101 resultaten.
Uit het dal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Terwijl de markt
Langzaam wat
Aantrekt,
Er geleidelijk
Aan weer keukens
En huizen verkocht
Worden, Nederland
Na vijf crisisjaren
Uit het dal
Klimt en net
Als ik de kop
Boven het maaiveld
Uitsteek, zie ik
Dat mijn jongste zoon
In die gewenste
Ontwikkeling voorop liep
En vanuit mijn
Langzaam opgaande lijn
Uit mijn…
Opspattend wit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 traag golft
stilte langs kusten
vol begrip
geen felle
confrontaties
in opspattend wit
een rustig weten
op een bodem
zonder vergeten
stromend
meanderen zonder
direct te veranderen
in opgaande
vloed langs de
weidsheid van strand
tot daar waar
herinneringsbanden
terabytes kleuren in zand
zo voedt database aarde
de kwantumcomputer…
Franse greep
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 325 alsof het werkelijk is
de wereld open, nog groter dan
waarin ik lig,
opgaand in estafette,
traag van verlossing, van hals
naar borst naar buik naar benen
de sprong omhoog
en dan jouw armen, 'n explosie van ogen,
niets te willen zijn, nog meer in overgave
en dat wij dat zeggen
drijven naar een verhaal
dat op ons lijkt
't is met liefde…
Als
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Als zelfs de schaduwkant
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ook mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer…
Pirouettes
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 192 je deed
kleine pasjes
lachte halve rondjes
tot pirouettes in
een overwinningsdans
want de angst was
ineens totaal verdwenen
in samen kijken
naar de opgaande zon
waar de dagen in
het stilaan langer
worden als lentedag
gingen zomeren
naar klein geluk
dat lange tijd
afwezig was geweest
omdat voor bestaan
alle energie moest
worden…
Als
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Als zelfs de schaduwkant
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ooit mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer ik mijn…
Leven en dood
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 668 Opgaand
in de natuur,
zijn resten overgeleverd
aan moeder aarde.
Energie
voor het nieuwe leven
van het komende jaar.…
Regenboogweb
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 151 ik hark mijn gedachten
vang op hol geslagen eikels
die ik in boomholtes verstop
in een heksenkring speel ik
haasje over als een
onbevangen kind
tel de appels van de den
die ze eerder vallen liet
opgaand in de wind
zie de bomen dansen
beklim een regenboogweb
met lichte tred
tot de spin er weet van krijgt
vlug sla ik m'n vleugels…
liefde omsloten door haarzelf
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 302 liefde omsloten door haarzelf
kreukelend in slaap van intimiteit
in besef van het niets waaruit het ontstaat
bedekt over nieuwe lagen van aarde
verborgen in zomen van toekomst
bedekkend dwalend in gedachten
ontluikend in stille sprongen
van oneindige lentewinden
koesterend en strelend in elkaar opgaand
ritmisch bezielend als ooit tevoren…
alles op zijn tijd
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.277 eenzaam was ‘t strand en leeg
in een opgaande zon golven warme gevoelens
banen zich verstolen
een weg naar je hart
meten de liefde aan ’t licht
jij komt uit het duister van nacht
gaat met lange schreden
naar waar schepen dromen
en jouw verlangen
tijd en ruimte overbrugt
in voelbare stilte
wandelt decemberzon
met jou over de zee.…
Werk in uitvoering
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 320 ieder mens is kunstenaar
opgaand in zijn meesterwerk
dat alle dagen groeit
dimensies krijgt
nieuwe kleuren
lagen
waarin gehakt
gezaagd
spaanders vallen
die gelijmd met tranen
wezenlijke diepte geven
losgelaten oude vormen
verder
zoekend lerend
al doende dichter
nader definiërend
de unieke eigen ik
in uitvoering
tot de allerlaatste…
Liefde is...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.081 Zwoegend en worstelend
kruipend door de liefdespoel
De ene keer lichtvoetig
dan weer met een angstig voorgevoel
Pieken en dalen
opgaand, en weer neer
Soms met wat mee-wind
soms met beestenweer
Een kabbelend beekje
een woeststromende rivier,
de ene keer drijven,
dan weer als een vechtende stier
Een huilbui met tranen
een klinkende…
verstild
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 421 mijn hand
al gerimpeld, het vel
dat wel
mijn hand dus
strekt zich uit
over de stilte
sneeuw,
een onzichtbaar
dik tapijt
helder wit geweven
haast glanzend
sluipt op tegen een
licht glooiende
heuvel
mijn korte vingers
begeleiden de opgaande lijn
in de vallende rust
naar de verte toe
zelfs mijn denken,
mijn denken,
vraag…
Messcherpe zinnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 verloren
door je ijzige stem
dwars door alles
snijden jouw
messcherpe zinnen
fileren genadeloos
overgebleven emoties
ik ben geen
partij voor jou
in confrontatie gaat
mijn harmoniemodel
volledig ten onder
kijk je dan aan
laat alles gelaten
over mij gaan
wacht tot het ijs
weer zal ontdooien
weet dat jij
later zal plooien
naar de opgaande…
Onbekende eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 over de
opgaande lijn
in het leven
hebben wij alles
al eens geschreven
de groei
studie en
maatschappelijke bloei
de baan voor een
gesetteld bestaan
tot wij elkaar
in de ogen kijken
en onzekerheid
onderdeel wordt in
bij elkaar kunnen blijven
jij bent afgeslagen
in onwetendheid
kan de verantwoording
zelf niet meer dragen
door…
Blauw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 180 ik doop mijn ganzenveer
in een inktpot vol tranen
