Alle inzendingen over Opperste magie

met een bleekrode blik ontwijkt men het zware, een knik als het waren, niet op zuiver zien gericht men ervaart voor een periode zekere gevoelens buiten proporties handelt dan vaak ook manisch verblind voor latere aardse geboden dit opperste rose genot wil ik mijzelf nimmer ontzeggen het zou wellicht windeieren kunnen leggen maar…

Dat wiegend achterwerk en haar sluiks loeren, quasi nonchalant maar opperst paraat, mijn sluw poezenbeest.…

op het slagveld van poëzie waar inspiratie word gemangeld woorden blijven hangen in opperste onbenulligheid waar zinnen aan flarden worden geschoten in grenzenloze onmacht gedichten sterven in echo van adem uitgeperst in huivering van gezichtsveld maar gapend met mijn mond open en in mijn simpel verlangen en met mijn muze op schoot…

maar ik durfde niet durf niet omdat ik niet aaibaar ben niet geplooid om gekoesterd te worden maar jij je hunkering naar nieuw ik zie je de letters in stomme verbazing bekijken de spanning in je is voelbaar erotisch nooit heb je geweten dat je zo diep geraakt zou kunnen worden dat er zoveel gevoel in je zit in opperste…

je magie in een glimp van bewegen hoor soms jouw steelse geluid weet je voor even aanwezig…

dichten kan ik niet verwoorden, dat kan ik licht toch is wat u ziet een door mij gemaakt gedicht toveren dat kan niemand verbazen misschien toch blijkt magie relevant als wij elkaar zien…

ik mag dan dicht bij de tijd komen en verdwijnen in zijn handen zonder magie de vertaling van deze woorden laat ik bij jou achter omdat de waarheid onbewoonbaar is en liefde zo transparant…

Ik kreeg opeens een shot adrenaline Die rush ging als vanzelf, puur intuïtie Een solo uit het niets - geen exercitie Pure magie, da capo tot al fine…

met het groene palmblad bedek ik je witte bed zuchtend blaast de machine lucht in je longen ik tooi je met veren van de krachtige arend het infuus dient tikkend zout en glucose toe ik omring je met hemelse geurige kruiden helend verbinden we de treden van de trap…

het abnormale gegrift in vernieuwende drift in een wereld van louter plezier schuurt het zelfs de teerste huid ik spel woorden in dagen met lange passen routineus ontdekkend in onrust woordstrelingen in het nog onbekende die geuren vormen in het onverklaarbare met al mijn vermogen en bescheiden talent maar in onverdroten intuïtie en in opperste…

Wanneer de glimlach verdwijnt uit je leven, je gedachten sterven een langzame dood, Wanneer boosheid en angst hun evenwicht verliezen, je geest dwaalt weg in een traag lopende tijd, Zoek dan naar een sleutelwoord in je leven, naar een moment van opperste geluk, Zet je stilte om in een kracht, kijk naar je aarzelende lach,…

De magie van mooie woorden... De eeuwige kus... Kan liefde meer zijn dan de wijfelende vlucht van een waanvogel.. De grondeloze smart van een argeloos hart...…

Jij kwam gruisloos bij mij binnen kroop heel even onder mijn huid haalde het opperste onderuit scheurde het vel in tweeen sprak de sterke taal van eelt wiste plaatjes in zak formaat toonde positief het negatief van sombere dagen lachte de storm naar gisteren en zon naar morgen, je had mij niet lief nee, je klikte gewoon even…

me openen ik durfde niet durf niet omdat ik niet aaibaar ben nooit geplooid om gekoesterd te worden maar jij je hunkering naar nieuw ik zie je de letters in stomme verbazing bekijken de spanning in je is voelbaar erotisch nooit hebben we geweten dat we zo diep geraakt zouden worden dat er zoveel gevoel in ons zit in opperste…

na elke oorlog moet iemand opruimen de demonen de laatste kogel het heilige gelijk het opperste kwaad de muren het prikkeldraad na elke oorlog moet iemand blijven op verstikkende zwarte grond om plaats te maken voor het rouwen om verdwenen geliefden de dood van het kind na elke oorlog moet iemand zich vasthouden…

