Alle inzendingen over Oost-Groningen

Voordat hij zijn leerlingen paraat bevond En naar het Oosten en Westen uitzond Ondervroeg hij hen ten lange leste Teneinde ze spiritueel te testen: Dus als jullie straks de wereld ingaan En ze de deuren in je gezicht dichtslaan En mijn bevindingen enkel misverstaan Wat geef je dan ten beste?…

Zo raakt ook het oosten in de weerschijn Beschonken met de aanhef van ochtend Gloren, oogst het Mozart’s windstilconcert. Dan op het wellen en flanken van hellingen En bij het ranken van welgeaarde Wijngaarden, rijpt het adagio voor klarinet.…

- daar nu glooiend zijn de weiên van zomer-granen, die hunne aêmende ebbe breien naar malvend Ooste' en statig dagerade-roden, dewijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leië -: wie kan u weten, en in 't harte niet verblijên; niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden, gelijk een beedlaar dankt om warme tarwe-broden?...…

Mijn mooie stad uit vroeger tijden heeft vergroening binnengehaald Amsterdam wat zul jij moeten lijden voor de doelstelling is behaald Alles maar ook echt alles moet op de schop van noord naar zuid, van oost naar west wij zijn Amsterdam en lopen voorop we doen als groene stad ons uiterste best Er zit geen lijn in opengebroken straten ook…

Mijn neef ist ein Berliner - hij is geboren in de Britse zone en heeft daar nog een tweetal koffers staan de ene in het oosten van de tussen Sovjet-Unie, Frankrijk, de VS en Groot-Brittannië verdeelde internationale zone van de hoofdstad van het rijk dat toen te boek stond als de Democratische maar de facto communistische…

Ze waaien weer van oost naar west. Oorlog in kinderen. Oorlog in hoofden. Mannen gescheiden van vrouwen. Dochtertjes huilend bij vaders die weggaan, misschien nooit meer terugkomen. Radeloze moeders op de vlucht. Hartverscheurend en hartverwarmend gaan samen langs de landsgrenzen van de beschaving.…

- te vallen met onze liploze monden openbarstend op het beton, - waar het leven als een driemaster in stilte uit het beeld schoof, omkaderd zo leek het wel met de meest fijnzinnige krullen ooit in Oost-Indische inkt?…

Waartoe is de Mens anders op Aarde dan om Simpelweg te Overleven - En in de tweestrijd Met Troye aan het Langste eind te Trekken, nadat de Vijand onder de voet Is gelopen, verpletterd, Vernietigd gewoon door Ons, die alle tegenstanders Hebben gedood, die nu De nieuwe Koning Ontvangen, Agamemnon In hoogsteigen persoon…

Tussen mijn vingers door glijden je haren, als ik ze streel met langzame gebaren; en als ze zachtjes vallen uit mijn hand, denk ik aan het verglijden van de jaren. ------------------------------ uit: Meisjesgenade (1980)…

Via het verhaal op de verpakking ontdekte ik dat de rolletjes en knijpertjes een oude, Groningse traditie zijn. De overgebleven knijpertjes stopte mijn vader in een vershoudtrommel, die ik op allerlei momenten graag wist te vinden.…

De deuren van de Oosten gaan, nog nauwlijks, even open en toe, gelijk, de laatste keer, des vege wimpers doen, die henengaat in ‘t eeuwige. Ach, ‘t is avond nog eer ‘t noen kan worden! Is geen dageraad, geen dag ons meer te hopen? Gij ook, voor eeuwig, gaat gij, oog des Hemels, nu verdwijnen?…

Wat is het huidige paradigma. Wat deden kerken in de zestiende eeuw Wat gebeurt al eeuwen eerder in debat. Is weten is weten niet altijd accepteren als men zegt hoge service graag gedaan mantels borgers zorgers bedekken soms leven. Muurspechten metselaars passanten hakten hamerden met overtuiging met pikhouwelen op beton luidkeels voor…

Een bètaman, geen aanleg voor de taal. Frits kon met grote moeite letters lezen. Als wiskundestudent mocht hij er wezen. Een Einstein in de dop, zo geniaal. Hij kon zich tot het Engels slecht verhouden Maar slaagde niettemin: summa cum fraude.…

Stapelgek ben ik, ik geef het toe, Heb al mijn toekomstdromen in drank En middelen op zien gaan, Mijn theater heb ik coute que coute In de benen willen houden, het geld Dat ik van jou zou lenen heb ik Allang uitgegeven, politie en deurwaarder Staan voor de deur Het maakt me allemaal niet meer uit Hoe ik hier uit zal komen, ik doe…

Verstandig was het niet om andermaal De eindstrijd in de Kuip te laten spelen. Veel vieze uitstoot had het kunnen schelen, Een plaats als Beilen ware ideaal. Want ook voor de supporters is dat goed, Je komt elkaar in Beilen tegemoet...…

