogen aan mij tippen graag en traag…

Het kabbelende beekje in het bos. Je draagt je haren los. Zachtjes streel ik over de huid van je wang en plots ben ik even bang voor wat nog moet komen en ons reeds is ontnomen. De ochtendzon en de rijp op het gras Ik heb altijd al geweten dat jij de ware was.…

ik wrijf de ochtend uit mijn ogen, nog voordat ik ze open voel ik warme lippen op de mijne en rek mijn armen uit verstrengel ze om jouw warme lijf, dat uitnodigt om terug in bed te vallen nog even dan…

omarmd door jouw liefde word ik geleidelijk wakker wetend dat jij mijn dromen bestormde vannacht rek me glimlachend uit zoen het ochtendgloren met het opendoen van de gordijnen een nieuwe dag straalt mij lieflijk tegemoet en wandel op wolken het morgenlicht tegemoet…

Vanmorgen vroeg gewandeld aan de Westlandse kust. Het was rustig, enkele mensen wandelden met hun hond en er waren zelfs al mensen in de zee. Een goedemorgen wens was er zeker bij. Kwallen in overvloed, een licht zonnetje met enkele regenspetters kwam mij tegemoet. Het werd een mooie wandeling dicht langs de vloedlijn. De…

Het ochtendgoud straalt glimlachend over het land. Triomferend schijnt de zon en de aarde warmt in een razend tempo op. Extreem is het hoe we ermee bezig zijn, maar dat is logisch. Bloedstollend is het eigenlijk wel, we weten er bijna geen raad mee. Als mens moet je zo min mogelijk inspanningen verrichten. Verkoeling…

Al weer een dag waar moeheid licht niet kan verdragen en spierpijn om wat extra nacht komt vragen. Laat toch vandaag nog even gist'ren zijn met ogen dicht nog even niet door morgendauw ontsloten. De vogels roepen al tot nesten bouwen op zij denken dat de wereld alleen door werken maar kan draaien. Het liefst draaide ik zo'n…

het licht al op eerder dan de voorgaande dag even is er een zielenlach ik koester mij dan onder een warme deken, en hou dit moment zo mogelijk vast; het is ruiken aan rozengeur die zwaarte doet weken ook al is de geest gewillig de hemel wil het ontwaken een wijle verdagen dan speelt het geluk, kort zijn part ondanks dat het bewuste…

het is de lucht de geur en klank van wat uit takken barst op dit uur moet ik naar buiten laat mijn ziel uit als een jonge hond languit in bed mag de nacht zichzelf verdromen in de ochtendstond…

ongemerkt in de ochtendstond van het universum waarin ik verblijf weerspiegelt zacht in het vooruitzicht van mijn innerlijk jouw huid geworteld in mijn lichaam steeds dieper de stilte in de mij verleende tijd…

zij leeft in een donkere wereld als de zon opstaat schuift zij de gordijnen naar het midden van het venster haar ogen verdragen geen ochtendstond haar ogen verdrogen bij zoveel verdriet het licht ze ziet het liever niet…

deze aarde behoort niet meer bij mij alhoewel ik eraan geloven moet alles draaft aan mij voorbij zij overstromen doet vroeg op neem ik in mijn mond terug naar werkelijkheid slapeloosheid kosteloos put het uit bagage draaiend door de ochtendstond…

Op de prachtige tonen van de ochtendstond. Die zich in vele aarden laat gronden.…

morgen, ja morgen ga ik u raken morgen, als de ochtendstond naar de tandenborstel grijpt om onwelriekend te verdoezelen als u dan, ondanks weer een smerig etmaal voor het slapen gaan, denkt, ik heb het gehad, wacht dan morgen af ik heb nog een paar nare woorden voor u.…

de nieuwe dag begint des ochtends het is goed daar rekening mee te houden een gewaarschuwd man telt voor twee waarbij nog komt dat de ochtendstond slechts kort wat goud heeft in de mond met bovendien een verzilverbaarheidscoëfficient van vrijwel nul…

Het is een moord party Zuipen als een idioot Stokslobberen in de schoot Kotsen over je eigen tieten Dat is echt genieten Lekker beesten en op de tafel belanden Genomen worden in alle standen En zie daar in de prille ochtendstond Ligt ze dan uitgeteld in haar blote kont…

De zilveren maan danst haar laatste uren voor de ochtendstond, waar azuurblauwe lucht zijn intrede neemt met een nieuwe dag... het gouden koren zwenkt heupwiegend op de tonen van het lied dat de wind zingt, wijl de vogelverschrikker zijn dagelijkse deuntje fluit.…

naar huis Naar daar waar de warmte is Daar waar hij al lang op je wacht Je sleutel in het sleutelgat je draait tot je niet meer draaien kan Je loopt door je gang Hij lijkt verschrikkelijk lang Ben ik hier wel thuis Maar de waarheid die komt morgen Als je wakker van de kater wordt Ja de waarheid de waarheid die komt morgen In de ochtendstond…

Met dat ene lied in mijn mond wat de hemel zond buiten is 't kouder dan gisteren in deze ochtendstond.…

Paarden lopen door nat bedauwde grassen Hun graasscheurend geluid versterkt de rust Dof klompkloppend klinken hun passen En hoor ver weg… een koekoek.. vol van levenslust Ochtendmist bepareld alles met zonnegoud diffuus licht begroet de nieuwbakken dag Het muisje rept zich vanuit het onderhout Spinnekop kruipt langzaam over z’n bedauwde rag…

Wat duurt de winter ellenlang, verstuurt het een gerucht alleen nog uit een zucht, vanuit het borstbeen te horen in een voortvluchtig gericht, de tijd hijgt lichter in ons rond, stikt gaten in de ochtendstond, is amper bij te houden, beweegt verder uit het zicht, schaatsers op smeltende melk, trekken eigenwijs sporen over het…

In het beloofde land tasten de eenvoudigen van ziel in het duister, ze zijn de daklozen onder de purperen zon en zijn allang de goddeloze beloften moe, papieren regels rotten in het hout, een leger wormen splijt de houten wereld open, bedekt het labyrint van de aarde met hun koele maskers toe. In de vlijt van alle gestorvenen…

Tintelingen spoelen door ritmisch geklater in een val van blauw transparant water wentelen ontelbare zilveren luchtbellen rond die in de branding mee ruisen tot de ochtendstond waar heldere patronen van zuiver licht de dag in stromen en je weer doen ontwaken in de tempel van je dromen…

de dag ontdooit in het onrijpe natuurschoon waarin zich het ijs kwijtraakt aan het water het lost op voor mijn ogen in de stralen van de goudglooiende zon glinsterend dansend de morgen in lichterlaaie zettend de minnelijke ochtendstond die mij aankijkt en ondergaat in een bloesemende middag vederlicht voel ik mij aangekomen waar…

De ochtendstond ontvouwt de dag De horizon hult zich in ’t nieuwe licht Rond de plaats waar Hij begraven lag Hoort men verblijd een nieuw bericht Het graf geopend Hij is opgestaan Overwon de heerser van het dodenrijk En noodt ons met Hem mee te gaan Als burgers van Zijn grote Koninkrijk.…

een blik naar buiten we zien hoe de avond zich langzaam ontvouwt lente regen zo zacht zo mild… we omhelzen de komst van de nacht (en elkaar) fluisteren dingen in elkaars oor die bij aanvang van de ochtendstond alleen wij beide zullen weten met op de achtergrond altijd Fairouz www.fairouz17.123website.nl…