Alle inzendingen over Op gelijke rede

Het is zomers buiten zonnestralen verlichten de lucht toch zo koud van binnen diep in mij en slaak een zucht wat is de reden dat jij bent weggegaan naar het dal van de doden of juist de tunnel des lichts zo ver weg bij mij vandaan misschien was het je tijd wel zoals je zelf zei maar ik heb je nooit gelooft enkel de kou die jij hier…

Je ogen zijn geopend het einde komt in zicht je weet dat je gaat verliezen toch heb je je altijd op winnen gericht Je hebt ervoor gevochten je hebt er alles aan gedaan maar niemand kon je redden je moet de hoop nu laten gaan Tranen in m'n ogen tranen van de pijn die pijn die ik zal voelen wanneer jij er niet zal zijn het einde is…

Trek niet in twijfel dat rede, dat rede, dat rede, dat rede. Een vlieg loopt van de rand naar het midden van het tafelblad en weer terug, volgt enkele centimeters van de zijde, steekt de leegheid van het vaalwit weer in, probeert opnieuw wat ik niet weet en vliegt dan op. --------------------------------- uit: 'Tramontane', 1996.…

De rede van de dichters is niet de rede van de troon, de troonrede is van Beatrix de dichtrede heel gewoon, de troon zul je ons niet zien bestijgen, wij zullen immer met beide benen op de grond blijven, ook rijden wij niet in de gouden koets met een vierspan ervoor, wij doen het met de benenwagen, maar we gáán ervoor!…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…

Dat ik je tegenkwam, je ontmoette Jaren lief en leed deelde, het is voorbij. Dat ik je vriendschap koesterde tot het over was, het is voorbij. Dat ik alle kleine geheimen met je deelde net als de grote tot je mijn ziel raakte toen was ’t voorbij. Dat we samen lachten en huilden emoties deelden, er niks meer te delen viel en…

Vanuit die visie meer tolerantie doet vergaren in een nieuw refrein, het hoofd en hart op het kussen van de nieuwe rede zal rusten, gebotteld in een fles, gevonden op de waterlijn.…

er moet een ratio zijn die dit alles regelt of op zijn minst veroorzaakt de vraag is nu of ik bedoeld ben of er bij toeval in verzeild geraakt dan weet ik of ik mij met de meeste hoogachting en erkentelijkheid gevaarloos voor het heelal er uit terug kan trekken…

Verdriet en pijn Waarom moet dit zo zijn Is dit je lot Een verschrikkelijke ziekte maakt je kapot De diagnose is gesteld Heel voorzichtig is het verteld Chemo om iets langer te leven Maar tenslotte ga je het toch begeven Vechten tot de laatste traan En dan moet je het leven laten gaan.…

De reden, ze lag buiten mijn gezichtsveld. Soms naderde ik haar. Dan weer verraste en ontglipte ze mij volkomen. Hoe kan er iets bestaan zonder reden? En wie bepaalt de reden? De reden…? Bestaat in een mysterie. Want in haar ontvouwt de liefde zich op een wonderbaarlijk manier.…

een rede Om ons een les in het leven te geven Goede dingen en slechte dingen op ons pad door het lot gegeven Om ons te vormen in het leven Vrienden die we uit het oog verliezen Na jaren weer onverwachts ons pad verkiezen Niks gebeurt zonder reden Het is de les des levens Door het lot aan ons gegeven Alles heeft een reden In het leven…

De dingen gaan zoals ze gaan Het gebeurt allemaal om een reden Maar om te weten welke dat is Lukt vaak niet in het heden Vaak duurt het vele jaren Voordat we begrijpen hoe het gaat Waarom het zo gebeurd is Welke weg je waarom inslaat Opeens gaat er een licht op Zie je de ware reden Die je naar je toekomst brengt De reden van…

teloorging in woelige nachten, waarin geweld ongezien kan toeslaan zijn de kreten om hulp oorverdovend de geur van angst kruipt in neuzen chemische wapens, niets schuwt de vijand om het licht voorgoed uit te doen wij nietsnutten staan aan de zijlijn kijken toe, vragen ons stilzwijgend af wanneer de zin van deze onzin wordt herkent en men de reden…

zon op mij, wind op mij, vrij de wereld en mezelf ervaren een meeuw doorgronden, haar aandacht voor gebakken vis, in een oogwenk de salto van de surfer in de verte voelen in mijn bloed, de mensen in en uit ademen, radslagen door mijn lichaam en windmolens aan de horizon het bewegen en veranderen in variaties van hetzelfde, geen reden…