Phil Spector heeft ‘the wall of sound’ bedacht, Maar maandagavond om een uur of negen Is die bij Little Steven overstegen: De blazers bliezen er met windkracht acht. De ronkende recensie van de show: ‘Bevlogen entertainment van niveau.’…

Ze zat naast me in de trein Ze voelde zeer zen aan Ze was net geland vanuit Egypte Ze had daar afgetast, gevoeld en begrepen Ze ging nu het roer radicaal omgooien Ze wilde dichter en (h)echter bij de mensen Zij en haar zijnen is haar credo Zij vertelde en ik ervoer de mijnen Zij is goed, sterk en vertrouwelijk Zij bouwt aan ’n betere woonwereld…

Halil Gür (Zuid-Oost Turkije 1951) kwam in 1974 naar Nederland. Hij werd gelegaliseerd naar het ‘generaal pardon’ van 1981. Hij schrijft verhalen en gedichten voor kinderen en volwassenen, waarvoor hij een aantal prijzen kreeg.…

door een mankement Niet meer zo leuk is als tevoren Je kwartje ergens is verloren Kortom, als je verdrietig bent Dan komt de vogel met een lied Je hoort het, maar je ziet hem niet En als hij voor je heeft gezongen Dan vliegt hij weg met jouw verdriet Zolang er kinderen bestaan Is hij ze altijd komen troosten In Doesburg of in 't Verre Oosten…

geen plaats hier voor Wijzen uit het verre Oosten: Nijntje en Bob de Bouwer in speelgoeddozen geen zingeving, geen duiding: de kerstboodschap? "Is dat dat lijstje met wat ik nu liefst had?" Dra slapen ze, dek ik ze toe met wat weemoed zoals een mijmerende vader dat kerstnacht doet Moge hun huppelende hartjes in vrede gedijen...…

Naar het Oosten reikt mijn reizen, Waar de diepe horizon Achter donkre heuvlen brandt: Van hun toppen zie ik rijzen Straks de stille gouden zon Over 't onbegrensde land.…

Want elke dag breekt weer een prille morgen aan spant het hemels laken strak zonder één vouw klimt zonlicht langzaam hoger uit het oosten lijkt de natuur op levenskracht te proosten met helder sprankelende druppels dauw de vogels kwetteren luidkeels een samenzang als vederzachte stralen warmte spreiden bloembladeren zich aarzelend ontplooien…

Bij honderd idealen En duizend weelde-stralen, Ging ’t zonnetje reeds dalen, Der oude fermiteit; Ze staken hun metalen, Door vader opgeleid, Niet meer in koffiebalen, Maar veilden integralen; Ze lieten de Oost verschalen En strooiden in hun palen ’t Zaad der lamzaligheid.…

Aan het oost baadt de trans Schoon als ooit dan in glans En zullen de vog'len haar prijzen, Die na 't duister steeds lacht - Maar wanneer na mijn nacht, Wanneer zal mijn zon weer verrijzen?…

Naar het Oosten reikt mijn reizen, Waar de diepe horizon Achter donkre heuvlen brandt: Van hun toppen zie ik rijzen Straks de stille gouden zon Over 't onbegrensde land.…

Of leven met een zeven Verwarring alom, noem mij Legio, Quatre Saisons in mijn wezen Zo sta ik bekend in mijn regio En dat zal me boeien Een ongeleide projectiel, Van engel tot kameleon En ergens in de eenzame straten Speelde een vrouw de accordeon To be AND not to be, Voor mij is dat het antwoord Een klein geschenk uit het verre oosten…

Hoe frappant gedraagt zich de oceaan, die ook alle kanten op kan gaan, van oost naar west van zuid naar noord, zoveel water door vele mensen reeds bekoord. Een meertje een valletje een vaart of een dal het mooiste van water is het leven wat er zijn zal.…

Hun geestje was aan 't dwalen: Bij honderd idealen En duizend weelde-stralen, Ging 't zonnetje reeds dalen, Der oude fermiteit; Ze staken hun metalen Door vader opgeleid, Niet meer in koffiebalen, Maar veilden integralen: Ze lieten de Oost verschalen En strooiden in hun palen 't Zaad der lamzaligheid.…

Nu draaide 't windje, met de zon, Door 't oosten heen naar 't zuiden; Dat is zo goed als 't wezen kon, Voor boer en buitenluiden. Het blaadje rolt zich uit de knop, Het veld wordt groen, het zaad schiet op, De nachtvorst zal 't niet plagen; Wij krijgen warme dagen.…

Lopen de rivieren van oost naar west; voert het watervolk zijn eeuwige strijd. In het land van de kleine mensen verschuilt zich een wereld in het klein. Een minderheid die hem veranderen wil, weet dat het zijn tijd nog niet zal zijn. Nergens vindt men net genoeg in wat kabouterland moet zijn.…