Alle inzendingen over Onbaatzuchtig

In het land van trauma's bestonden enkel onbaatzuchtigheid, verantwoordelijkheid en ontvankelijkheid. Er geldt geen één regel. Het is mijn liefde voor het leven de wil tot leven die het leven voor de liefde nog altijd elke dag, elk uur en iedere seconde in leven houdt.…

ik wil je bedanken voor de liefde die je zovele jaren onbaatzuchtig hebt gegeven ik wil je bedanken voor de stilte, het luisteren, hoe jij vertrouwen schepte in het leven ik wil je bedanken voor alle zorg die je als vanzelfsprekend, zonder de juk af te werpen, droeg ik wil je bedanken, maar ik ben te laat, jouw heengaan... te vroeg ik zal…

zonder een letter van taal in het tegenlicht van engelengeduld gebundeld, wel duizendmaal het voelt voor mij als wezenlijk bovennatuurlijk het draagt in mij onschatbare gebaren ik ervaar datgene dat ik als mens wil vasthouden, bewaren nu telt, zegt morgen tegen mij wees niet bevreesd voor het nog ongeschapene onderga onbaatzuchtig…

mijn liefdevolle hand wil geven en zo volkomenheid schenken ik word door onbaatzuchtige passie gedreven wil jou met een pauwenstaart zwaaiend in mijn richting wenken waar ik het pad alvast met rozenblaadjes heb gestreeld opdat je vrijelijk voort kan schrijden en gratie wordt toebedeeld om omzichtig tot rijkdom te leiden toch geraakt…

Onbaatzuchtigheid, om het eerdere streven, achterwege te laten. Toon van eigendunk, voor het gemak vergeten, herken het geluid. Alles valt tot een, dat ene keert tot alles, voordat het verscheen. Overtollig woord, ingepakt of uitgekleed als koude waarheid. Dualiteit sterkt integere bloedsomloop tot individualiteit.…

Karakterbomen tekenen het karakter geven gave wortels aan de geest hechten het hart aan de emoties en al die tijd geschreven denk ik dat je mij zal herkennen in toon van gevleugelde dromen ritme van jouw onbaatzuchtige ziel tot groter groeien, wijs bemoeien nodig jij onvolkomen lentedruilen tot krachtigere adem, zuurstof vermogen innerlijk…

die boom past bij jou dat jaargetijde hoort bij jou dat eten maak ik voor je klaar dat land is echt jouw land dat landschap is jouw favoriet de zee heeft aantrekkingskracht samen filosoferen over alles die steen hoort bij jou die vogel trekt jou aan dat gerecht hoort bij jou jouw aantrekkelijkheid jouw charme jouw uitstraling jouw onbaatzuchtigheid…

Gezeten op de drempel van een huis, speelt hij gewichtig, stoer en onbaatzuchtig voor iedereen.…

van de ander het leven bemind meer dan het eigen valentijn is de liefde die als brandstof anderen warmt met het eigen hart valentijn is de liefde die onzichtbaar en stil die ander alleen betreft die haar voelen kan valentijn is de liefde die zonder wederkeer anderen bemind in goed en slechte dagen valentijn is de liefde die onbaatzuchtig…

de zon doet ongelofelijk zijn best smijt onbaatzuchtig met de laatste krachten -de kou laat nu niet lang meer op zich wachten- hij strooit de levensvreugd die hem nog rest de zomergasten zijn nog niet vertrokken ze wachten op het teken voor de vlucht de stilte wordt verbroken door gerucht vanuit de verte roepen zacht de klokken je strompelt…

Wat een moed om die bittere smaak te proeven een jas van ijs te dragen fagotmuziek te willen horen balancerend op ’n draad van eenzaamheid Heldhaftig bent u om door dorre bladeren en gure wind te schuifelen op uw voeten die doorweekt zijn van zilte koude tranen op uw huid Daadkrachtig als altijd dansend op een vulkaan voelt u onbaatzuchtig…

waarmee je toegeeft ontvankelijk te zijn voor mijn innige liefde die niets anders is dan het bezingen van een lentegetrouwe getuigenis over dat alles in jouw heimwee zucht onder het verlangen van wat ooit tijdens het bewegen in spelonken tussen lakens van liefde zich afspeelde om te worden afgebroken door ziekte en onbaatzuchtige…

Niettemin wilde hun geloof trachten zich met onbaatzuchtigheid te kleden. Deze wrede, maar vrij denkende vromen dachten niet vol heugelijk vertrouwen: "Wij zullen eens in een hiernamaals komen." Priesterslippen waren strenge touwen, moesten blijde verwachtingen intomen, slechts op welzijn bij aards leven bouwen.…

Groothartig is ons hart Een ander niet helemaal Te willen kennen Een kern te gunnen Tegenstrijdig de wens Om gezien te worden Voor wie jij bent Te versmelten Het hart eenmaal gegeven De ander is het waard Doen verandert niet Hart gaat niet retour Mooi is het leven Als de weegschaal Niet altijd aan staat Jij geeft en ik neem Onbaatzuchtig…

