340 resultaten.
Herfstwind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 tegenover mij
staan ze op pedalen
in gevecht met de wind
omdat ze ergens moeten zijn
ik laat mijn trappers gaan
vandaag laat ik me dragen
voel ik me vogelvrij
want ik hoef nergens heen
in deze onstuimige herfst
kom je van alles tegen
verbeten trekken
en die glimlach van mij…
Turbulent leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 Woorden worden gedragen
door de golven van de zee
zachtjes fluisteren zij
haar naam in tederheid
de wind zwelt aan
golven worden groter
onstuimig zijn zij
de koppen vol schuim
in het gebulder
gaan de woorden verloren
dooft haar levenskracht
heel langzaam uit…
haar vleugje parfum....
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 963 in haar vleugje parfum
neem ik wilde rozen waar
het aroma van de wind
haar onstuimigheid
bedwelmend zacht
in dat frêle bekoren
duistert zij haar lach
de verleiding nabij
en sluit ik mijn ogen
haar liefde toe
raak ik die rozen
elke nacht…
lentefee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 413 zelfs het gedicht dat ik nu schrijf
voelt als verloren tijd
zo onstuimig lonkt haar tere pracht
onweerstaanbaar betovert ze dan ook
mijn blik, vertraagt zij m'n pas
ik wuif haar na tot ze verdwijnt
er dwarrelt nog wat bloesem op mijn
jas, en op het pad langs de dijk…
Over zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.083 Een lichte bries
vervoert een speelse
oranje gloed
over een onstuimige zee
Schelpen rinkelen
bij windgetij
over het strand
met de golven mee
Een zwoele zomernacht
drijft op de klanken
der schone avondlucht
Terwijl een schaduw
snel verdwijnt
en in de schemer vlucht…
Ergens
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 434 Afvallige twijgen
kruisen hun degens
willen zich met de
onstuimige wind bewijzen.
Het uitzicht vindt zich
aan de zee waar de ene meeuw
de andere het fluisteren beneemt.…
gedichten.nl
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 natuurlijk zal ik wel weer
een gedichtje schrijven
maar of het ook daadwerkelijk
gelezen gaat worden
dat valt nog te bezien
er is een teveel aan dichters
een overvloed aan dichtzucht
en een enorme hoeveelheid verzen
zoveel zelfs dat we dreigen
onder te gaan in die onstuimige
zee aan grote woorden...…
Gedachtestroom
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 219 Als water in stromen
tussen oevers van beken
door vlakke velden
glijden gedachten
van dag tot dag
regelmatig en ritmisch
klateren als bergstromen
over rotsen in waterval
onstuimig bruisend
door diepe dalen
tot waar rust keren zal
naar vredig stromen.…
Gedachtenstroom
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 95 Als water in stromen
tussen oevers van beken
door vlakke velden
glijden gedachten
van dag tot dag
regelmatig en ritmisch
klateren als bergstromen
over rotsen in waterval
onstuimig bruisend
door diepe dalen
tot waar rust keren zal
naar vredig stromen.…
De seizoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Lente, zo teer
het seizoen van
vernieuwing en groei
Zomer, zo frivool
geeft uitbundigheid
vrolijkheid en bloei
Herfst, zo onstuimig
met verandering
en afscheid
Winter, zo sereen
waarin bezinning
en gewaarwording heerst
Zo gaan de seizoenen rond
In de reflectie van de tijd…
Droom bij de rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 42 Er was laatst een ontketende
in die vreemde droom
bij de onstuimige rivier
een mens niet langer slaaf
van het getekende verleden
Hij zag beladen schepen varen
naar de oude haven bij de zee
in het deinen
van het water
in het dromen
over later
ging de toekomst
langer mee.…
gevoel van ruimte
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 620 we hoorden haar golven
roken reeds de zilte lucht
bovenop de laatste duin
lag zij daar beneden
onstuimig
oneindig
met de wind
strak om ons hoofd
renden we haar
tegemoet
blij gevoel
vrij gevoel
ruimte en wind
geur en golven…
basalt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 76 in de woeste bezeten kop
teistert het spookhuis van zijn kindertijd
blokken basalt houden onwrikbaar de wacht
onstuimige kleuren spatten uiteen
vermengen zich met het wijde water
golven slaan in dikke klodders op het strand
woeste verfstriemen belagen het doek…
SONNET 46
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 357 Zojuist verloor ik weer mijn ziel aan Bach
Adagio 'Concerto en ré mineur'
het heeft zoveel van verlangen en treur
ben vaak door zijn noten en tonen van slag
zoals hij gevoelig wenend meevoert
langs het hemelsblauw klassiek gelaat van
het schoonste wezen op aard, voel dan
eeuwige droom die met liefde ontroert
kom vrouw, waan der permanente…
Sail (2)
hartenkreet
0.0 met 5 stemmen 776 Wandelend over de kade
weerschijnen
duizend en één lichtjes
in het IJ
grote masten
torenen hoog
boven machtige schepen
die wereldzeeën voeren
vuurwerk tovert
een hemel
vol
met sterren
ik droom jou
mijlenver van hier
door onstuimige golven
naar Amsterdam gedragen…
Dwaalritme
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 271 De maan dwaalt
eenzaam over dode velden
muzikale stilte dweilt
langzaam over onstuimige zee,
onze meest mooie mannen
moeten het deze nacht
in bewondering ontgelden
en met die teloorgang
gaat mijn schoonheid
in dat trieste ritme mee
naar een nieuw woordloos bestaan.…
Avondrood
gedicht
3.0 met 18 stemmen 7.352 Ach, waar zijt gij gebleven
zoete, bittere, onstuimige jeugd?