Voor Aristoteles… Wanneer filosoferen naar de diepgang van meren peilt en gevoelens beheersen wil, sterft langzaam en tergend stil, een kinderziel zonder zich te verweren. Orpheus staakt zijn tocht en zoeken, Geen Euridike kan hem nog verzoeken.…

als ik jou redden zou uit een brandend huis een vastgevaren schip je redden zou van de jankende hond in zijn veel te kleine hok van verdrinking of bloedzuigende dazen en dwazen als ik jou redden zou uit een ivoren toren maakt me dat tot je bevrijder of zal ik je bezetter zijn als ik jou redden zou…

Wat het motto is op Internationale Vrouwendag laat zich raden: het staat stoer, in stevig solide opschrift, boven dit gedicht, geïnspireerd op het poëem van de enige vrouwelijke snelsonnetteur, Inge Boulonois - en dat alles in weerwil van de weerzinwekkende berichten uit grensland Ukraina, waar de waanzin rondwaart van een huiveringwekkend geëscaleerd…

wind spreekt wartaal wanneer bomen klappen laten vallen in de hoek waar hangletters lusteloos hun klaaglied stallen in het laatste boek aan de achterkant van ruggespraak waar het gelijk een rede houdt over waan in de zin die taal ontworteld en berooid achterlaat tot zelfs de houtduif niet meer tortelt…

wind spreekt wartaal wanneer bomen klappen laten vallen in de hoek waar hangletters lusteloos hun klaaglied stallen in het laatste boek aan de achterkant van ruggespraak waar het gelijk een rede houdt over waan in de zin die taal ontworteld en berooid achterlaat tot zelfs de houtduif niet meer tortelt…

van de aan te tonen feiten Centraal en stil, zo ligt een hoog terrein De faculteit van ‘t persoonlijke zijn De dromen, wensen van de kindertijd Ook weggestopte, veel vergeten spijt Een weinig inzicht hierin maakt ons rijk Het fel begeerde ligt in ons verschiet Professor worden we toch hierdoor niet We vinden wel, steeds aantoonbaar, ons gelijk…

Niets is nog hetzelfde Niets is nog wat het lijkt Niets in een iets geworden Waar ik mijn vinger niet op krijg gelegd Alles is veranderd Alles is vreemd en onbekend Alles moet opnieuw worden ontdekt De wereld is weer onbekend en gevaarlijk Iedereen doet zich anders voor Iedereen vindt zichzelf belangrijker iedereen vind anderen maar vreemd…

Komt dat van die éne persoon die niet gezond leeft die gelijk heeft waar alles bij helpt dan springen we dus in het water?…

ik ben bereid de stelling aan te nemen dat elke mens gelijkwaardig is aan de ander op voorwaarde dat we het dan wel over hetzelfde geslacht hebben remy…

Als je praat met jezelf heb je altijd gelijk. Als je altijd gelijk hebt valt er niets meer te zeggen. Wie wil er nou gelijk.…

Nu lekker kijken door het grote raam hoe gelijk je had. Bijna jammer, dat lichte blauw. Het slaat een gat in je grijze gelijk. (Kees van Kooten (NRC Handelsblad 22 oktober 2010), naar aanleiding van de bundel Zo wordt U gelukkig: “Ik erger me aan critici die zeggen dat bepaalde poëzie te eenvoudig is.”)…

Sneeuwklok dwarrelt over de spiegels van de tijd niet één staat gelijk.…

ik geloof in gelijkheid voor ieder die bestaat ik geloof in gelijkheid als mens wat je ook wilt zijn wie je ook bent bent geweest of worden zal ik geloof in gelijkheid…

denken Inzichtelijk hier evaluerend de tijd zonder jou Toch was, ben en blijf jij de vrouw die met mooie woorden -geen opsmuk- weet te bekoren Zwemmend met jouw hoofd vrij, in water dat jouw mooi lijf tip-topt Onze tijd een tijd die al die tijd enigszins verloren is gegaan Hoewel die ook won Een winnaar heeft bij voorbaat echt altijd gelijk…

Iedereen eender staat de vrede in de weg je strijdt met jezelf…

De merel hij zoekt tussen blad en bladeren ik tussen kranten.…