Zij is bepaald onbaatzuchtig. Niet zwaar op de hand. Soms zelfs luchtig. Zij neemt het leven, zoals het komt. Zij glimlacht standvastig, waar een ander de tenen kromt. Een leven vol medische malheur Genoeg voor 2 of 3 personen En toch geen tel gezeur. Zij toont bewonderenswaardig veel kracht bij pijnen en veel ongemak.…

onder een schaduwrijke boom en de verlaten koelte vaak door een leegte begeerd ik zeg dit zonder schroom immers het is de mens eigen, het hart wil dit laatste vermijden en vlucht in een verlangende droom dat schuurt langs het pad van lijden in de hoop dat een gemis zal zijgen toch moet men zelf telkens opnieuw zaaien en oefenen in onbaatzuchtig…

Wacht jij kwam in mijn leven, onbaatzuchtig zoals jij liefde kan geven. Jij vindt me niet te dik, jij vindt me mooi, jij noemt me je allermooiste prooi. Gejaagd heb je om me te krijgen, om van je telefoontjes en smsjes maar te zwijgen. En nu zeg ik echt, ik heb je lief, blijf maar gewoon bij mij, want jij bent mijn hartendief.…

Onbaatzuchtig voor wat de lach opwekt. Met mijn rode haar en mijn gitaar Raak ik de ziel en gevoelige snaar. Aap mij na, ik ben een clown. Een lachspiegel van dezelfde dingen. Mijn afspiegeling is daar, Waar het licht vraagt om zegeningen.…

Als diplomaten en scheidsrechters trekken zij vaak onbaatzuchtig een grens, en helpen zij graag hun zwakkere medemens. Levenslustig en teder delen zij de fijne dingen van het leven; zijn het deze 'september - oktober' kinderen die balans en evenwicht aan een relatie weten te geven.…

Ruime kalmte, waarbij spoed kwaadaardig beeft, is een kortstondig steeds weer kerend lot, graag door 't onbaatzuchtige voorbijgestreefd.…

Liefde, parel van het hart, binnenste van het binnenste Onbaatzuchtig, het beminnen is haar genoeg. De weg van het beminnen, als weg naar binnen. Lichter dan licht Ze wenkt ons met haar ogen. Leert ons zien. Komt een mens thuis bij zichzelf Het vuur brandt en het hart smelt…

De leider blaast zich onbaatzuchtig op wij zeggen, tieren, zingen hem voort. ------------------------------ uit: 'Ghostwriter', 2015.…

Het verluid weerklinkt in de diepe stem van een bronzen gong, de eindigheid voorbij, gekozen vrijheid resoneert in klankenvolle beeldvorming van onbaatzuchtigheid, ongenaakbaar, althans voor mij, luiden we morgen de vrijheidsklok, daar willen we allemaal bij zijn om het heden een betere plek te geven.…

Nooit zul jij zijn Wat je had kunnen worden Doordat je je hart het zwijgen oplegt Moeilijk te verwoorden Zo ontzettend onbaatzuchtig Zo begaan met haar geluk Je hele wereld draait om haar Het maakt nu langzaam stuk Wat wij samen hadden En wij wij hadden kunnen zijn Alles wat nu over blijft Is een gevoel van verlies en pijn…

Geen liefde is de eerste min gelijk, Hoe men zich zelf misleidt, Geen is zo zuiver, geen zo rijk Aan onbaatzuchtigheid. Ach, schoon men mij van liefde spreek' 'k Gevoel het diep in 't hart, Het beeld van hem, die van mij week, Diens liefde baart mij smart.…

luchten en zocht mezelf en terwijl ik dat zeg zag ik velden vol uien, neen, zij waren nog ver van een dreigend verdorren wel deed de lucht mij drukkend zuchten ik zocht mezelf, op zoek naar mijn middelpunt wilde het heden in mijn ziel nader verklaren dat kan alleen als men de tijd neemt om gedachten en gevoelens te ordenen en zichzelf het onbaatzuchtige…

Jezelf geven, eerlijkheid en volledig onbaatzuchtig een ander gelukkig willen maken, zoals de liefde voor een kind. Wat je geeft krijg je terug, in positieve en negatieve zin.…

Midden in de week gingen we altijd op pad Naar onze plek buiten de stad Als de deur openging, stond zij daar alsof ik stond voor het altaar Maar zij vroeg geen offers Zij eiste geen slachtoffers Zij was de onbaatzuchtige liefde die mijn hart barmhartig doorkliefde Hoe ik als tiener volledig oplaaide elke keer als die deur openzwaaide Een flits…

Hij is een trouwe kameraad Gewoonweg onafscheidelijk, Is altijd aan mijn zij Verlaat mij nooit Of ik nou droevig ben Of uitgesproken blij Hij blijft bij mij Parkinson weet van geen wijken Ineens was hij mijn metgezel En merkte ik zijn aanwezigheid Hij kwam bij armen en bij rijken Zo ook bij mij en was nog onbaatzuchtig Ik deed nog erg…

geschiedenis geselecteerd in onmacht of onvermogen, gevat in eigen speling, de vreugde in het kleinste wordt de liefde ingeleid, wat niet in protest op een hoop laat vegen door afgunst, haat en onzichtbaar vaag, binnen het context van een tijdsbeeld blijft de vraag van gisteren nog glashelder voor de geest, het levende bewijs dat de onbaatzuchtige…