Alle inzendingen over Odysseus

Vale adieu, partir c’est mourir un peu voelt een afscheid van geliefden zo zullen zij zich geborgen weten Wordt jouw naam een vergeten woord? Een vertrekkende strijder sterft een beetje hoeveel dorst hoeveel tranen hoeveel tijd wie blijven achter als vogels in een lege kooi Verdrinken liefde en laatste woorden in een graf van spijt? We…

Over een der roemrijkste figuren uit de literatuur schreef Mikis Theodorakis een liederencyclus over de Odysseia Toneelgroep Appel wijdde een marathon aan Odysseus van bijna negen volle uren Complex was hij en daarom blijft Odysseus intrigeren In de loop der eeuwen Ging men Odysseus ondanks of juist dankzij hem Steeds weer…

De hysterie is de getuigenis Dat Arjen Robben geen Odysseus is.…

Het negenenveertigste en vijftigste distichon Distichon 49 Mast/Vast Odysseus wist het: Op mijn eentje bezwijk ik zelfs voor één sireentje. Distichon 50 Het park van de poëzie Het park zat vol met grillen in mijn dromen. De schaduw was er eerder dan de bomen.…

Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag in de stad Dublin alle avonturen, die naar Grieks verhaal jaren moeten duren voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag. Al dit gebeuren mogen de Ieren elke Juni met blij herdenken vieren.…

op het strand breekt hij als hij overrompeld wordt door een verlangen naar zijn Ithaka verlangen naar het goede mooie het ware a paradise lost overvallen door pothos smachtende tranen een hevig heimwee sluwe arme Odysseus de beproefde reis de dag is helder het licht is van porselein de queeste voorbij…

Rond het middernachtelijk uur Strandden wij op Aiaia, Onwetend van oneindigheid Van jeugdigheid in levensduur Van 't eeuwig Elyzees elixer In Circe's magisch receptuur Zij, godin en kruidenmengster Schalks, bevallig qua postuur Troont mij naar haar rotspaleis: Daar vleien zich tegen een muur Negen van ons schip verbannen Vastgeketend…

Oké, uit nood stak ik een gloeiende stok in zijn oog gillend sloeg hij om zich heen en in de paniek zag hij ook met zijn andere oog niets meer Dat was het, een goed verhaal dat ik graag heb verteld, maar blijkbaar is het niet goed genoeg voor de zeelui van tegenwoordig die in de holen van de Etna schedels hebben gezien met een groot…

betoverd werd hij door haar betoverd door haar woorden haar lach door haar stem zoals schippers bij 't verleidelijk zingen van de Lorelei met hun schip op de klippen liepen zoals Odysseus bij hemels gezang van Sirenen aan een lokkende dood ternauwernood ontkwam een betovering die werd verbroken in één enkel moment…

en Achilles, langs Trojes onbewaakte vestingmuren om te ontdekken dat er niemand was "Zeg vriend, wraakzuchtig mokkende Achilles, waar haal je toch die euvele moed vandaan om samen met je strijdmakker Odysseus naar 't uitzicht op het schepenkamp te gaan?…

Op een een lekgeslagen schip slingerend door de golven van de nacht, ternauwernood de gronden van de ondergang ontkomen, de klippen der krankzinnigheid voorbij gekanteld, bereikt hij, bijna zinkend, in de uiterste seconde de veilige haven van haar heupen, het Ithaca van haar schoot.…

Ach, weef en zing, Tot ik dat uiterst oord vergete, Waar stil de witte nevel hing Op 't stroomloos nat der bleke Lethe; Dat ik de weg niet weder wete Naar 't kilst van mijn herinnering, Ach, weef en zing. Ja, zing en weef, Opdat Uw sluier 't heir der schimmen Bont met zijn beeldenspel omzweef; Bedek het bloed, waar zij naar grimmen, Verberg…

oud en afgezaagd cliché - De wet van dactylos - Hij schreef z'n verzen liefst in jamben Voor 't volk op Paros Doch goden- en halfgodensagen Kwamen pas goed los Toen een zwerver naakt ontwaard werd, Onder wier en mos Drenkeling, van huis en haard, Een koning zonder ros En Nausíkaä hem meenam zonder helpsters in het bos En hij, Odysseus…

Je stem, je lach, je flux de bouche galmden na en klonken door, gonsden aldoor in mijn oor, stromend als een warme douche en in mijn lijf een tinteling die daags erna nog dieper ging mijn haar, waar zoete geur in hing van jouw parfum, betovering door jou bezeten, in jouw macht ben ik bedwelmd door jouw demonen, nevelwaas beneemt mij kracht…

Laag uit zee verheft zich op een rotsenrijke bodem de woudomzoomde Neritos als boegbeeld van je dromen ooit was dit je thuisland je vanzelfsprekende woning, vader van Telemachos o listenrijke koning. een kiel is nu je nieuwe grond, een deinend fundament, de hemel het plafond en wijd en zijd tot aan de kim een breed panopticum…