waarmee ik verzen schrijf
in de blauwe winterlucht
over hoe we samen dansten
ondanks het hebben van
vier linker benen
zwierden en zwaaiden we
niemand dacht aan later
want al wij hadden was het nu
twinkelende ogen, jouw koude
handen warmend in de mijne
samen opgaand in een sterrenstof…
Zonder regels en gebed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 117 natuurlijk ben ik vrij
als de eerste wind
het zand laat spelen
in de opgaande zon
de keuze is aan mij
toch zal ik mijn hoofddoek
niet daar laten als ik het
vertrouwde huis verlaat
alleen hij mag mij zien
in mijn natuurlijke staat
ik ken mijn plichten
tegenover hem hij regelt
alle zaken buiten ik voed
de kinderen op zij worden
naar…
* HELIX BOWL
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 498 opgaand in extase
swingt een ritmische vibratie
in de creatieve geest
zo worden de genen
al trillend gevuld
met lyrisch spektakel
en zal er een vorm
van euforisch leven
door het brein heen zweven
*Dit nieuwe percussie…
Uit dit zinkend jaar
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 1.652 peilloos diep dit jaar
de bodem bleef maar zakken
en meegezeulde drab
maakte elke stap te zwaar
de broekriem werd verstrakt
bezittingen vervreemd
oude banden doorgehakt
nieuwe lasten gemeden
en nog was er geen vaste grond
werd de gang niet lichter
immer drukten de plichten
toch sluit zichzelf het zuigend gat
verheft zich ginds een opgaand…
Le legionair pensonné
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 316 Plots staat hij tussen mij en
De opgaande woestijnzon
Een man gehuld in 't zwart
Zijn blinkende sabel daalt
Als de weerlicht op mij neer
Ik pareer ‘t staal in ‘n reflex
En stoot met een angstroep
De bajonet in de schaduw
Van zwak vlees en bloed
De sabel valt in mijn voet
Ik veer rechtop in m’n bed
Masseer de pijnlijke plek
De…
Ik schilder jou
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 228 Elke dag ben jij schilderachtig
dat kan ook niet anders want jij bent prachtig
Ik heb jou vanaf mijn palet
net op het hagelwitte doek gezet
Het is enerzijds jouw contour
waardoor ik als schilder zo goed boer
Maar uiteindelijk zijn het al mijn fijne lijnen
die helemaal opgaand in jou verdwijnen
Ik schilder vanaf mijn netvlies
het…
Geestverruiming
netgedicht
4.0 met 53 stemmen 56 ik heb
geprobeerd
jouw puzzels
te leggen
het is me
niet gelukt
jij wilde
niets zeggen
jouw opvallend
bewegen
trok wel snel
ieders aandacht
door souplesse
en richting keuze
tegengesteld aan
die van andere
neuzen die voor
binnenhalen kozen
totaal opgaand
in jezelf op
een extatische
manier zonder enig
communicatief contact…
Ijsbloemvlinder
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 108 ik heb vandaag mijn
eerste ijsbloemvlinder gezien
als feniks de warmte ontstegen
hij zat in lichtrood ontwaken
op de grens tussen dood en
nog iets van dit leven maken
uit kristallen groeiden zijn
vleugels schoksgewijs in het
adembenemend koude verblijf
door een opgaande zon
kleurde ijs in het brekende
licht tot een feeëriek gezicht…
Minnekozen
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 3.507 jouw handen
omvouwen mijn gezicht
ogen vurig verlangend
liefkozen we teder
nagels glijden over
jouw zijden huid
tongen dansend
lamenteren we zwaar
diep in elkaars
ogen kijkend
smelten we
langzaam tot één
handen in elkaar
gestrengeld
heftiger in elkaar opgaand
neemt de passie over
drijven we tot
geweldige hoogtes
totale overgave…
Je moet een vogel zijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 251 Maan –
– zo neon Rood –
in het blanke licht
rank te staan
ik geur in je op
en stamel mijn stem vast
door jouw blozende honingraad
wil ik zijn als de stoeiende libellen
om dan al zoemend ten ondergaan
daar de woeste golven
– gelijk aan kerktorens –
alle bellen rinkelen doet
vraag ik je – bind me in –
vorm me tot Oker
– opgaand…
Douglasspar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Statig rijzend naar het licht
Recht opgaand in het zicht
Hoge kronen vaak gesloten
In de ondergroei wat jonge loten
Douglas sparrenhout
De geuren zijn je neus toevertrouwd
Boomstammen die 50 meter de lucht in rijzen
Menig houtvester zal het om z’n houtkwaliteit prijzen
Intieme sferen die het bos aan de wandelaar zal geven
Je kwam er weliswaar…
Stappenteller
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 335 Opgaand in het landschap
en in het ritme van de muziek
zetten we in vloeiende cadans
onze voetstappen in vruchtbare grond
We wisselen gedachten uit
elkaar behoedend
voor al te grote sprongen
Vanuit het oude vergezicht
stijgt de mist langzaam op
en in de warmte van de zon
boven het kronkelend pad
wordt het voor ons helder
vinden we…
Kloppend hart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 173 wurmend langs drommen mensen
gekleed in winterjassen kinderwagens
voort duwend die tegen hielen aanbotsen
meegaand met de stroom is verzet zinloos
penetreert geur van etenswaar de neus
wat herinneringen oproept aan toen
heel even de ogen sluitend opgaand
in de mensenmassa komen vluchtig
een paar blauwe ogen voorbij
welke het hart…
Duister
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 279 In de zware zwoele nacht,
opgaand in 'n alomvattend geheel;
heeft de maan zijn taak volbracht,
met zijn schijnsel in de nacht.
En met de vroege vrede van het duister,
met de schemer in zicht.
Door zijn kalme geruststellend gefluister,
heeft het 'n aantrekkingskracht
naar het licht.…
avondpad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 57 we dwalen door het duister
achter de koplichten als twee
gelijk opgaande lichte prikken.…