(1977)
------------------------------
Verzamelde gedichten (1987)…
De overkant
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 882 Heb jij nu één oog
aan de horizon
een ander aan de grond
en zie je toch de vlakten
niet waar het water
onstuimig stroomt
geen tsunami en geen overvloed
geen toeristen meer op Pukhet
geen hotel dat duizelt van de sterren
maar wel de houtstapels die branden
op het strand aan de overkant
en ik had je nog zoveel te zeggen
maar het water…
Storm
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 169 .
----
Het KNMI verwacht onstuimige dagen. De NS garandeert niets.…
De witte wieven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 217 We maakten
de akkers in hun diepe slaap wakker
Gejaagd door de onstuimige wind
dronken we druppels van morgennevel
We vlogen tussen de landerijen
en dansten loom boven het eindeloze veld
Zingend verdwenen we alweer
in het moeras van los zand…
Lichaam III
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Lief lichaam
Van geboorte tot dood
Leef ik in jou
Soms voel je log en zwaar
Soms als een open ruimte
Van Gogh schreef
Dat hij geen dubbeltje
Om het leven zou geven
Als er niet iets oneindigs,
Iets dieps en werkelijks was
Dit palet aan schoonheid
En gruwelijkheden
Op dit canvas vereeuwigd
Met onstuimige penseelstreken
Is het genoeg…
Rimpelrocker
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 195 Ik vind Micks rock‘n roll hoofd geen gezicht,
In feite is het nu één grote rimpel.
Een oplossing daarvoor was altijd simpel:
Een strijkijzer, dat wonderen verricht.
Een strijkbout echter, redt het niet alleen,
Daar mag eerst wel een stoomwals overheen.…
Zij brak schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 ik vond haar op strand
ontgroeid aan het zand
en zout van de zee
rankte in onstuimig
vallende golven
met wit bloeiend schuim
ik nam haar mee
maar zij brak schoonheid
in vertakte broosheid
stalde haar uit
op de scheidingsmuur
tussen duin en tuin
maar zij verdween
slechts een spoortje zand
dwarrelde nog op de rand…
Zonder emotie
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.439 Zonder haat,
terugblik op een onstuimige tijd,
was mezelf helemaal kwijt.
Uiteindelijk weer gevonden,
zal mij nooit meer laten verwonden.…
basalt H.C.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 382 in de woeste, bezeten kop
teistert het spookhuis van de kindertijd
basaltblokken houden onwrikbaar de wacht aan de dijk
onstuimige kleuren spatten uiteen
gaan over in het wijde water
woeste verfstriemen belagen het doek
golven slaan in dikke klodders op het strand
alle remmingen kwijt…
Vertrouwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 260 Huppelend loopt hij naast haar
het kleine knuistje geklemd
in haar warme hand verdrijft
de donkere gloed van gisteren
wanneer de laatste zorgen
deze dag onstuimig verlaten
en later de duistere nacht
het ooit zo rijke verleden ziet
klinkt er zachtjes naast haar
ik hou van mij, jij ook ?…
De naakte waarheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 200 De weg lijkt gelopen,
gesmoord de terugblik
naar het onstuimige begin
in de schaduw van haar ogen
brengt ze vermommingen aan..
maar de naakte waarheid spiegelt
haar uitgelopen masker
zonder twijfel of bedenking
de andere kant kunnen zien
kost geen enkele moeite,
wel het geluk samen..
dat uit haar geknepen ogen
valt met een traan.…
Strooi ik confetti
hartenkreet
4.0 met 48 stemmen 2.605 Bubbeltjes en kriebeltjes
Dwalen door mijn geest
Stil ontwaakt de liefde
Terug van weggeweest
Dromen komen tot leven
Glanzen midden in de nacht
Maken woorden overbodig
Zolang jij maar naar me lacht
Met jou word ik onstuimig
Ben ik niet meer te blussen
Met een knipoog naar morgen
Strooi ik confetti op Mn kussen…
In de trein naar Zutphen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 461 Het groeit
en bloeit
en bemoeit
zich niet met geld
het schijnt
en verdwijnt
het belijnt
mijn gevoel
Onstuimig als
een eerste liefde
stroomt het voorjaar
over de aarde
streelt de bomen in knop
zo lieflijk dat ze open moeten
zonder enig verweer
tegen deze stralende kracht
het streelt mijn hart
onroert en omhult mij
zo zacht…
liplezen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 467 is de eerste mens
die hem mens heeft gemaakt
in de taal die zij praat
die hij helemaal verstaat
maar zonder haar ogen
die handen op zijn been
of een schouder daar
waar hij zijn hoofd wil
is er niets anders dan
een onschuldig meisje
met een kwetsbaar hart
dus geeft hij dat wat
zij hem telkens schenkt
met verdraagzame lippen
en zijn onstuimig…