een rose kijk
met een bleekrode blik
ontwijkt men het zware,
een knik als het waren,
niet op zuiver zien gericht
men ervaart voor een periode
zekere gevoelens buiten proporties
handelt dan vaak ook manisch
verblind voor latere aardse geboden
dit opperste rose genot
wil ik mijzelf nimmer ontzeggen
het zou wellicht windeieren kunnen leggen
maar dat hoort bij het menselijk lot
Geplaatst in de categorie: emoties