Nausikaa, gij tedere, kuise maagd, Ik zie u steeds op Platoons hoogten zweven, Gij, die door smart wellicht nooit werd geplaagd, Wat bracht Odysseus in uw kostbaar leven? Hij deed uw ziel van een ontroering beven, Waarvan gij nimmer, nimmer hebt gewaagd, Getrouw was hem Penelope gebleven, Zij, die zo lang door minnaars werd belaagd.…

Weduwe twintig jaar wachtend tussen de drom van de minnaars weef en ontrafel ik mij: wade of zeil van mijn man.…

Ik denk, dat nooit Odysseus heeft vergeten Uw edel beeld en wat gij voor hem deed, Toen hij getroffen door hartbijtend leed, Uw deugd en schoonheid godlijk-echt mocht weten, ’t Is daarom, kind der schepen, dat ik zing, Daar ik als hij vertrouwend tot u ging.…

_________________________________ AAN EEN DER LOMEN Stel je een vrouw voor als Penelope Die liefde opvat voor een bedelaar Langharig, haveloos met wilde baard Kortbenig, doch gespierd en flink behaard Zou zij in hem haar held zien, weer bij haar, Odysseus, weergekeerd naar huis en haard?…

Je raakte mij in jouw cocon als vlinder aan, zonder touché Bedwelmde en betoverde mij op je eiland, nimf Circe En hield mij als de zwervende Odysseus in je macht Eénmaal vloog je naar hem toe en even vaak kwam hij bij jou Maar beide keren bleef je schuil verschanste je in je cocon Ik waande mij die grote zwerver opende zacht jouw…

Ik liet je achter, op Ithaka, het Ithaka van Odysseus, de mooie, Griekse visser, die ik eens beminde. Hij noemde mij 'zijn Afrodite', toen we nog verkeerden met de goden, lange, zwoele, nachten en koele morgens, op het strand.…

Ik las Odysseus' smartelijke tocht en spelde in de schemer de symbolen: de zeeën, de godinnen en de holen, waarin hij liefde en bescherming zocht. Toen ik het boek sloeg in zijn zeven sloten, was het of ik ontwaakte van een reis; ik had gezworven en had drank en spijs aan menig tafel met de held genoten.…

Odysseus, meester van ideeën Trok het ruime zeegat in Van eilandnimf tot een meermin Een zwerver over zeven zeeën Hun stem, hun lach, hun flux de bouche Ze zongen gonzend in zijn oor Geluiden klonken galmend door Een zoete stroom, een warme douche Met in zijn lijf een tinteling Zijn lokken, waar de geur in hing Van hun parfum, betovering…

dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door beekgeklater aanhoudend vogellied welke daar buiten klinken zij ontfermt zich liefdevol over de Griekse krijgsheld die als berooide drenkeling aanspoelt op het strand de man Odysseus…

‘’O onbegrijpelijke Odysseus, Ik bied je onsterfelijkheid, een immer schone en jonge geliefde en nooit meer een vinger hoeven uitsteken dan naar mij. Toch wil je weg naar – ik zeg het je - niets dan gevaren en gruwelen die je wachten.…

De Ida was tot in de wijde omtrek Te zien vanaf de burcht waar wij van lazen Waar Paris, prins, die er het vee liet grazen, Zijn oordeel gaf wie of de schoonste was: Athene zou hem kracht en wijsheid schenken En Hera lokte hem met sceptermacht Doch als de mooiste wees hij Afrodite Die hem de schone Hélena toedacht Het vonnis was geveld…

Toch klem ik mij als een Odysseus vast; al zit ik in de klas en niet op zee, verliefdheid sleurt ook wel schoolmeesters mee die niet gesnoerd staan aan de mast.…

In 'Amateurs' laat Wim Overweg zijn licht schijnen over het gestuntel van de Amsterdamse naamdragers van de grote Griekse held - ooit wapenbroeder van Achilles en Odysseus - een blamage die tot in de verste uithoeken tot hilarisch leedvermaak heeft geleid, van de kleinste dorpen in de Atlas, tot de uitlopers van de pampa's in Tierra del fuego, de…

Mijn lieve Lilian Marleen Jij die de lieve vrouw wil zijn Van mij, jouw alter eega man My one and only love, Eileen Jij die mij liefde schenken kan Als ik jouw water meng met wijn Mijn allermooiste Annechien Jij die mijn kussen wilt ontvangen Op lippen, borsten, buik en wangen O Lyubov toch, jij moet geloven Dat jij met mij ook ongezien…

Hoe wonderlijk verkeert des werelds vreugd? 't Zoet wordt gevolgd van bittere ongeneugd, En geen geluk, hoe zeer 't de ziel verheugt, Of 't gans ijdel. Wanneer men zich in volle voorspoed vindt, Dan denkt men niet op felle tegenwind; Maar ach! men doolt; want 't los geluk is blind, En zonder breidel. Die gistren noch een tweede Kresus…