Netgedichten

netgedicht (nr. 59.051):

Onbekende eenzaamheid

over de
opgaande lijn
in het leven
hebben wij alles
al eens geschreven

de groei
studie en
maatschappelijke bloei
de baan voor een
gesetteld bestaan

tot wij elkaar
in de ogen kijken
en onzekerheid
onderdeel wordt in
bij elkaar kunnen blijven

jij bent afgeslagen
in onwetendheid
kan de verantwoording
zelf niet meer dragen
door een hoofd vol vragen

wij raken je kwijt
onbegeleid in ervaren
hoe kunnen we jou steunen
in de nog komende jaren
van onbekende eenzaamheid