Heel even, soms, gaat die magie verloren wanneer ik er weer 1000 in het afvoerputje vind…

ons leven vol illusies maar is het niet heerlijk om juist de magie ervan vast te houden in de palm van je hart te dromen dat je de wind hoort fluisteren en je eigen schaduw je toe lacht…

Het lijkt wel mei Ik voel de liefde in me bloeien Mijn wangen blijken reeds te gloeien Ik hou mijn hoofd er niet meer bij ‘k Ben zó verliefd, dit is magie Want ik weet echt nog niet op wie!…

ik wilde jou uit het beeld bevrijden je moet er wel in geloven de mooiste ontzetting lees je tussen de regels door zonder magie lukt dat niet alles begint met loslaten in een berghok gevuld met zanderige woorden…

Ik ben een vrouw, ik ben krachtig; Mijn magie is machtig: ik klauw en ik miauw, ik stoei spinnend met jou en ben dan drachtig; Ik ben een vrouw, ik ben krachtig; In mij groeit aandachtig het leven dat ik brouw, het is prachtig: Ik ben een vrouw, ik ben krachtig!…

De magie tussen jou en mij, De intense hitte, Met de deur achter je dicht getrokken, Blijf ik hier zuchtend zitten. Mijn lippen zijn gezwollen, Mijn bloedt kolk door mijn lijf, De wereld om me heen vergeten, Alsof ik op wolkjes drijf.…

(1) buitenzintuiglijk Akseli Gallen-Kallela; de Magie van Finland, nog t/m 15-04-2007 in het Groninger Museum. www.groningermuseum.nl…

Snuif de ochtendmagie Diep in de neus Zoveel te doen Zoveel te horen Zoveel te bekijken Zoveel keus Volg je neus Naar de juiste richting Die van geluk Loop weg Van de pech Snuif op dat geluk Want morgen Is het mischien Weer stuk.…

Subtiele bewegingen over de zin van het verborgene ontstegen aan het aardse gewoel een Daphne in ballingschap verlicht de sombere valleien. Zij schildert met penselen van de eeuwige kleuren op het palet van God. Uit haar handen stroomt de balsem voor de kinderharten zij weert de angst uit schaduwen met dunne lijnen zoals orakels doen…

Veel wormen vanmorgen Iemand met arm steunend in kruk ik los, een verre jogger Zwaan, nek omdraaiend om zich van iets te ontdoen Meerkoetjes Van groot hoefblad de roze hoofdjes De netelige brandnetel weer genesteld en zurige zuring springende knoppen aan takken Geelgroen hing gewillig de wilg De wind blies in mijn gezicht Dichtgevouwen…

De snelweg vliegt onder de wielen als een donkere rivier, inhaleert ie de nacht diep in lichtjes zweven voorbij er is geen landschap te zien in het verre duister en luister naar de nacht magie wordt verwacht.…

Pasen Opstaand uit de dood De magie van het geloof is groot Jezus wordt alom aanbeden Heeft voor ons geleden Door zijn verscheiden zouden wij minder lijden Maar een ding verbaast je De haas is nog steeds het haasje.…

een geboeide geest een mond wordt gesnoerd vrijheid een menswaardig bestaan een zoeken naar bevreesd, gebonden beroving schrijnende angsten een mild vorderen vrijheid een opperste strijd morele verantwoordelijkheid een individu beroving beklemmende stilte onvertogen woorden broos en breekbaar vrijheid een roerloos zoeken…

De oogleden nog dichter dan voorheen om de dodelijke spraakwaterval te ontwijken, heel de wereld is kozak en het paard sterft in het weke ijzererts een opgeworpen barricade herbergt slechts nog stedelijke lijken die in ’t laatste moment nog zwaaiden met de rode stip en banzai schreeuwden tegen de opperste vijand – het wassende water wat…

laatst tijdens het lezen van Karl Ove Knausgard's boek 'liefde' deel 2 uit de reeks 'mijn strijd' zag ik tot mijn opperste verbazing de letter 'r' plotseling op de loop gaan zomaar razendsnel als op een snelweg van witregels...…