Surrealistische gong?
Ergens moest je zijn
en overal ben je, kijken
we achter de schermen
van de dood? In alles
te willen sterven om
weer op te staan als
vluchtige gedachte
altijd op de achtergrond,
zucht uit de surrealistische
werkelijkheid ontvlood, het
van je af te willen schrijven,
wat klinkt alsof het nooit
geschreven was, gevat in een
woord wat me binnenschoot,
troost blijft altijd zwerven in
de echo’s van de wind uit het
verleden, daar alles tussen in.
Het verluid weerklinkt in de
diepe stem van een bronzen
gong, de eindigheid voorbij,
gekozen vrijheid resoneert
in klankenvolle beeldvorming
van onbaatzuchtigheid,
ongenaakbaar, althans voor
mij, luiden we morgen de
vrijheidsklok, daar willen
we allemaal bij zijn om het
heden een betere plek te geven.
Wat blijft het beste advies in een
zekere kwetsbaarheid te overleven?
... Illustratie: Bron: J.Bosch ...
Schrijver: Pama, 26 maart 2020Geplaatst in de categorie: filosofie