Alle inzendingen over Oost-Groningen

Groningen, Utrecht, Limburg bovendien en eigenlijk is het wel treurig wat we hebben afgelegd. Afsluitdijk op en neer om in America te komen uittermate irritant, maar wat wilden we nog meer, kilometers omgereden en rotondes drie keer rond en wel om het feit, dat er een bord NIET stond. We rijden doorgaans verkeerd.....…

* Bijnaam van de Martinitoren ** zakhorloge Het uurwerk van de klok in de Martinitoren in Groningen is eens wekenlang in het ongerede geweest, waarbij de wijzers half vier aanwezen. Het computergestuurde uurwerk moest opnieuw worden ingeregeld. Daartoe werd de klok op twaalf uur gezet, waarna het inregelwerk nog enkele dagen in beslag nam.…

Een kwart eeuw later zag ik in de buurt van Groningen het Boterdiep terug. Dolgedraaid wilde ik mijzelf verdrinken in de levensstroom, die mij gebaard heeft. Ik dacht: de cirkel is rond en toeval bestaat niet. Door nevels van whisky, wiet en cocaïne zag ik opeens God verschijnen in een blauwe boerenkiel met een zwarte broek.…

Provincie Groningen, edel braakland, de geest van Bert waait als een oude sage langs de donkere, weerbarstige eiken.…

Bernhard zat niet bij de pakken neer een paar jaar later probeerde hij het weer met veel gebombardeer van de stad Groningen hij werd bekend als Bommen Berend. Vandaag rij ik in een kwartier over een smalle keurige asfaltweg van Walchum naar hier.…

Strooi mijn as uit op het wad. Ik spoel weer aan, ik land weer aan, zo kom ik weer in stad.…

Het sprong zo lekker van die derde ring. Doch volgens de gemeentelijke regels besmeurde men daarbij te veel de tegels, zodat men toen tot sluiting overging. Maar straks komt er een bord met: ‘Vanaf heden kunt u ook via tráppen naar beneden!’…

Hallo meneer, spreek ik met ’t UWV Ik heb mijn uitkering nog niet gekregen Mevrouw dat heeft echt aan uzelf gelegen Toen ik laatst belde werkte u niet mee Dus kleed ik u nu uit tot op het bot U snapt...ik doe dat niet voor mijn genot…

Doesterig loop ik Buiten - coulissen Die mijn landschap Zo typeren zie ik niet meer Duister denkwerk, Binnenbrand geblust Met farmaco - 'k ben De weg immers kwijt En mezelf net zo goed, Terwijl ik doods loop Te dromen op het pad Dat alleen door de Schemering nog iets Iets verlicht wordt Is daar opeens een vlucht Scholeksters…

Tijd hebben we alleen Maar voor elkaar als we Op het strand heel even Bij elkaar zijn - Tot een gesprek komt Het niet echt, besloten Wordt om de vriendschap Die immers voor altijd is Door middel van een selfie Voor de eeuwigheid vast te leggen - De geestelijke bagage Waarin wij onszelf herkennen En door anderen herkend worden…

Dageraad wordt een oase In het woeste tumult De basdreun van de buurjongen Wolken weerkaatsen het gapende oosten Voorbij een glooiing vang ik De hevige adem van paarden In het slakkehuis van mijn oor. De rest raad ik Dan moet je woorden verspillen aan een daad Het ging als volgt: Een versneld kluwen diep in het landschap.…

de wind laat mij spelen met uw kind nu het groen zo stilaan geelt en uw telg de zomer steelt Laat ons samen dwarrelen met de briesjes scharrelen met volle takken wiegen en naar de winter vliegen Laat ons blazen door het hout langs de flanken van het woud ook de vogels zuidwaarts dragen onze bries het zeil in jagen Laat ons west en oost…

------------------------------------------------ Gethsemane: tuin ten oosten van Jeruzalem, aan de westhelling van de Olijfberg, waar Jezus volgens de traditie de doodsstrijd doorstond…

Schuimvlokken waaien tegen jouw gezicht Een schicht breekt het zwart In flakkerende scherven Ergens boven de sneeuwtoppen van het oosten. Storm strijkt de flanken glad Wist de hoefsporen van de steenbok Die vlucht in de sparren Voor de hefschroef Een piloot in ademnood De lens van 'National Geographic' We verdwalen in geruchten.…

Spoog ze sissend terug De pers knaagt aan de kluif Het dodental verraadt zo weinig mogelijk Van de rouwkreet van de weduwe De zondvloed van verbeten tranen Het radeloos gebaar De kramp die zich binnenin vertakt Dan komt er een verenigde stroom op gang Een menigte die het goed meent En graait naar geld, tenten, dekens Voor een ver, vreemd oosten…

is stil, de nacht is ijskoud een huivering schiet ijlings over mij Het koude koud maakt mij benauwd als ik mij in ‘t iel portiekje neervlij De nacht is stil, de nacht is zo ledig onder donkere wolken uit het grauw Het is doodstil, nochtans niet vredig ’t lijkt op mij, van binnen vol rouw De nacht is stil, de nacht is te zwart uit het oosten…

Het boze oog waarin het licht gedoofd het trage bloed doet stollen daar woont geen tomeloze Liefde Het spel dobbelt tussen Oost en West en Indisch bijgeloof We zinken er in weg op de vlucht voor Goena goena en stille kracht De Indo drukt hiermee de Blanke in hem plat en wijt het aan een Boze Geest of kwade wil van anderen De geur…

Zuid naar noord,west werd oost of andersom? voer ik op nieuwe zee of vloog ik in de dampkring?…

En ze vlucht, omdat de schooier zijn bebloede tong uitsteekt naar de zon, die lijk een gouden penning, door het oosten breekt.…

Ik min u in de morgen, die in het Oosten staat met aarzelend gelaat en houdt haar gloed verborgen. Ik min u in de avond, die sterft in lang verbloeden, met diepe en diep're gloeden zijn duistre moorder lavend. Ik min u in de zang, die in zijn klare kracht betóómt de zware pracht van Hartstochts hoog verlang.…

ons Koninkrijk der Nederlanden De kwaliteitskrant de NRC kopt met "Kijken met kramp" naar het WK Qatar 2022 Beste mensen, maar laat ik u dit zeggen we laten geen krimp wij Nederlanders in ons vaderlands bloed zit nog zoveel kolonisatie en uitbuiting via slavernij dat de hedendaagse opvatting van het Arabisch emiraat in het Midden-Oosten…

De Duitser wil in onze zee gaan graven Maar eerst moet hij nog een Erlaubnis holen Inmiddels draait de ambtelijke molen Die wat van wie is eerst zal moeten staven Is het dan nooit genoeg? (hier zit oud zeer) Klopt, zegt de Duitser, ‘k wil geen See maar Meer!…

Nooit heb ik les gehad in drugs en drank. Versneld wil men de jongeren nu leren Die middelen verantwoord te hanteren, Men trapt daarbij het gas in tot de plank. Vertraging van die lessen duldt men niet, Programma ‘s worden uitgevoerd full speed.…

Wij kenden haat noch nijd noch spijt noch wrevelheid: 't Scheen in Saturnus' eeuw; doch met dit onderscheid: Dat in de gulden tijd de Min geen minnaars plaagde Met toorts en boog en schicht: en dat, naar mijn onthoud, D' oranje Auroor in 't oost voor ons veel vroeger daagde Dan ze oudtijds was gewend in d' eeuw van klinkklaar goud. ----…

zoo zoet in mijne biddenden herte woont gij reeds lange tijd zeg mij toch, onbevreesd, dat uwe perelden blomme zich zal neêrvlijen in den rooden gloed, gelijk nooit eer ik zal u eeren, mijne deerne in den schoot van uwe ruischenden vruchten zeg mij toch; wilt gij de mijne zijn in het schoonsten woord nog voor den ochtend in’ t eeuw’gen oosten…

Lavender wolken drijven naar het westen, vanuit het oosten steeds dichterbij het brede onweer trekt voorbij het park. De lucht, zich lavend aan de overvloed, herbergt ontevreden bittere vriendschap, verschillende emoties vliegen vrij en raak als het lied van lavender, als een tekst van mij zo zijn mijn gedachten..…

- daar nu gloeiend zijn de weien van zomer-granen die hunne aêmende ebbe breien naar malvend ooste' en statig dagerade-roden, de wijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leie -: wie kan u weten, en in 't harte niet verblijen, niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden, gelijk een beedlaar dankt om warme tarwe-broden?...…

Een leus, die alles aangrijpt en bezielt, Een levensboom, waarvoor het mensdom knielt, Een ster, die voorlicht naar een heilig Oosten, Een wekstem om gebreidelden te troosten.…

Wanneer ge mij begraven zult, Als laatst vaarwel en laatste huld, Zal rouw noch traan mij troosten; Wel eenzaam mag mijn grafsteê zijn, Maar 'k wou in licht en zonneschijn Geplaatst zijn, 't oog naar 't Oosten.…

die nacht was 't volgens de postkaart begonnen te sneeuwen als motten dansten de vlokken rond de panden om vervolgens zacht op bomen, boerderijen en huizen te landen alsook op struiken en heggen: gelijk een groep spreeuwen een stevige bries kondigde zich voorts vanuit het oosten aan witte sneeuwgordijnen sierden in een oogwenk de bomen waarin…